ฟ้าใสใสกับใจดวงเดิม

ฟ้ายังเป็นสีฟ้า
น้ำทะเลเบื้องหน้ายังเย็นใส
ฟ้าอาจดูเวิ้งว้างกว้างกว่าไกล
แต่ไม่กว้างกว่าใจจะโบยบิน
นกนางนวลตัวสุดท้ายที่ปลายฟ้า
บินเริงร่าเมื่อวาระจะคืนถิ่น
กระซิบสั่งทะเลต่อพอได้ยิน
หากชีวินไม่สิ้นลับจะกลับมา
ความห่างไกลสอนหัวใจให้คิดถึง
นับวันหนึ่งคืนหนึ่งให้เดินหน้า
น้ำทะเลเปื้อนน้ำใสที่ปลายตา
ดั่งทุกคำสัญญายังเปื้อนใจ
ฟ้ายังเป็นสีฟ้า
น้ำทะเลเบื้องหน้ายังเย็นใส
ฝากนางนวลหอบความห่วงจากดวงใจ
ข้ามฟ้าน้ำกว้างไกลไปให้เธอ

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

น้ำหยด 10 พ.ย. 2547 15:57 น. - ID 65259

362

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/65259 ที่มา: - , น้ำหยด

comments powered by Disqus

ผู้หญิงไร้เงา

10 พฤศจิกายน 2547 16:29 น. - comment id 367513

ฟ้ายังคงเป็นฟ้า
ที่ตลอดเวลาฉันสุขสันต์
เมื่อส่งสายตาผ่านฟ้าไปหาคนสำคัญ
บอกว่าทุกวันยังรอเธอ

*-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*

เพียงพลิ้ว

10 พฤศจิกายน 2547 23:54 น. - comment id 367773
```
อาสาเป็นกนางนวลให้นะคะ
```

)))--ผลิใบสู่วัยกล้า--(((

11 พฤศจิกายน 2547 06:45 น. - comment id 367829

ผลิใบอ่อนแตกช่อชูกอรัก
ดอกแห่งภักดิ์ผลแห่งพลีใจเราสอง
ดอกนิยามความหอมธรรมนำครรลอง
ดอกเพชรหอมกระจายคล้ายชีพเรา..

ดอกเสน่หาบานสายคล้ายสิ้นหวัง
ดอกโศกฝังซ่อนไว้แทนใจเหงา
ดอกพิสวาสรอชาติหน้าสนิทเนา
สำหรับเราดอกกระทมบานเต็มช่อขอกล้ำกลืน!