หน้าส่วนตัว
สนสาดเสียง เคียงใครพ้อ เหมือนต่อว่า
ลมอู้มา พาพัดใส่ จนใบไหว
ระริกรี้ นี่หรือลม ข่มสนไกว
พลิ้วมาไกล ให้รัญจวน ครวญเหงาใจ
เสียงสนสาด คาดด้วยทุกข์ ที่จุกอก
ให้เพ้อพก พร่ำหา อุราไหน
ถึงคนหนึ่ง ซึ่งอยู่ถิ่น ดินแดนไกล
ใจหวั่นไหว วูบหา คราสนคราง
สาดเสียงสน ปนเสียงไห้ ได้สะอื้น
ทนกล้ำกลืน ฝืนไว้ก่อน ตอนใกล้สาง
น้ำตาชื้น ขืนให้ย้อน ตอนรุ่งราง
แสงจางจาง จับสนเถื่อน เลือนงดงาม
พระจันทร์เสี้ยว เกี่ยวดาว ที่ราวฟ้า
ขึ้นค้างคา คงไว้ ให้เกรงขาม
ส่องสว่าง กลางภู ดูงดงาม
ด้วยนิยาม ดูเดือนเหงา คืนเศร้าใจ
หนาวสะท้าน พาลสั่นส่าย จนกายห่อ
นั่งตัวงอ ขอแฝงฝืน คืนฟ้าใส
พร่ำรำพึง ถึงเรื่องเศร้า เจ้าสนไกว
ตาเพ่งไป ในหว่างเขา ที่เคล้าเดือน
ฉันมานี่ ที่เขาค้อ รอรักร้าง
วันคืนช่าง เชื่องช้า พาให้เหมือน
คำสาปส่ง จงใจ ให้มาเยือน
เสียงสนเฉือน ฉีกใจราน เกินกร้านทน
แล้วร้องไห้ ไม่อายจันทร์ พลันสะอื้น
จะกล้ำกลืน ฝืนลืมรัก อีกสักหน
สนสาดเสียง เสียงสนสาด พิฆาตตน
สาดเสียงสน เศร้าโศกท้อ ทรมาน
*******************
** เสียงสนสาดมาเป็นระยะๆ คล้ายเสียงคลื่นที่โหมกระหน่ำ
เสียงหวีดหวิวครวญครางช่างรบกวนจิตใจเหลือเกิน
จึงแอบย่องออกจากเต้นท์มานั่งที่ตรงริมผาคนเดียวเงียบๆ
หนาว..จนกายสั่นไหว
เพ็ญขึ้นสิบค่ำส่องสกาว คู่กับดาวงามๆ อีกหนึ่งดวง
เห็นสนต้องลมไหวระริก ยิ่งดึกยิ่งถาโถมทวีคูณจนเสียงอึงคะนึง
หนาว..จนต้องกอดอกตัวเองแน่น
ทอดสายตาไกลมองไปที่หุบเขาซึ่งเป็นเงาสลัวแต่ช่างกระจ่างในความรู้สึก
ภาพเก่าๆ ในความทรงจำเริ่มประกายชัดขึ้นมาอีกครั้ง
สายลมหนาว คนใจร้าว พร้อมกับสนที่สาดเสียงกระหน่ำโหม ในคืนจันทร์เพ็ญ
จน..ถอดใจได้บทกลอนนี้ออกมา แทนความในใจ**
*******************
กอกก 9 พ.ย. 2547 20:35 น. - ID 65208 
1274
30
0
9 พฤศจิกายน 2547 20:53 น. - comment id 366805
เสียงสนสาดบาดลึกถึงอารมณ์ ความขื่นมวางไว้ใต้ร่มสน ถ้าหัวใจจะหายกระวายวน ฟังเสียงสนคงสดชื่นกว่าอื่นใด @@@@@@@@@@@@@ ระวังกิ่งมันหักน่ะครับ
9 พฤศจิกายน 2547 20:57 น. - comment id 366813
บาด หัว ใจ เหลือ เกิน
9 พฤศจิกายน 2547 21:02 น. - comment id 366818
สวัสดีค่ะพี่ปราย ไม่ได้ไปด้วยเลยอดปลอบพี่ปรายเลยค่ะ ที่ภูทับเบิกมีแต่ดงกะหล่ำ กานต์เลยไม่ได้ยินเสียงสนค่ะ เพราะจังเลยนะคะ ภาพก็สวยค่ะ
9 พฤศจิกายน 2547 21:15 น. - comment id 366835
เศร้าจังนะคะ อ่านแล้วเห็นภาพ เข้าถึงบรรยากาศจริง ๆ ค่ะ
9 พฤศจิกายน 2547 21:27 น. - comment id 366851
พี่ฉงนสนเท่ห์ไยใจสับสน เหมือนมนต์มารสนสาดเสียงหวั่นไหว ลมพัดพาสนธยาอย่าสนใจ สนทนากันไปให้เบิกบาน
9 พฤศจิกายน 2547 21:30 น. - comment id 366853
โฮ้ ...... พี่ปรายค่ะ อ่านแล้วได้อารมณ์เหงาผสมกับอากาสหนาวๆ เลยทีเดียวเชียวค่ะ ขอนะคะ..ขอเก็บไว้อ่าน ยามที่อุ๊หนาวกายเหงาใจนะคะ
9 พฤศจิกายน 2547 21:45 น. - comment id 366871
เพราะดีค่ะ อิอิ...
