อันความรักน้อยคนนักจักรู้แท้ ใครที่แน่ต่างแพ้พ่ายด้วยรักร้าว อันคนจริงสิงสนามคนงามตา แต่ทว่าคนแบบนี้แลฉกรรจ์ แต่ตัวที่ทำลายเราให้แพ้พ่าย คือความรักน่าฉงนจนสงสาร แต่บางคนรักแล้วอยู่ยืนนาน เป็นยาสมานแผลใดๆเป็นอย่างดี คิดจะรักต้องตระหนักเอาให้แน่ ว่าที่แท้มันนั้นคือมีดสองปาก ใครจักรู้ว่ารักจะอยู่ยืนยาว หรือว่าสั้นเพียงแค่ลมปลิวผ่านไป
8 พฤศจิกายน 2547 12:42 น. - comment id 365978
บางที มันไม่ทันตั้งตัว อ่ะ แบบว่า เมื่อรู้ตัว ก็รักไป แย้ว อ่ะคะ ทำไง อ่ะ :)
8 พฤศจิกายน 2547 14:04 น. - comment id 366054
เพียงเพื่อผ่านมาเป็นกำลังใจให้เธอคนดี +.+ กลอนน่ารักดีนะค่ะ+.+ ( ^ . ^ )...คิดถึงจ้า...( ^ . ^ )
8 พฤศจิกายน 2547 19:20 น. - comment id 366285
ขอบคุณครับ โดยเฉพาะคุณ ดาหลา & ปะการัง ที่คอยเป็นกำลังใจมาโดยตลอดนะครับ และคุณมะปรางหวาน5 ด้วยครับ อย่าลืมคอยติดตามผลงานต่อไปด้วยนะครับ