เธอเป็นฝันที่อยู่สูง ฉันจึงเหมือนกาที่หลงฝูงมารักหงษ์ ฝันไว้ไกลก็ทำได้แค่ปลง เมื่อเธอรักเราไม่ลง ก็คงต้องทำใจ จึงได้แค่รักอย่างคงมั้น เมื่อหัวใจกับตัวฉันมันไม่น่าฝันใฝ่ เป็นเพียงอีกาที่ให้เธอไม่มากไปกว่าแค่หัวใจ และคงเป็นเพียงฝันที่แอบใฝ่ของคนใจเบา --กลอนค่อนข้างแปลกๆไงไม่รุ เนอะ
9 พฤศจิกายน 2547 12:24 น. - comment id 366662
เศร้านะเนี่ย กลอนนี้...
9 พฤศจิกายน 2547 19:08 น. - comment id 366721
จริงด้วย เศร้าจัง เรื่องจริงหรือเปล่าเนี่ย ...........):
9 พฤศจิกายน 2547 22:20 น. - comment id 366921
หากการักกับหงษ์คงเศร้านัก อาจอกหักเพราะต่ำเกินเหินคู่หงษ์ ต่างสัญชาติวาสนากาเผ่าพงศ์ จึงนั่งปลงหรุบปีกยอมหลีกไกล
9 พฤศจิกายน 2547 23:35 น. - comment id 366984
กาหรือหงส์หากคงคู่อยู่ชิดใกล้ มีดวงใจมั่นไว้ไม่แปรผัน ก็สามารถร่วมพงษ์คงเผ่าพันธ์ ด้วยเพราะรักนั้นสำคัญกว่าสิ่งใด *-*กาหรือหงส์ก็คงคู่ได้ค่ะ อิอิ*-*
10 พฤศจิกายน 2547 00:18 น. - comment id 367045
แปลกแต่เจ๋งอ่ะ เฮียเฟี๊ยดด
10 พฤศจิกายน 2547 11:19 น. - comment id 367313
แท้งค์พี่หวาน-ยังแคร์ เศร้าสิดี อ่านแล้วน้ำตาไหล ฮุๆๆๆ
10 พฤศจิกายน 2547 11:20 น. - comment id 367315
เรื่องไม่จริงแต่อิงนิยายต่างหากล่ะ คุณธาราธาร
10 พฤศจิกายน 2547 11:22 น. - comment id 367319
อัลมิตรา กลอนคุณแต่งได้เข้ากับ กลอนเราดี ถูกใจจัง
10 พฤศจิกายน 2547 11:23 น. - comment id 367323
แวะมาตามเคยคุณผู้หญิงไร้เงา อย่างว่าแหล่ะ รักไม่มีพรมแดน
10 พฤศจิกายน 2547 11:24 น. - comment id 367324
onsense ก็รู้สึกแหล่ะว่ามันแปลก เนอะ...............