9 พฤศจิกายน 2547 22:01 น. - comment id 366898
ฝันดีนะคะพี่ปราย คิดถึงพี่ปรายเสมอค่ะ
9 พฤศจิกายน 2547 22:18 น. - comment id 366918
ยินเสียงสน..บาดใจ..กระไรเล่า กลางลมหนาว..พลิ้วแผ่ว..แว่วขับขาน กรีดลงลึก..นึกเศร้า..เหงาวิญญาน แทรกซึมผ่าน..ห้วงใจ..ให้เจ็บทรวง ........................................................ ได้อารมณ์จริง ๆ ค่ะ พี่ปราย ทำให้นึกถึงบางช่วงของชีวิต.. ........................................................
9 พฤศจิกายน 2547 22:24 น. - comment id 366926
ครับ..งดงาม-งดงาม... ขำคุณเรไร บอกระวังกิ่งหัก..ถ้ามีโอกาสไปอีกระวังนะครับ..ผมเห็นเมล์ของคุณกอเสื่อแล้ว กลอนบทนี้เดี๋ยวผมจะ ไปชี้แจง สวัสดีนะครับ.. แต่เมล์นี้ใช้ได้นะครับ..
9 พฤศจิกายน 2547 22:40 น. - comment id 366935
เพียงเพื่อผ่านมาเป็นกำลังใจให้เธอคนดี +.+ กลอนน่ารักดีนะค่ะ+.+ ( ^ . ^ )...คิดถึงจ้า...( ^ . ^ )
9 พฤศจิกายน 2547 23:58 น. - comment id 367009
ชอบคำบรรยายด้านล่าง มากกว่ากลอนด้านบน ด้วยใจจริง
9 พฤศจิกายน 2547 23:59 น. - comment id 367010
อ่านแล้วคิดถึงภูกระดึงกับอุทยานแห่งชาติน้ำหนาวนะครับ
10 พฤศจิกายน 2547 00:06 น. - comment id 367024
เทือกเขาเพชรบูรณ์ เคยไปเยือนเหมือนกัน สักสามปีที่แล้ว .. ลานหินแตก ลานหินปุ่ม ผาชูธง ข้ามไปจนถึง พิษณุโลก แวะไหว้พระก่อนวกกลับกรุงเทพ .. เห็นไฟป่าไหม้โหมอยู่ริมทาง ใจก็คิดไปว่า เราจะขับรถฝ่าออกทันไหม .. บรรยากาศที่นั่น งดงามมากค่ะ เนินเขาสลับซับซ้อน จนอยากจะลงไปกลิ้งบนหญ้านุ่มนั้น .. เขียวสดใบไม้ ยังคงประทับใจเสมอ :)
10 พฤศจิกายน 2547 00:40 น. - comment id 367066
อากาศหนาวยามใกล้รุ่งของพรุ่งนี้ กลางคืนมีน้ำค้างกลางยอดหญ้า ให้แสนสุขสนุกทุกเวลา ยามเราร่วมฟันฝ่าท้าผจญ ในหมู่เพื่อนหมู่มิตรที่ชิดใกล้ ทำให้ใจฝักใฝ่ในทุกหน ดูเดือนดาวมิหนาวจิตคิดผจญ อีกสักหนที่ระยองต้องไปแน่ *-*ดูที่เขาค้อ และมาต่อที่ภูเรือ ฉะนั้นครั้งต่อไปต้องระยองแน่เลย อิอิ กลอนแต่งได้ดีค่ะ มีเสียงพลาดช่วงแรกไปหน่อยหนึ่ง แต่ก็ ok ค่ะ กระพริบตาสามครั้ง แล้วฟังเสียงสนด้วยกันนะค่ะ คืนนี้ ราตรีสวัสดิ์ค่ะพี่สาว*-*
10 พฤศจิกายน 2547 08:06 น. - comment id 367172
