..๏ หากรักเก่าดีกว่ารักครานี้ ฉัน..ผู้ที่ต่ำต้อยด้อยคุณค่า คงมิอาจเทียบรักเก่าเธอเล่ามา รู้ดีว่าห่างไกลในตัวตน เพราะเป็นคนที่สองสำรองฝัน สายสัมพันธ์จึงเหมือนลางเลือนผล รักแรกนั้นคงงดงามยามย้อนยล ฉันฤๅทนแทนใครในก่อนกาล แสนน้อยใจยิ่งนักรักเจ้าเอ๋ย ด้วยไม่เคยรู้ก่อนเรื่องย้อนขาน รักที่เธอซาบซึ้งซึ่งตำนาน จนเขียนกานท์ฉันสะอื้นสุดฝืนใจ กำไลหินสีแดงเคยแฝงรัก ตะขอเงินสลักตรึงพึงสวมใส่ แม้รักร่วมประคองสองหทัย จงรักษ์ไว้แนบแน่น ณ แก่นทรวง มาบัดนี้กำไลในลิ้นชัก ปลดสลักตะขอไว้ไม่แหนหวง สิ่งที่เคยล้ำค่ากว่าทั้งปวง หากเธอทวง..ฉันพร้อมยอมอำลา ๚ะ๛
อัลมิตรา 16 พ.ย. 2547 15:47 น. - ID 65655 
2672
27
0
16 พฤศจิกายน 2547 16:20 น. - comment id 371374
เศร้าจังครับ แต่ เอ.... กำไล มันคุ้นๆ มาชื่นชมครับ เคยสูงค่า มากยิ่ง กว่าสิ่งไหน คอยรับไว้ แทนรัก ที่ฝากฝัง ทั้งกำไล หินแดง แห่งภวังค์ จบความหลัง ฤารอ ใครขอคืน @@@@@@@@@@@@@@
16 พฤศจิกายน 2547 16:33 น. - comment id 371391
เมื่อถ่านไฟเก่าร้อนผ่าวขึ้นมาเนาะ -_-.
16 พฤศจิกายน 2547 16:37 น. - comment id 371396
อกหักหรอ อิม เศร้าจังเลย
16 พฤศจิกายน 2547 16:41 น. - comment id 371399
ก็รักเขา ใจของเรา ให้เขาสิ้น มิเคยผิน เผื่อใจ ไว้ดั่งหมาย เมื่อรักเธอ ฉันเพ้อ เบลอแทบตาย แต่สุดท้าย คล้ายฉัน ฝันอยู่เดียว เยี่ยมจริง ๆ ครับคุณอัล เฮ้อ...อารมณ์นี้ช่างโดนใจเมกเหลือเกิน +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
16 พฤศจิกายน 2547 16:45 น. - comment id 371404
/*/วิจิตรเองครับ ฉันไม่อยากกล่าวคำว่าอำลา ฉันใช่มาโอดครวญชวนให้ลุ่มหลง เพียงลมๆที่พัดเลยให้เลยไป //จากเพลง เพียงลมพัดผ่าน ครับ ถ้าจำไม่ผิด /*/หน้าหนาวแล้วพี่อัลมิตรารักษาสุขด้วยนะครับ ขอบคุณที่แวะเยี่ยมวิจิตรบ่อยครับ
16 พฤศจิกายน 2547 16:50 น. - comment id 371408
หักมุมดีครับ ชอบ ท่อนนี้อ่ะนะ สิ่งที่เคยล้ำค่ากว่าทั้งปวง เจ้าของทวง..จำคืนให้หักใจลา ๚ะ๛ เศร้าดี
16 พฤศจิกายน 2547 16:53 น. - comment id 371409
Sitting here thinking about you, I here you call my name, almitat, almitat,almitat As I turn to see whos calling me I see no one, only hear your voice. I glance across the room, To see if anyone else hears it too. But no one seems to notice the look on my face. I miss you so much, I keep telling you, But you dont seem to hear me. Still youre calling out my name, only louder, As the tears rolled down my face, I glance around the room, And see you amongst my family, and friends The look upon your face says youre peaceful now. I realized it was time to let you go. Although I will always love and miss you. I turn my head to see if anyone notices you. Then I turn back, and youre gone. I hear you, so very gently say, I love you, Good- Bye! Bye, I said . . .
