รูใหม....เสียใจ

ปากกาดาว...

                                               เสียใจนะ.รู้ไหม
                                              ที่เธอทำไปแบบนั้น
                                            กินเหล้าเมายาสารพัน
                                     แต่ฉันคงไม่สำคัญที่จะห้ามเธอ
                                             ฉันก็รู้.ว่าเธอเศร้า
                                       กับรักที่ยังมีให้เค้าอยู่เสมอ
                                           แต่เขากลับไม่ใยดีเธอ
                                        น้ำตาเลยล้นเอ่อท่วมหัวใจ
                                          แล้วเธอก็มาปรึกษาฉัน
                                   ให้คุยเป็นเพื่อนกันหน่อยได้ไหม
                                        ฉันก็ช่วยคิดช่วยให้กำลังใจ
                                       เผื่อบางที  อะไรอะไรอาจจะดี
                                        เพราะไม่อยากให้เธอเศร้า
                                        ไม่อยากให้เหงาอยู่อย่างนี้
                                      อยากให้ผ่านพ้นมันไปด้วยดี
                                          อยากให้สุขเสียทีคงดีใจ
                                          .จึงคอยอยู่เป็นเพื่อน.
                                    คอยช่วยเตือนช่วยคิดช่วยแก้ไข
                                       คอยรับฟังด้วยความเต็มใจ
                                  คอยแนะทางให้ด้วยความยินดี
                                      เธอบอกครับ  บอกเข้าใจ
                                          จะทำให้ได้ต่อจากนี้
                                   ปากก็บอกกับฉันเป็นอย่างดี
                                   แต่การกระทำที่มีกลับต่างกัน
                                          คนหนึ่งอุตส่าห์มาหา
                       แต่เธอก็ไม่ได้บอกหรอกนะว่าไม่อยากคุยกับฉัน
                             เพียงแต่จะไปกินเหล้ากับเพื่อนก็เท่านั้น
                                    แต่จะรู้บ้างไหมว่ามัน..เสียใจ
                                                เสียใจที่ผ่านมา
                                     คำพูดของฉันมันไม่มีค่าใช่ไหม
                                    กลอนที่ตั้งใจแต่งเพื่อให้กำลังใจ
                                      เพลงที่เคยส่งไปเพื่อให้รู้สึกดี
                                                   แต่มันไร้ค่า
                                      ไม่ใช่เพราะว่า  เธอหน่ายหนี
                                     แต่เธอไม่เคยนำมันมาคิดสักที
                                       รู้บางไหมฉันคนนี้.เสียใจ
                                            ไม่โทษหรอกว่าเธอผิด
                                       เพราะฉันก็ไม่มีสิทธิ์ใช่ไหม
                                   ฉันอาจจะหวังในตัวเธอมากเกินไป
                                      เลยผิดหวังเสียใจเป็นธรรมดา
                                           ไม่ต้องหรอกคำขอโทษ
                                      เพราะฉันไม่ได้โกรธเข้าใจไหม
                                          ไม่ต้องมาง้อไม่ต้องมาใส่ใจ
                                           เพราะฉันอยู่ได้.สบายดี
                                              แต่นับจาก.วันนี้ไป
                                         อยากให้รู้ไว้ไม่ได้หน่ายหนี
                               แต่ไม่อยากคุยกับคนไม่รักษาคำพูดเสียที
                                          พอกันแค่นี้..แล้วไม่ต้องมา
                                                ในเมื่อถ้าฉันยังอยู่
                                        เธอกลับไม่รู้ค่าคำพูดคำไหน
                                              ไม่เคยคิดนำมาใส่ใจ
                                    แล้วฉันจะอยู่ไปทำไมใช่ไหมเธอ
                                               เธอจะได้คิดเองบ้าง
                                      อาจรู้สึกอ้างว้าง  บ้างใผลเผลอ
                            วันไหนเธอทำได้  ไว้ค่อยกลับมาเจอ                       
                                  แล้วพบกันวันนั้นของเธอ...ฉันจะรอ