สวัสดีค่ะคุณเรไร.. กิ่งมันหักมาแล้วค่ะ แต่ไม่ใช่กิ่งสน กลายเป็นกิ่งรักไป หลบไม่ทันเสียด้วยงานนี้ จึงถูกฟาดไปเต็มๆ หัวใจเชียว มียาก็ช่วยมาทาถูให้บ้างสิ อิ้ อิ้ (อย่าคิดมากน่า) สวัสดีค่ะคุณภูตะวัน.. แหม..มัน-ช่าง-บาด-หัว-ใจ-เหลือ-ทน วันนี้สงบศึกป่วนสักวันนะคะ ยังเมาขี้ตาอยู่ค่ะ อิ้ อิ้ สวัสดีค่ะคุณเพียงพลิ้ว.. เพียงแค่หวังว่าจะช่วยปลอบใจ พี่ปรายก็ซึ้งในน้ำใจน้องกานต์มากแล้วค่ะ ว่าแต่ว่าอย่าลืมรูปนะคะ อิ้ อิ้ สวัสดีค่ะคุณขลุ่ยหลิบ.. หากน้องจิ๊กเศร้า พี่ก็อยากขออยู่ข้างๆ เพื่อช่วยปลอบใจน้อง แต่ตอนนี้ขออยู่เป็นเพื่อนอ่านหนังสือเตรียมสอบก่อนนะคะ สวัสดีค่ะคุณชัยชนะ.. ในความจริงมีแต่เสียงหัวเราะค่ะ แต่ไงเขียนกลอนมาแนวนี้ก็ไม่รู้ เขาเรียกว่า เศร้าฝังลึก หรือเปล่าก็ไม่รู้นะ สวัสดีค่ะคุณสาวดำ-รำพัน.. นี่ๆ น้องอุ๊ขา.. อย่าไปเที่ยวพูดให้หนุ่มๆ ไหนได้ยินนะคะว่าหนาวกายหรือหนาวใจ เดี๋ยวก็จองคิวมารับรักษาให้เป็นแถวยาว.. พูดให้พี่ปรายได้ยินคนเดียวได้ค่ะ สวัสดีค่ะคุณลอยไปในสายลม.. ขอบใจน้องแววมากนะคะสำหรับคำชม สวัสดีค่ะคุณเพราะรัก.. ต้องมาสวัสดีน้องหวานตอนเช้าแล้วล่ะ สวัสดีตอนเช้าค่ะ โชคดีนะคะ สวัสดีค่ะคุณ magic.. มาร่วมระลึกถึงช่วงหนึ่งของความหลังด้วยกันนะคะ.. ทุกคนย่อมมีความหลังค่ะ..
10 พฤศจิกายน 2547 08:45 น. - comment id 367194
สวัสดีค่ะคุณผู้เฒ่า (ไม่) โง่งม.. *งดงาม งดงาม* อ่านแล้วสร้างรอยยิ้มฉีกไปถึงหู แต่ก็ต้องพร้อมรับฟังคำติชม..แง.. แง.. เมล์ที่ให้ไว้ใช้ได้ค่ะ ทั้งที่ thaimail และ hotmail ตั้งใจและรอคอยการติดต่อมานะคะ เพราะไม่สารถติดต่อคุณได้ จึงต้องรบกวนให้คุณเป็นฝ่ายติดต่อมา ปิ๊ง ปิ๊ง ปิ๊ง 3 ครั้ง พร้อมกล่าวคำว่า *ขอบคุณค่ะ* สวัสดีค่ะคุณทิกิขา.. ชอบอะไรก็ได้ค่ะ ที่คุณทิกิชอบ ปรายก็รู้สึกดีใจแล้วล่ะ ด้วยใจจริงเช่นกัน ขอบคุณมากๆ นะคะ สวัสดีค่ะคุณก่อพงษ์ พงษ์พรชาญวิทย์ เกือบทุกๆ ภูนะคะ ที่มีสน แล้วก็ลมที่แรง เสียงสนที่สาดเสียงนี่จะสุดยอดจริงๆ ค่ะ บังเอิญคืนนั้นพักที่ยอดเขาค้อ. ลืมตาตื่นมาด้วยความรู้สึกงงๆ ว่าเรานอนอยู่ที่ชายทะเลที่ไหนหรือกันแน่..เหมือนคลืนกระทบหินมากๆ ค่ะ สวัสดีค่ะคุณอัลมิตรา.. ทางแถบเพชรบูรณ์และเมืองเลยที่คุณอัล..ได้ไปมาขึ่นชื่อเรื่องภูเขาที่สลับซับซ้อนค่ะ หรือที่เรียกว่าทะเลภู.. และสวิสเซอร์แลนด์เมืองไทยก็อยู่ที่นั่น หากไม่ผิดก็ทางลงจากภูหินร่องกล้ามาทางด้านหล่มสักนะคะ ที่ปรายเคยเห็นมา ไม่น่าเชื่อว่านั่นคือเมืองไทย ขอบคุณคุณอัล..