16 พฤศจิกายน 2547 16:58 น. - comment id 371414
sorry เขียนชื่อผิด almitat, almitat,almitat almitra , almitra, almitra
16 พฤศจิกายน 2547 17:26 น. - comment id 371453
กำไลหินลงรักหักใจแล้ว พร้อมด้วยแววตาช้ำกับคำว่า เจ้าของหวง...จำคืนให้หักใจลา อัลมิตรา หาใหม่ สบายเอย..ฯ..อิ อิ อิ สวัสดีคับป๋ม
16 พฤศจิกายน 2547 17:40 น. - comment id 371465
แม้รักเก่ามีค่าเจ้าอย่าทุกข์ เพราะข้าขลุกอยู่กับเจ้าย่องเข้าหา จะไปเทียบเขาทำไมละแก้วตา รู้เถิดว่าไกลออกบอกตำบล แม้จะเป็นที่สองสำรองฝัน ยังแบ่งปันเวลาให้ในทุกหน รักครั้งไหนก็งอกงามตามกมล คำว่าทนอย่าครอบครองจะหมองนาน แสนดีใจยิ่งนักได้รักเผย สุดจะเอ่ยเปรยหมดกับรสหวาน ปฏิบัติเท่ากันมิกันดาร ต้องซมซานถ้าถูกทิ้งเกินนิ่งใจ กำไลหินของหวงไม่ทวงขอ เก็บไว้รอรักแท้แม่จงใส่ ยืนยันรักมั่นคงใช่หลงไป ภักดีให้เธอเสมอมิเก้อลวง ประคองรักเพิ่มพูนอย่าสูญหาย รักมากมายเกินเลยทรัพย์เคยหวง พิสูจน์ด้วยหัวใจแท้แน่ทั้งดวง จะตามควงทุกชาติมิพลาดลา .. สวัสดีนายพระจันทร์..คุณอัลมิตรา..... เราควงคุณแล้วอย่าเวียนศรีษะน่ะ...เดี๋ยวให้พาราสองเม็ด..อิอิ.. :) ..
16 พฤศจิกายน 2547 17:55 น. - comment id 371475
ขอเศร้าด้วยอีกคนนึง :D
16 พฤศจิกายน 2547 18:02 น. - comment id 371481
ทำไมไม่ขึ้น รหัสสมาชิก ชื่อ >MEMBER ให้ก็ไม่รู้ ?
16 พฤศจิกายน 2547 18:17 น. - comment id 371490
สวัสดีค่ะ... เศร้าจังนะค่ะ.... มะกรูดอ่านแล้วสะเทือนใจเลยค่ะ.... ~__~
16 พฤศจิกายน 2547 18:57 น. - comment id 371509
เศร้าจังเลยค่ะ........ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆแงๆๆๆๆๆๆๆๆๆจะมีใครโอ๋ไหมเนี่ย?
16 พฤศจิกายน 2547 19:07 น. - comment id 371520
ขออนุญาตคุณอัลมิตรา โอ๋พี่อุ๊คนเมืองลิงหน่อยนะคะ พี่อุ๊จ๋า อย่าร้องนะคะ คนดี๊ คนดี เดี๋ยวน้องร้องตามหรอกจ้า เศร้าจังค่ะ ไพเราะเสมอค่ะ
16 พฤศจิกายน 2547 19:21 น. - comment id 371535
อารมณ์นี้ มาอ่านกลอนนี้ ปรายเศร้าจัง มีอะไรซ่อนไว้เป็นนัยบอก ความช้ำชอกรุมเร้าเป็นเงาหลอน ภาพประจักษ์รักรันทดทุกบทตอน จึงสะท้อนสะเทือนโศกวิโยคใจ** สวัสดีค่ะ
16 พฤศจิกายน 2547 20:46 น. - comment id 371607
แอบย่องๆเข้ามากลัวลูกลิงตื่น แล้วแว้บบบ กลับ กัวโดนทวง อิอิอิ
16 พฤศจิกายน 2547 21:18 น. - comment id 371634
หน้าส่วนตัว
..เศร้า ..จังเลยคะ ..พี่อัลมิ ..
