๏ ลมเอย...ลมลวง พัดเลย...ลาล่วง...อย่าห่วงขาม ลาแล้ว...ลาไกล...ใช่ติดตาม ดั่งนิยาม...ลมพัด...ไม่ลัดทวน ๏ โบกเอย...โบกพลิ้ว โชยผ่าน...แล่นฉิว...อย่าปลิวหวน ณ จุดเริ่ม...ตรงนี้...ที่เรรวน เมื่อไต่ถ้วน...จงตัด...เพื่อวัดใจ ๏ ไหลเอย...ไหลล่อง กัดเซาะ...เลาะช่อง...ผ่านห้องไหน วันแล้ว...วันเล่า...เฝ้าถามใจ ผ่านแมกไม้...น้อยใหญ่...ในสายธาร ๏ แตกเอย...แตกร้าว หินผา...แข็งกร้าว...ยังร้าวฐาน ลมเอย...น้ำเอย...เมื่อเลยกาล เป็นพยาน...ในหล้า...คราลบเลือน ๏ ใจเอย...ใจช้ำ บาดแผล...ถูกย้ำ...จึงช้ำเหมือน ลมบาด...น้ำเซาะ...ย่างเยาะเยือน ตราบชั่วเดือน...เกินหยั่ง...หมดทั้งใจ
สิปราง 4 พ.ย. 2547 21:36 น. - ID 64917 
1237
4
0
4 พฤศจิกายน 2547 22:08 น. - comment id 363981
แวะมาทักทายค่ะ อิ อิ...
4 พฤศจิกายน 2547 22:49 น. - comment id 364031
:)
5 พฤศจิกายน 2547 07:59 น. - comment id 364182
ทักทายค่ะ คน ถูกลมบาดใจ หายไว ๆ ๆนะคะ
5 พฤศจิกายน 2547 14:44 น. - comment id 364497
ใจเอย..ใจเจ้า..เหงาเจ็บ อยากเก็บ..มาต่อ..ก่อได้ ลมซัด..พัดบาด..แทบขาดใจ จะหาย..เมื่อไหร่..ไม่รู้เลย ..........................................
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