มากค่ะที่มาคุยกัน จากใจจริงนะคะ สวัสดีค่ะคุณผู้หญิงไร้เงา.. คืนนั้นต้องขอโทษด้วยค่ะที่แอบหนีออกไปคนเดียว อยากให้พักผ่อนกันเยอะๆ น่ะค่ะ ขอบคุณมากนะคะสำหรับคำชี้แนะเรื่องเสียงกลอน พอทราบแล้วก็ให้เขกหัวตัวเอง 1 โป๊ก (แล้วก็ให้คิดถึงคุณผู้เฒ่า..ศิษย์นี้ขออภัยค่ะ) โห..ไม่น่ามาตายน้ำตื้นเลย แต่ไม่แก้ไขแล้วนะ เพราะรู้สึกรักกลอนชิ้นนี้มากเสียแล้วแทบทุกตัวอักษรคือความรู้สึกที่กลั่นมาจากใจจริงๆ ค่ะ แค่นี้ก็ดีแล้วนะสำหรับพี่ปราย ( ไขว่คว้าได้เท่าที่ทำได้ค่ะ) ปิ๊ง ปิ๊ง ปิ๊ง 3 ครั้ง ก่อนยิ้มหวานให้น้อง และบอกว่าโชคดีนะคะ
10 พฤศจิกายน 2547 08:48 น. - comment id 367196
พุดมานั่งลงเคียงค่ะ แล้วโอบไหล่คุณปรายไว้ นั่งกุมมือฟังเสียงสนซู่ซ่าซัดส่ายร่ายมนต์รัก มนต์ครวญไปด้วยกันนะคะ พุด..เคยแต่ไปนอนเดียวดายในทุ่งหญ้า ริมชายทะเลค่ะที่มีสนเป็นดง และสายลมกำลังดังหวีดหวิว พัดดวงใจพุดปลิวลิ่งควะคว้าง หากให้งามแบบสงบเย็นในความเหงาเปลี่ยวนั้นค่ะ กับยามตะวันลาที่ฟ้าเล่นแสงสีสวยมาก เป็นบ้านตากอากาศที่พุดชอบไปเดินย่ำทรายค่ะ ยามดายเดียวผิดหวังกับผู้คนบนผืนโลกนี้ พุดรักอารมณ์งามของคุณปรายมากนะคะ รักและรักค่ะ
10 พฤศจิกายน 2547 09:24 น. - comment id 367216
สวัสดีค่ะคุณพุดพัดชา.. ชอบคำว่า*อารมณ์งาม* ที่คุณพุดกล่าวถึงมากค่ะ หากจำไม่ผิด เหมือนปรายจะเคยพูดให้คุณพุดฟังแล้วว่าเราเหมือนมีอะไรคล้ายกันหลายอย่างค่ะ เช่น *ความเดียวดาย* ที่จะไปอยู่ด้วยตัวของตัวเองเพียงลำพังเงียบๆ คนเดียว ปรายสัมผัสความรู้สึกนั้นมามากแล้ว และยังคงถวิลหามันอีกต่อไป ยิ่งอายุมากขึ้น กับชอบที่จะเข้าหาธรรมชาติ แต่ความรู้สึกกลับต่างจากที่ผ่านมาแล้วอย่างสิ้นเชิง เมื่อก่อนปรายมีความรู้สึกว่าเรา *เดียวดาย* แต่วันนี้เป็นว่าเรากับต้องการอยู่เพียงลำพังกับตัวของเราเท่านั้น แต่ไม่ใช่ *เดียวดาย* เวลาที่ผ่านไป..ทำให้ความรู้สึกของเราปรับเปลี่ยนไปตามได้ค่ะ ปรายอยากให้คุณพุด..หากต้องอยู่เพียงลำพัง ก็ขออย่าให้ต้องเดียวดายเหมือนอดีตที่ผ่านมาแล้วของปรายนะคะ แต่ให้อยู่ ณ ที่นั้นด้วยความสุขค่ะ คิดถึง ระลึกถึง และรักเช่นกัน
10 พฤศจิกายน 2547 09:57 น. - comment id 367247
แวะมาทักทายครับ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เขียนเพราะงานค่อนข้างมาก รักษาสุขภาพด้วยนะครับ
10 พฤศจิกายน 2547 10:24 น. - comment id 367260
สวัสดีค่ะ...พี่ปราย (ขอเรียกพี่ปรายนะค่ะ) อ่านแล้ว เหงา จังค่ะ หนาวเหน็บกับลม ที่โชยพัดผ่านมา ^__^ เอ...ไปนอนเต้นท์ ที่ไหน?มาออ่ะ ไม่ชวนกันมั่งเลย...