..ถ้ารักแล้ว ..มัยร่า ..ต้องคืน ..
แบบ ..เรน ไม่เข้าใจ .. นะคะ..
มาทวง .. เรนก็ .. ไม่ให้ ..
ก็ ..เคยเป็น ..ของเรน ..เนี่ยน๊า ..
16 พฤศจิกายน 2547 21:34 น. - comment id 371648
คุณเรไร .. ขอบคุณค่ะ คุณเรไร คงเป็นเพียงทางผ่านรักหวานชื่น แล้วขมขื่นเรื่องจริงมิอิงฝัน จบความหลังรักเราเศร้ารำพัน ชั่วนิรันตร์จากไกลไม่ย้อนจำ คุณextreme life .. เรื่องราวที่เก็บความรู้สึกลึก ๆ ผ่าวท่ามกลางความหนาว ทรมานแท้ :) ไอซ์ .. หืมม ว่าไปนั่น อย่าเอ็ดไปสิ เดี๋ยวเขาลือกันไปไกล คุณเมกกะ ..ขอบคุณค่ะ เพราะมิเคยเอ่ยปากฝากคำรัก แต่ต้องหักใจลาก่อนสาสม ถ้อยคำหวานหว่านไปคล้ายแล้งลม ฉันอกตรมจึงเห็นความเป็นจริง คุณวิจิตร.. เพียงลมพัดผ่าน ..ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ รักเหมือนลมพัดผ่านจริงๆด้วยค่ะ คุณแม่จิตร .. อืมม แบบนี้สมควรคืนให้ คุณเห็นด้วยไหมคะ นายพระจันทร์ ..หากำไลใหม่ รึ .. :) ซื้อเองดีกว่า สบายใจแท้ ไม่เชื่อถามปลาพะยูนได้เลย จ๊ะ คุณกุ้งหนามแดง .. โอ๊ะ โอ สาวคนนี้ ติดตามควงจริงๆด้วย ลงเสียงท้ายวรรคเหมือนกันเลย ท่าจะวาสนาเหมาะเจาะ นะคะ คุณกุ้ง คุณลักษณ์ .. login นานเกินไป ก็จะ หลุดจากสภาพmember ค่ะ นึกว่าจะมาปลอบ มาเศร้าด้วยกันเสียนี่ น้ำตาท่วมบอร์ดแล้วค่ะ คุณแมงกุ๊ดจี่ .. คนเขียนยังยิ้มแต้อยู่เลยนะคะ อย่าเศร้าไปเลย .. คุณเมืองลิง .. มีสิ คุณโอ๋ มัวแต่ไปเขียนหุ่นละครเล็ก บ่นแง่บๆว่าไม่เข้าหน้าส่วนตัว ...อ้าว ! คนละโอ๋ อัลมิตรา เพียงแต่เรียกรอยยิ้มให้ค่ะ คุณเพียงพลิ้ว .. ฝากโอ๋ด้วยนะคะ คุณคนเมืองลิงต้องโอ๋ด้วยขนมค่ะ (อัลมิตราเดานะนั่น) คุณกอกก .. เพราะมากมายความทุกข์ที่รุกโถม คำประโลมอยู่ไหนใคร่ปลอบขวัญ อัลมิตราพร่ำเพ้อเผลอรำพัน ใครจะปันแบ่งเบาคลายเศร้าเอย คุณบอกอกูรู .. ย่องเสียพื้นสะเทือน อัลมิตรารู้หรอกน่า ว่ามาเยือน ขอสวัสดีอย่างเป็นทางการ ณ บ้านกลอนไทยค่ะ หนังสือฉันท์ตกลงว่ามีไหมคะ พอดีช่วงเวลาของงานสัปดาห์หนังสือ อัลมิตราติดภารกิจมากมายจนไม่สามารถปลีกตัวไปเลยค่ะ น้องเรน .. ของมีค่าบางอย่างอาจจะไม่เหมาะสมกับเรา คืนเขาดีกว่าค่ะ เพื่อที่เขาจะมอบให้คนที่เขาเลือกว่าใช่ .. และที่สำคัญ เมื่ออำลาแล้วอย่าอาวรณ์ต่อเลย ... :)
