หน้าส่วนตัว
อ ย่ า เ อ า ฉั น ไ ป เ ป รี ย บ กั บ เ ข า
ฉั น ไ ม่ อ ย า ก เ ป็ น เ ง า ใ ค ร ค น นั้ น
แ ม้ ฉั น อ า จ ไ ม่ ใ ช่ ค น สำ คั ญ
แ ต่ ค น อ ย่ า ง ฉั น ก็ มี หั ว ใ จ
ข อ เ ป็ น ตั ว ข อ ง ตั ว เ อ ง อ ย่ า ง นี้
ถึ ง แ ม้ จ ะไ ม่ มี อ ะ ไ ร เ ที ย บ เ ข าไ ด้
แ ต่ สิ่ ง ห นึ่ ง ที่ ฉั น มี ใ ห้ เ ธ อ ไ ม่ น้ อ ย ก ว่ า ใค ร
คื อ ค ว า ม รั ก แ ล ะ ค ว า ม จ ริ ง ใ จ
. . . . . .ที่ ม อ บ ใ ห้. . . เ ส ม อ ม า
นางสาวใบไม้ 17 พ.ย. 2547 12:55 น. - ID 65717 
1278
5
0
17 พฤศจิกายน 2547 13:06 น. - comment id 372100
หายไปนานเลยนางสาวใบไม้ ดีใจจังที่กลับมาแวะมาเยี่ยมชมผลงานคนแรกเลย ไพเราะเหมือนเดิมจ๊ะ ------------------------------------------------------------------------ คิดถึงน้องสาวคนนี้น่ะ
17 พฤศจิกายน 2547 13:21 น. - comment id 372115
ฉันเป็นของฉันแบบนี้
ไม่ได้มีดีกรีเลิศหรูฟู่ฟ่า
ก็แค่ผู้หญิงติดดินธรรมดา
แต่หัวใจรักสูงค่า..ราคาแพง
17 พฤศจิกายน 2547 13:21 น. - comment id 372116
คิดถึงจังเลย หายไปนานจังคะ
17 พฤศจิกายน 2547 15:56 น. - comment id 372231
สวัสดีครับคุณครูอ้อ ไม่ได้เจอกันเสียนาน คิดถึงมากนะครับ เป็นยังไงบ้าง สบายดีมั้ย ช่วงนี้จะเข้า หน้าหนาวแล้ว ดูแลสุขภาพด้วยนะครับน้องอ้อ ค่ำ ๆ พี่เมกจะมาเขียนกลอนให้นะครับ ช่วงนี้รีบด่วน คิดถึงน้องอ้อ น้องสาวที่แสนดีเสมอนะครับ จาก...พี่เมก พี่ชายอารมณ์ดี +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
17 พฤศจิกายน 2547 20:54 น. - comment id 372383
ตัวฉันคือฉันเอง ไม่อวดเก่งไปเทียบใคร วัดกันเรื่องหัวใจ รักให้เธออย่างแท้จริง
17 พฤศจิกายน 2547 20:54 น. - comment id 372384
เคยรู้สึกอย่างนี้บ่อยๆ เวลาที่โดนเขาเอาไปเปรียบกับใคร เข้าใจนะคะ.. แต่ทำยังไงได้ เราทำได้ดีที่สุดเท่านี้ เขารู้สึกได้เท่าไหร่ ก้อคงเท่านั้นเนอะ แวะมาทักทายค่ะ
18 พฤศจิกายน 2547 08:00 น. - comment id 372542
คนสองคน บนโลกสองใบ และชีวิตอีกสองทาง โลกของคนสองคน อยู่ใกล้หรือไกลกันแค่ไหนก็ไม่รู้ เพราะมันไม่เกี่ยวกัน โลกสองใบ ของคนสองคน เคลื่อนที่ตามทางของมัน โลกของคนสองคน โคจรไปมา อยู่ดีๆ ก็มาชิดติดกัน คนสองคน คุยกัน เริ่มรู้จักกัน คนสองคน ก้าวออกไปยัง โลกของกันและกัน โลกสองใบ ของคนสองคน อยู่ดีๆ ก็รวมเป็นใบเดียว คนสองคน เลยอยู่บนโลก ใบเดียวกัน คนสองคน แรกๆ ก็สนิทกัน ดั่งเป็นคนๆ เดียว คนสองคน เมื่ออยู่กันนานๆ เริ่มมองเห็นความต่าง คนสองคน เริ่มมองเห็นบางอย่าง ที่รวมกันไม่ได้ โลกของคนสองคน อยู่มาวันหนึ่ง มันก็แยกออกเหมือนเดิม คนสองคน ยิ้มทั้งน้ำตา แทนคำอำลา โลกสองใบ ในตอนนี้ เดี๋ยวก็ใกล้ เดี๋ยวก็ไกลกัน คนสองคน ตัวอยู่ไม่ใกล้ ใจอยู่ไม่ไกล +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