10 พฤศจิกายน 2547 11:07 น. - comment id 367293
โอ้.....ลมรักพักพัดสัมผัสรัก สุดจะหักโหยหาน้ำตาไหล ลมระกำพร่ำพัดอยู่กวัดไกว ต้องหวลไห้ทรมานทรกรรม แต่รักหวังข้างเดียวจึงเปลี่ยวจิต เขาไม่คิดชูชุบอุปถัมภ์ พอพบกันพูดจาสี่ห้าคำ แล้วก็ทำเมินสิ้นหมดยินดี เอาอย่างนี้ก็แล้วกันนะครับพี่ นั่งนึก นั่งคิดตั้งนาน ก็ยังเขียนไม่ได้ เชรงเลย ฮิๆๆๆ เขียนดีจนเมกหมดมุขเยยอ่ะ คิก คิก +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
10 พฤศจิกายน 2547 12:15 น. - comment id 367361
...เสียงลมสาดพัดสน..ต้นโอนแกว่ง ...ช่างเสียดแทงปิ่มว่าน้ำตาไหล ...ช่างสอดแทรกความเศร้าเหงากว่าใคร ...เสียงสนสาดบาดใจให้มืดมนต์ ...มานั่งพักรักพามาที่นี่ ...มาอ่านกลอนกอกกดี..มีเสียงสน ...ความรู้สึกส่วนลึกฝังกมล ...อยากเจอคน...ชื่อกอกก...กลอนโศกจัง
10 พฤศจิกายน 2547 12:17 น. - comment id 367363
กลอนเพราะมาก(ไม่ได้แกล้งชม) ความเศร้าในส่วนลึกที่เก็บกดถูกปล่อยออกมาหมด เก็บไว้ทำไม ปล่อยแล้วก็ปล่อยไปเลยนะ ถ้าจะให้ช่วยแบกไปทิ้งทะเลก็บอกมาเลย แบบกระพริบตา ปิ๊ง ๆ ๆ สามครั้งนี้อะไรกันนะเมือ่ไรจะเฉลยลับลมคมนัยซะทีล่ะครับผม
10 พฤศจิกายน 2547 13:18 น. - comment id 367420
เพราะมากค่ะพี่ปราย....เพราะมาก... แถวเพชรบูรณ์-พิษณุโลก ลี่ก็ไปบ่อยเหมือนกันค่ะ ก็มีฟามหลังเศร้าๆ กะที่นี่เหมือนกัน... อิอิ... .........................................................................
10 พฤศจิกายน 2547 18:30 น. - comment id 367578
แอบย่องออกมานั่งฟังเสียงสนคนเดียวไม่กลัวหรอคับ -_-. ผมว่าเสียงสนน่ากลัวอะพี่กอกก -_-.
10 พฤศจิกายน 2547 19:42 น. - comment id 367609
สวัสดีค่ะคุณบินเดี่ยวหมืนลี้.. ไม่ค่อยได้เขียนงาน แวะเข้ามาอ่านก็ยังดีนะคะ มาเป็นเพื่อนทักทายกัน ขอคุณรักษาสุขภาพด้วยเช่นกันนะะ อย่าหักโหมงานมากค่ะ สวัสดีค่ะคุณแมงกุ๊ดจี่.. ได้ค่ะน้องมะกรูด..เรียกพี่ปรายว่าพี่ปรายหรืออะไรก็ได้ค่ะ สบายอยู่แล้ว.. พี่ปรายไปนอนเต้นท์ที่เขาค้อกับพี่*คนเมืองลิง* *ผู้หญิงไร้เงา* และ *ชมอักษร* มาค่ะ สนุกมากๆ นะคะ จนเกิดงานกลอนหลายชิ้นค่ะเกี่ยวกับการเที่ยวทริปนี้ของพี่ๆ ทั้งสี่คน อยากไปเที่ยวด้วยกันต้องย้อนไปอ่านกลอนที่กล่าวถึงได้ค่ะ ( ต้องให้เที่ยวทางตัวอักษรไปก่อนค่ะ) สวัสดีค่ะคุณเมกกะ ผู้ชายอารมณ์ดี๊ ดี ดี กำลังห่วงน้องเมก..อยู่นะคะ รู้สึกว่าจะทำงานหนัก สาหัสสากรรจ์ไปหรือเปล่าคะนี่ อย่างไรก็รักษาสุขภาพด้วยค่ะ (เงินซื้อหาไม่ได้เด๊อ) ขอบคุณมากค่ะสำหรับคำชม แค่นี้ก็ยิ้มได้น้อยๆ แล้ว (แต่ห้ามแกล้งชมกันนา หลอกคนแก่มันบาปนะ..เข้าใจไหม อิ้ อิ้ ) สวัสดีค่ะคุณแครอท.. *ผมเอาแครอทมาฝาก อยากให้เธอแก้มแดง แก้มของเธอจะแดง แดงเหมือนสีแครอท* เอาแครอทมาฝากคนชื่อกอกก หรือเปล่าคะ เป็นค่าแอบอ่านกลอนเศร้าค่ะ แต่เอ..