ในภาพทรงจำสีจาง-จาง

ไอดิน...กลิ่นฝุ่น

ทุกภาพความทรงจำของวันเก่า
ความผุกพันระหว่างเรายังไม่หายไปไหน
ยังมีเธอในเสี้ยวเวลาของการหายใจ
ภาพเธอยังตราตรึงในใจไม่อาจลืมสักที
ในมุมหนึ่งของความทรงจำ
ภาพความรักยังคอยย้ำชัดเจนแบบนี้
ใครคนหนึ่งคนนั้นที่เคยผูกพัน..ทุกที
แม้กระทั่งเวลานี้เธอก็ยังอยู่ที่นี่
ในความทรงจำสีจาง-จาง				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    19 พฤศจิกายน 2547 00:43 น. - comment id 373161

    ทุกภาพความทรงจำ
    กับน้ำคำยังจำได้
    มีเธอซะมากมาย
    ที่เห็นได้ในความทรงจำ
    
    *-*กลอนน่ารักมากเลยค่ะ*-*
  • ไอติมรสต้มยำ

    19 พฤศจิกายน 2547 11:56 น. - comment id 373318

    ไม่สามารถดึงเวลาคืนได้
    แต่ก็ใช่ความทรงจำจะห่างหาย
    ยังติดตัวติดใจจนวันตาย
    ผ่านไปนานเท่าใดเรื่องในใจยังเหมือนเดิม
    
    
          บางครั้งเราก็นั่งยิ้มคนเดียว เมื่อคิดถึงเรื่อง
    เก่าที่ผ่านมา ไม่ว่าจะทุกข์สุขเศร้าแต่มันคือความทรงจำที่กลายเป็นประสบการณ์ชีวิตไป
  • พันดาว

    19 พฤศจิกายน 2547 12:03 น. - comment id 373324

    อ่านกลอนนี้แล้วนึกถึงเพลง ความทรงจำสีจาง..
    ชอบเพลงนี้จัง...
    กลอนแต่งเพราะน่ะ ... ประทับใจ
    :-)
  • ลอยไปในสายลม

    19 พฤศจิกายน 2547 13:26 น. - comment id 373422

    เพราะดีค่ะ อิ อิ....
  • ท้องฟ้า

    19 พฤศจิกายน 2547 14:57 น. - comment id 373497

    ฉันเอาความทรงจำของเรา
    แขวนไว้เป็นดาวบนฟ้ากว้างผืนนั้น
    ถึงรุ่งเช้าดาวจะอ่อนแสงเพราะไม่อาจแข่งกับตะวัน
    แต่ดาวจะกลับมาทักทายกันพร้อมกับพระจันทร์ทุกคืน
    
    แวะมารับไอดินกลิ่นฝุ่นค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน