หลับตา...ร้องไห้ ภาพความฝันพังทลายจนหมดสิ้น เหลืออะไร...ท่ามกลางเสียงลมหายใจโรยริน แค่จะขยับปีกโบกบิน .. ก็กลับได้ยินเสียงน้ำตา อ่อนล้า...อ่อนล้าเหลือเกิน ความฝันถูกหมางเมิน..จนไม่อยากจะเดินค้นหา สิ่งเดียวที่เหลืออยู่ คือการรับรู้ความเฉยชา เพิ่งเข้าใจ ว่าภาพมายา...ไม่ต่างกับน้ำตา ของตัวเราเอง..
ยังแคร์ 1 ธ.ค. 2544 17:45 น. - ID 6505 
729
1
0
1 ธันวาคม 2544 17:49 น. - comment id 22258
ตามมาซึ้ง..อีกหนึ่งรอบ
1 ธันวาคม 2544 19:53 น. - comment id 22268
เพราะมากเลยจ้ะ...แต่งได้เศร้าจริง ๆ
1 ธันวาคม 2544 21:51 น. - comment id 22289
ปกติก็เขียนกลอนกันเพราะทั้งคู่อยู่แล้วนะ ไปแอบรู้จักกันเมื่อไหร่ล่ะนี่ กลอนเพราะมาก และผมก็ชอบมากๆเลย
1 ธันวาคม 2544 21:55 น. - comment id 22290
แลัวยังแอบเอาชื่อไปคล้องกันอีกนะ @^ ^@
2 ธันวาคม 2544 03:06 น. - comment id 22321
มาชื่นชมทั้งคู่เลยจ้า.... ช่วยกันแต่งน่ารักดีจังเลย....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