ค่าตัวที่รับมาเป็นหน้าม้าให้ ตกลงเอาเป็นน้ำปั่นสักแก้วดีไหม เป็น *น้ำใจคนเศร้า* ปั่นค่ะ หยอกเล่นนะคะ เย้าแหย่กันไปพอหายเครียด วันหน้าคุยกันใหม่ค่ะ สวัสดีค่ะคุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ ทำไมวันนี้คุณฤกษ์มาในแนวขรึมจังคะ..พี่ เอ๊ย..ยายให้เป็นห่วงเสียแล้วสิ มีความทุกข์อยากโยนทิ้งทะเลอยู่เล็กน้อยถึงปานกลางค่ะ ( เหมือยพยากรณ์อากาศไหม) คอยหลานฤกษ์มาระยองก่อนนะ จะได้ช่วยกันแบกกันหามไปทิ้งทะเล แบบที่รับปากยายไว้ แล้วยายจะเฉลยเรื่องกระพริบตาได้อย่างไรนี่ มันที่สาธารณะนะ เดี๋ยวใครๆ รู้หมด แต่รับรองค่ะว่าเล่าจบแล้วมีฮา..ค่ะ งานนี้ เล่าให้ฟังพร้อมกันตอนมาระยองก็แล้วกันนะคะ ปิ๊ง ปิ๊ง ปิ๊ง..ให้กวนใจเล่นไปก่อนค่ะ สวัสดีค่ะคุณลี่ ชวนมาเยือน เฮ..ดีใจจังที่มีเพื่อนครวญความหลังด้วยกัน ว่าแต่ว่างๆ ก็รำพันมาเป็นบทกลอนให้อ่านบ้างนะคะ จะคอย นะ นะ สวัสดีค่ะคุณ extreme life.. ที่นั่งรำพึงถึงความหลังนี่ ห่างจากเต้นท์ไม่เกิน 10 เมตรค่ะ เป็นจุดชมวิวบนฐานอิทธิ..เลย ( สุดยอดมากค่ะ) เรียกว่าจุดสูงสุดบนเขาค้อค่ะ แถมยังมีทหารหาญรั้วของชาติเฝ้ายามให้อีกต่างหาก เยี่ยมมากค่ะ จะต้องไปอีกครั้งค่ะ..ย้ำความช้ำให้มันชาชินให้ได้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
11 พฤศจิกายน 2547 15:17 น. - comment id 368101
อืมมๆๆๆๆ......อานุภาพของเขาค้อนี้ช่างฝังใจจริงเจียวหนอ ฝันใฝ่แลใฝ่ฝังคงไว้ตลอดกาล.
แก้วประเสริฐ.
12 พฤศจิกายน 2547 01:15 น. - comment id 368442
แวะมาอวยพรถึงบ้านค่ะ สุขสันต์วันเกิดค่ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะพี่สาว
13 พฤศจิกายน 2547 19:47 น. - comment id 369596
^_^ โอยเจ็บค่ะพี่ปราย โดนเสียงสนบาดหัวใจอ่ะค่ะ....... ตอนนี้ยุ่งมากๆค่ะคาดว่าอีก2วันคงจะโล่งอิอิ แล้วพบกันเมื่อชาติต้องการนะคะ ปิ๊งๆๆกลิ้งไปแล้วค่ะ5555แบบว่าตอนนี้ไม่ได้อ้วนดำ แต่เป็นอ้วนกลม........ไปดีกว่า บายค่ะ รักพี่ปรายมากๆนะคะ
14 พฤศจิกายน 2547 15:45 น. - comment id 369936
มารับมิตรไมตรียินดียิ่ง ...โอ้น้องหญิงปรายฟ้าน่ารักใคร่ ......ชื่อสั้นสั้นเรียกกันว่าน้องปราย .........ชื่อเล่นไหง..กอกก...ตลกดี ขอเกี่ยวก้อยร้อยใจพี่ไว้ด้วย ...พี่ไม่สวยแต่น่ารักมากนะนี่ ......และเป็นคนมีน้ำใจที่แสนดี .........อายุพี่ย่างเลข..6..อย่าตกใจ
14 พฤศจิกายน 2547 16:51 น. - comment id 370019
