แค่ถ้อยคำไม่อาจทำให้หายโกรธ คำว่า ขอโทษ ไม่ใช่ยารักษาแผล กับการที่ฉันทิ้งเธอไปไม่เหลียวแล จะให้แก้หรือไถ่บาปด้วยวิธีใด สมควรแล้วที่วันนี้ฉันถูกทิ้ง เวรกรรมมีจริง เธอเชื่อไหม แผลนี้หมอไม่รับเย็บ จึงต้องเก็บก้อนหัวใจ รักษามันเอาไว้เพื่อชดใช้กรรมเวร วันนั้น เสียงขอร้องของเธอ ฉันไม่เคยสนใจ ภาพความดีเพียงใด ฉันมองไม่เห็น หลงใหลน้ำร้อน ไม่อาทรน้ำเย็น ทุกคดี ทุกประเด็น ฉันตกเป็นจำเลย ตัดหัวประหารให้ฉันตายยังดีกว่า ที่เธอจะแสดงสีหน้าแววตาชาเฉย ฉันรู้ดีที่รัก เธอไม่เหลือซากความคุ้นเคย เหมือนเธอกำลังเยาะเย้ยความพยายาม เธอมีคำขู่ที่ซ่อนอยู่ในคำปลอบ ฉันมีคำตอบที่ไม่มีคำถาม โทษของการมืดบอดต่อความรักอันดีงาม ต้องชดใช้ด้วยความขื่นขมก็นับว่าสมควร 21 ตุลาคม 2547
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์ 12 พ.ย. 2547 15:29 น. - ID 65399 
1384
3
0
12 พฤศจิกายน 2547 15:34 น. - comment id 368906
แม้คิดจะชดใช้คงไม่ได้ เพราะความผิดมากมายคราวใจเผลอ เฝ้าขื่นขมชมระกำช้ำพบเจอ คงสาสมที่ทิ้งเธอในวันวาน *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-*
12 พฤศจิกายน 2547 16:30 น. - comment id 368958
อ่านแล้วนึกถึงเพลง อย่าทำแบบนี้ ของเอ็นโดรฟิน -_-.
12 พฤศจิกายน 2547 19:11 น. - comment id 369030
หวานสะดีนะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