16 พฤศจิกายน 2547 21:37 น. - comment id 371652
มีรัก ก็เหมือนมีทุกข์ ไม่มีรักก็เหมือนมีทุกข์.. สรุปว่า..มีน่าจะดีกว่า..สิ่งของบางอย่าง..เป็นแค่ตัวแทน จากความรู้สึกเท่านั้น..และมันน่าจะมั่นคงตลอดไป..ถ้าใจไม่เปลี่ยนแปลง..สวัสดีครับ
16 พฤศจิกายน 2547 22:05 น. - comment id 371677
อ่ะ ทามจายดีดีไว้ นะ สหายรัก ช่วงนี้กะลังเอาสมอง ไป แต่งฉันท์ ไงก็ สู้เว้ย นะจ๊ะ
16 พฤศจิกายน 2547 22:21 น. - comment id 371696
เสียดายกำไลเงินกับลูกหินสีแดงจัง อิอิ ให้แล้วยังมาทวงคืนอีกเนอะ บทนี้เศร้าจังเลยคุณอัลมิตรา
16 พฤศจิกายน 2547 23:14 น. - comment id 371743
ทุกอนุในความฝัน ฉันมีเส้นด้ายบางผูกไว้ ทักทอจากสายใยใจ แคนค่าความรักทั้งหมดที่ฉันมีให้เธอ คิดถึงเสมอฝันดีค่ะ
17 พฤศจิกายน 2547 02:11 น. - comment id 371805
เสียดายนักรักนี้มีสามเส้า ...ให้แล้วเอาคืนไปร้ายจริงพี่ ......ประเดี๋ยวรอกันก่อนนะคนดี .........หากำไลหลากสีมาทดแทน มาให้กำลังใจค่ะ...
17 พฤศจิกายน 2547 06:59 น. - comment id 371865
อรุณสวัสดิ์.... คิดถึงจังเลย...... คิดถึงมากนะ ขอบพระคุณๆๆๆๆ และ ขอกราบอภัยท่านที่เคยได้ล่วงเกินเป็นอย่างยิ่ง
17 พฤศจิกายน 2547 08:34 น. - comment id 371892
คุณผู้เฒ่า.. บางคนยินยอมพร้อมใจที่จะทุกข์ด้วยเหตุที่ดิ้นรนหารักเอง แต่บางคนยินดีที่จะสงบใจ นิ่งงัน คุณโอ๋ .. อาจารย์ทิ้งไปแล้วรึ อืมม กลายเป็นนักพเนจรแล้วสิ เหมือนอัลมิตราเลย คุณรัถยา .. ความนัยที่ทวงคืน บางทีไม่ได้แสดงกิริยาด้วยวาจา แต่ความรู้สึกบ่งบอกว่าเช่นนั้น เศร้าจริง ๆ แฮะ คุณเพราะรัก ..เสียดาย ที่ปลายอีกด้านของด้ายเส้นนั้น มิใช่เรา คุณcarot .. เจ็ดสิบแปดเส้าค่ะ เฮ้อ .. คุณทักทาย .. คิดถึงเช่นกัน กองโตกว่าด้วยค่ะ
17 พฤศจิกายน 2547 08:42 น. - comment id 371901
เศร้าอีกแล้ว............... ***แวะมาทักทายครับ
17 พฤศจิกายน 2547 10:50 น. - comment id 371959
แวะมาดู เฉยๆ ยังสบายดีใช่ไหม ช่วงนี้ไม่ค่อยสบาย มึนหัว ปวดขมับ ปวดตา เจ็บปากด้วย .......อดโม๊เลย.....เรา ทักทาย...