สวัสดีค่ะคุณแก้วประเสริฐ.. ทุกถิ่นที่ถิ่นฐานมีเรื่องผ่านมาแล้วให้เล่าสู่กันฟัง มากมายและยาวนานค่ะ.. เมื่อไรๆ ความทรงจำก็ยังมิเคยจางหาย.. เก็บความหลังไว้เพื่อระลึกถึงนะคะ.. สุขใจที่ได้สัมผัสถึง แม้นเพียงในความคิด.. ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะคุณเพียงพลิ้ว.. ขอบคุณน้องกานต์มากๆ สำหรับคำอวยพร.. ขอบคุณจากใจค่ะ.. สวัสดีค่ะคุณคนเมืองลิง.. รีบมาแล้วก็รีบไปไวเหมือนลิงจริงๆ เลย.. แล้ววันที่ 28 นี้ ไม่ชวนพี่ไปกินโต๊ะจีนลิงบ้างหรือ ..ฮือ ฮือ อย่างไรก็ตาม พี่ไม่ลืมนัดนะคะที่สันเขื่อนคืนเดือนหงายหน้า.. ท่ามกลางหมู่ดอกทานตะวันบาน.. แต่ดอกกระเจียวสิ..มันเหี่ยวไปหมดทุ่งนานแล้ว.. โอ๊ย..ใครเอาอะไรมาขว้างหัว. ปิ๊ง ปิ๊ง ปิ๊ง ค่ะ..แล้วพบกันเมื่อชาติต้องการตัวนะคะ สวัสดีค่ะคุณแครอท.. *กอกก* เป็นเพียงนามปากกาค่ะ ซึ่งหมายถึงต้นหญ้าที่ไร้ค่า( อ้อ..มีค่ะ มีแค่นิดเดียวเอง..) ตอนที่คิดนามปากกา ตอนนั้นช่างน้อยอกน้อยใจชะตาชีวิตเสียเหลือเกิน จึงตั้งประชดประชันตัวเองให้มันรู้แล้วรู้รอดไป.. ส่วนคำว่า *ปราย* คือชื่อจริงๆ ค่ะ แล้วก็เป็นชื่อเล่นด้วยค่ะ คำว่าฟ้าเป็นของแถมมาจากตัวต้นของนามสกุลค่ะ.. ส่วนที่คุณแครอทบอกว่าอายุเข้าเลข 6 น่ะหรือ ปรายไม่ตกกะใจหรอกค่ะ..เพราะของปรายก็ร่วมๆ 70 แล้วเหมือนกันค่ะ (หากเอา 20 ไปบวก) เรามาเป็นเพื่อนร่วมทางเดียวกันได้ค่ะทั้งสายฝันและสายแห่งความเป็นจริง นะคะ แล้วมาคุยกันอีกนะคะ
14 พฤศจิกายน 2547 19:07 น. - comment id 370123
**ขอบคุณ**..น้องปรายมากค่ะ.. พี่เป็นคนคุยไม่เก่งน๊า เอ...วันเกิดเลยมาแล้ว 1 วัน คงไม่ช้าเกินไป..พี่ขออวยพรย้อนหลังนะคะ ขอให้น้อง ปราย..(กอกก) มีความสุขยิ่งๆขึ้น และตลอดไปด้วยค่ะ ***************************************************** 12 พฤศจิกา...พาสุขสันต์ ...พี่ไม่มีของขวัญสิ่งใดให้ ......นอกจากความรักความจริงใจ .........ร้อยเป็นพวงมาลัยให้รางวัล ขอให้ ปราย...มีสุข...สิ้นทุกข์โศก ...มีเงินทอง...มีโชค...มหาศาล ......ขอให้มี...คนรัก...ตลอดกาล .........พรบันดาล...ให้น้องปราย...คนใจงาม
14 พฤศจิกายน 2547 22:08 น. - comment id 370256
สวัสดีค่ะคุณแครอท.. เริ่มรักคุณแครอทแล้วนะคะ.. หากไม่ถูกคุณแครอทหลอกลวงเรื่องอายุ ก็ต้องขอเรียกตัวเองว่าน้อง และเรียกคุณแครอทว่าพี่แล้วนะคะ เพราะพี่แครอทเรียกปรายว่าน้องมาทุกคำ ดีเหมือนกันค่ะ..เป็นพี่เขามาทั่วเวปเลย มีพี่สาวสักคน ดีใจจัง เย้... พี่แครอทเขียนกลอนได้ไพเราะค่ะ ..ชอบ และปรายก็มีความสุขมากนะคะที่ได้รับคำกลอนย้อนหลัง หลังจากที่ได้อ้อนไป.. ปรกติไม่เคยได้อ้อนใครเลยค่ะ เพราะไม่มีใครให้อ้อนและอาจว่าด้วยวัยอาวุโสจึงต้องวางตัวให้งามมังคะ.. ปีนี้ได้พบสิ่งดีๆ หลายๆ อย่าง และอีกอย่างหนึ่งที่คิดว่าไม่น่าให้ผิดหวังคือการได้มีพี่สาวที่น่ารักเพิ่มมาอีก 1 ท่าน (ของจริงมี 2 ค่ะ).. อยากอ่านกลอนที่สื่อความนัยถึงน้องสาวคนนี้สักชิ้น..จะได้ไหมคะ อิ้ อิ้ ขี้ตู่อีกแล้ว.. ขอบคุณนะคะสำหรับคำกลอนและมิตรภาพที่เพิ่งเริ่มต้นของเรา..
