ในค่ำคืนขื่นขมด้วยลมหนาว ฉันจะก้าวผ่านพ้นไปอย่างไรหนอ ดาวระยับกลับมิอุ่นละมุนพอ ที่จักทอรอท่าทิวาวาร แรงลมเป่าเร้าโลกให้โศกสะอื้น เหมือนว่าคืนนี้จะทอดตลอดกาล ความโดดเดี่ยวเดียวดายได้ทรมาน ให้ทุกข์ธารหลั่งไหลจากนัยตา ที่มืดบอดตลอดทั้งภวังค์ผ่าน จึ่งซมซานด้วยฤทธิ์เล่ห์เสน่หา ความอาวรณ์อ่อนไหวในเวลา ที่ฟากฟ้ามืดดับช่างจับใจ
เทาสีเงิน 12 พ.ย. 2547 02:47 น. - ID 65371 
653
6
0
12 พฤศจิกายน 2547 06:40 น. - comment id 368473
โอ้...หนาวเหนือเหลือร้ายจนตายล้ม ตัวพี่ตรมตรอมตามด้วยความห่วง เรียกหาโอ๋..อยู่ไหนใยหลอกลวง โปรดคืนดวงใจยับให้กับเรา หนาวจริง ๆ หนาวจนรวดร้าวเลยครับ ฮิๆๆ +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
12 พฤศจิกายน 2547 07:09 น. - comment id 368540
หน้าส่วนตัว
สวัดีครับ.............
มาเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี
คนเรียงถ้อยร้อยลำเป็นคำสอน
คิดยอกย้อนแตกต่างล้วนสร้างสรรค์
บ้างลำนำคำฝากจากร้อยพัน
จุดเดียวกันกวีไทยให้คำนึง
แวะมาเป็นกำลังใจให้กันและกัน
กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
12 พฤศจิกายน 2547 07:48 น. - comment id 368551
is good
12 พฤศจิกายน 2547 10:14 น. - comment id 368611
แวะมาอ่านค่ะ อิ อิ เพราะดีค่ะ..
12 พฤศจิกายน 2547 12:35 น. - comment id 368737
แต่งได้ดีค่ะ
12 พฤศจิกายน 2547 12:49 น. - comment id 368753
แวะมาอ่านผลงานครับ
12 พฤศจิกายน 2547 15:17 น. - comment id 368892
ขอบคุณมากครับ สำหรับกำลังใจ
22 พฤศจิกายน 2547 09:07 น. - comment id 374815
:)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