17 พฤศจิกายน 2547 13:09 น. - comment id 372103
โอ้ยกำไลหินนี้ช่างอิทธิฤทธิ์นักคนหนึ่งก็พ้อ อีกคนก็เพ้อ นี่แหละหนอความรักหักห้วงจิตจริงๆ 555
แก้วประเสริฐ.
17 พฤศจิกายน 2547 17:29 น. - comment id 372278
คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ ... ยิ้มค่ะ ยิ้มให้คุณทราบว่าอัลมิตรา มิได้เศร้า :) คุณทักทาย ... ร้อนในเหรอคะ สัปดาห์ก่อนอัลมิตราก็เป็นร้อนในนะคะ พักผ่อนแยะๆ ทานน้ำเยอะๆ ค่ะ คุณแก้วประเสริฐ .. สงสัยจะมีคุณรายเดียวที่ขำ อัลมิตราหมดมุขจะเขียนกลอน ก็เลยคว้าบรรยากาศแถวๆนี้มาเป็นพล๊อตเรื่องค่ะ
18 พฤศจิกายน 2547 01:06 น. - comment id 372509
แสนน้อยใจยิ่งนักรักเจ้าเอ๋ย เจ้าผ่านเลยมองไม่เห็นเป็นไฉน หรือคนใหม่ดีแท้ช่างแน่ใจ จึงไม่ยอมห่วงใยมอบไมตรี *-*กลอนเศร้าจังเลยค่ะ แต่ก็ไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
18 พฤศจิกายน 2547 16:20 น. - comment id 372830
เข้ามาเยี่ยมชมที่ห้องคุณอัลมิตราอย่างเป็นทางการครับ(เข้าใจว่าเจ้าของห้องคงจะอนุญาตให้ทุกคนได้เข้ามาเยี่ยมชมได้ตลอด๒๔ช.ม.)ใช่ไหมครับ
18 พฤศจิกายน 2547 18:06 น. - comment id 372892
คุณผู้หญิงไร้เงา ..ขอบคุณมากค่ะ คุณลักษมณ์ .. ขอบคุณมากค่ะ ที่แวะมาเยือน เข้ามาเยี่ยมชมได้ค่ะ โดยปกติแล้วถ้ามีโอกาสอัลมิตราก็หมั่นแวะบ้านกลอนไทยเสมอ นอกจากเครื่องคอมฯมีปัญหา ก็จะรื้อ แงะ แซะ ซ่อม นิดหน่อย อย่างไรก็ตามไม่มีข้อกำหนดเรื่องเวลาค่ะ .. :) ยินดีเสมอ
19 พฤศจิกายน 2547 17:34 น. - comment id 373631
:D
19 พฤศจิกายน 2547 22:23 น. - comment id 373792
มารับยิ้ม ค่ะ
21 พฤศจิกายน 2547 00:39 น. - comment id 374300
....อย่าโศกเศร้า เรารัก สักเพียงไหน หากว่าใจ ไม่อยู่ เคียงคู่สม รักคงจบ พบกัน มันจะตรม ความชื่นชม ใช่อยู่ คู่เรานาน... ...............สวัสดีครับ....................
21 พฤศจิกายน 2547 10:16 น. - comment id 374348
คุณที่รักของฉัน .. เพราะอันดับคือสองรองจากเขา ด้วยรักเก่ายังตรึงดุจซึ้งฝัน วางกำไลใส่ลิ้นชักหักใจพลัน ปลดสัมพันธ์ต่อแต่นี้ไม่มี...เรา ...ทิวาสวัสดิ์ค่ะ ...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