15 พฤศจิกายน 2547 01:45 น. - comment id 370351
มาอ่านคำ...ร้อยแก้ว...แล้วซึ้งจิต ...มากมายมิตร...มิอาจทึ่ง...ซึ่งความหมาย ......มาเจอคน...ปากหวาน...ฉันอ๊ายอาย ........มนต์น้องปราย...จากน้ำถ้อย...ร้อยเรียงมา พบน้องสาว...คนใหม่...ไทโพเอม ...ส่วนที่เค็ม...พี่หาย...ไปเลยจ้า ......ได้ความหวาน...ความน่ารัก...ของน้องมา .........จะปกป้อง...น้องปรายฟ้า...ทุกนาที ถ้าหากไม่...รังเกียจ...ว่าพี่แก่ ...จะดูแล...น้องไป...ในทุกที่ ......อากาศหนาว...จะห่มผ้า...ให้คนดี ........เมื่อยามร้อน..จะพัดวี...ทุกวี่วัน พี่มีแขน...กอดน้องปราย...ให้ไออุ่น ...มีตักให้...นอนหนุน....นะจอมขวัญ ......จะคอยเป็น...พี่สาว....นานเท่านาน ..........จนถึงวัน...ทีปรายน้อง...ไม่ต้องการ พี่ก็รักน้องปรายค่ะ...ขอเป็นพี่สาวตอนนี้เลย นะคะ...โอเคมั๊ย..อิอิ
15 พฤศจิกายน 2547 10:08 น. - comment id 370487
สวัสดีค่ะพี่แครอทคะ.. ว่าทำไมเมื่อคืนนอนอุ่นจัง มีคนมายื่นไออุ่นให้นี่เอง.. อ่านกลอนที่พี่เขียนให้แล้วชอบจัง มีความรู้สึกเหมือนเราเป็นน้องสาวคนเล็ก (ซึ่งก็เป็นลูกคนสุดท้องจริงๆ).. ขอบคุณมากๆ นะคะสำหรับไมตรีที่ยื่นให้.. พอดีวันพฤหัสนี้ปรายต้องไปเชียงใหม่ค่ะ หลายวันค่ะกว่าจะกลับมา.. หลังจากนั้นก็จะขอเบอร์ออนเอ็มพี่แล้วแหละ.. อยากคุยด้วยค่ะ.. หรืออาจเป็นเบอร์โทรฯ.. แล้วเราจะได้ติดต่อกันได้ใกล้ชิดขึ้นนะคะ... อยากเห็นหน้าพี่จังเลย.. สวัสดีค่ะ
16 พฤศจิกายน 2547 17:56 น. - comment id 371476
สวัสดีคุณพี่แครอทค่ะ. น้องmem..เบอร์โทรศัพท์ของพี่ไว้แล้วค่ะ.. คิดว่าจะโทรฯ มาหาจากเชียงใหม่แน่นอน.. และเบอร์เมลก็จดไว้เรียบร้อย จะติดต่อไปค่ะ.. ต้องขออนุญาตลบคอมเม้นท์ที่แล้วทิ้งนะคะ กลัวเดี๋ยวมีผู้ไม่หวังดีมาเห็นเข้าค่ะ (เป็นห่วงพี่สาวของปรายเหมือนกัน..) ปรายไม่ได้ไปเที่ยวค่ะ แต่เมื่อทำธุระเสร็จแล้วก็คิดว่าจะติดปลายนวมหน่อยเหมือนกัน (เที่ยวต่อสักน้อยพอสังเขปค่ะ) อิ้ อิ้ จะถ่ายรูปงามๆ มาฝากนะคะ.. เริ่มคิดถึงพี่สาวคนนี้แล้ว.. สวัสดีค่ะ
16 พฤศจิกายน 2547 18:03 น. - comment id 371482
สวัสดีพี่แครอทอีกครั้งค่ะ.. ต้องขอบคุณมากนะคะสำหรับคำอวยพรที่ให้เดินทางโดยปลอดภัย.. จะคิดถึงพี่และนำภาพถ่ายที่สวยงามมาฝากค่ะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ
17 พฤศจิกายน 2547 15:52 น. - comment id 372228
^_^ โอ้โฮเฮะ......มีมาแอบอ้อนกันอยู่ตรงนี้ด้วย แงๆๆๆแล้วพี่ปรายก็ลืมน้องจ๋อเจี๊ยวจ๊าวดิคะเนี่ย ได้พี่สาวคนใหม่แย้ว อย่าลืมน้องจ๋อนะ ไม่งั้นมี...งอน....ออกอากาศแน่ๆ..ฮึ่มๆๆๆๆๆๆ น้อยใจ เสียใจอย่างแฮง.........ฮือๆๆๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
