แรกเริ่ม เดิมที ก็ทักใหม่ แรกเริ่ม เดิมมี ไส่สำนียง แรกเริ่ม ทักทาย สายเสียง แรกเริ่ม คิดแค่ คนรู้จัก เวลา ผ่านไป นานเนาว์ เวลา เดินไป ไร้เงาจันทร์ เวลา ผ่านไป ไกลเกินฝัน เวลา เดินทาง แสนไกล ผ่านไป วันคืน ชื่นใจ ผ่านไป ห่างพรหม แดนไซร้ ผ่านไป ทำให้ ใจต่อใจ ผ่านไป มองตา ประสานใจ ยิ่งนาน ก็ยิ่ง หวานนัก ยิ่งนาน ก็ยิ่ง ประสานไว้ ยิ่งนาน ก็ยิ่ง เติ่มเต็มใจ ยิ่งนาน ก็ยิ่ง รับรู้รักกัน นับวัน นานไป ใจฉัน นับวัน ผ่านไป นานแล้ว นับวัน ทำไมไม่ เหมือนเดิม นับวัน ร้างห่างไป ใจยังงง กลายเป็น ยิ่งนาน ยิ่งไม่รัก กลายเป็น ยิ่งนาน ยิ่งเหินห่าง กลายเป็น ยิ่งนาน ยิ่งอ้างว้าง กลายเป็น ยิ่งนาน ยิ่งห่างไกล เริ่มแล้ว เดียวดาย เหมือนไร้คู่ เริ่มแล้ว เริ่มรู้สึก โศกาอาดรู เริ่มแล้ว ใจเหงาเศร้า ยิ่งอดสู เริ่มแล้ว เหมือนใจมัน ขาดหาย ยิ่งนาน ยิ่งไม่รัก กันแล้ว ยิ่งนาน ก็ยิ่งเหิน ห่างร้างร้าว ยิ่งนาน ยิ่งเจ๊บยิ่ง อ้างว้าง ยิ่งนาน ยิ่งทำให้ เหมือนเจียนสิ้นใจ ดาหลา & ปะการัง 02-11-2004 ยิ่งนาน......ยิ่ง........ไม่รัก
2 พฤศจิกายน 2547 13:44 น. - comment id 362249
เอาใจช่วยครับ .. ขอให้ทำใจได้ไว ๆ นะครับ แต่ เอ .. กลอนใหม่ ๆ เนี่ยผมอ่านไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่อ่ะครับ .. พวกลำนำต่าง ๆ นะ => o
2 พฤศจิกายน 2547 15:20 น. - comment id 362292
อ้าวเป็นงั้นไป เกิดอะไรขึ้นครับ ***แวะมาทักทายครับ
2 พฤศจิกายน 2547 17:01 น. - comment id 362366
เพราะมากมายเลยครับ ขอเก็บไว้ที่หน้าส่วนตัวนะครับ +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
2 พฤศจิกายน 2547 17:08 น. - comment id 362371
ขอบคุณ- คุณไวยากรณ์มากค่ะ ที่กรุณา เข้ามาให้กำลังใจ กลอน บทนี้ ไม่รู้เรียก อะไร จะเรียก ลำนำ ก็เป่าใช่ จะเรียก กอน ก้ไม่เชิง มันเป็นการ เขียน ที่ ใช้หัวใจเขียนค่ะ ขอบคุณค่ะ
2 พฤศจิกายน 2547 17:09 น. - comment id 362373
ท่านบินฯ เจ้าขา วันคืน มันผ่านไป แล้ว มันไม่หวลกลับคืนมา แต่ หัวใจ เคยให้ไปแว ก็ยากที่จะถอนคืน เช่นกันจ๊ะ ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาเยี่ยมนะ
2 พฤศจิกายน 2547 17:10 น. - comment id 362374
มันเป็นการ เขียน ที่ ใช้หัวใจ เขียนด้วยหัวใจ น้ำตาและ ความรู้สึก ขอบคุณ คุณเมกกะมาก ที่ เห็นว่ามัน เพระ และกรุณา เก็บไว้หน้าส่วนตัวนะคะ ขอบคุณค่ะ
2 พฤศจิกายน 2547 18:57 น. - comment id 362448
พี่นิ่มอุ๊มาตีตั๋ว ช้าเหมือนเดิมค่ะ แต่มานะคะ...อ่านแล้วค่ะ ตั้งแต่เริ่มรักจนสิ้นรัก บรรยายได้เพราะมากค่ะ ไม่จบเหมือนในหนังเลยอ่ะ เฮ่อ...มานเศร้า มาเปงกะลังจายนะคะ
2 พฤศจิกายน 2547 19:01 น. - comment id 362453
เขามีแต่ยิ่งนานยิ่งรักแล้วพี่นิ่มมาแวกแนวเลยยิ่งนานยิ่งไม่รัก5555555555555ขำกลิ้งเยยอ่ะ ล้อเล่นค่ะคิดถึงเสมอค่ะพี่นิ่มจ๋า
2 พฤศจิกายน 2547 19:24 น. - comment id 362461
ฮาโหลๆๆ สาวอุ๊น้องคนสวย ดีใจที่มาเยี่ยมมยลนะคะ อ่ะนะ กำลังอกหักอ่ะ .......จระ.....ฃิงๆๆๆๆ
2 พฤศจิกายน 2547 19:30 น. - comment id 362463
หวานจ๋าหวาน....... พี่นิ่มมะมะมะมะได้ มะได้แหวกแนวนะ มันก็จิงนี่นา ยิ่งนานยิ่งไม่รัก .........ยิ่งนานยิ่งห่างไกล อกหักดังเป๊าะ.......
2 พฤศจิกายน 2547 20:05 น. - comment id 362485
สงสัยว่ารักแท้แพ้ความใกล้ชิดเข้าให้แล้ว
2 พฤศจิกายน 2547 20:07 น. - comment id 362487
แรกเริ่มเดิมทีก็มีรัก พอนานนักเปลี่ยนใหม่ใจแปรผัน แรกเริ่มก็คุ้นเคยด้วยผูกพัน พอนานไปใจระกำช้ำเเหลือเกิน *-*แวะมาทักทายค่ะ*-*
2 พฤศจิกายน 2547 22:47 น. - comment id 362618
กลอนเพราะจังค่ะ เล่นคำได้ดีมากๆเลย แต่ความหมายในกลอนเศร้าจัง แวะมาให้กำลังใจ ดาหลา นะคะ
3 พฤศจิกายน 2547 09:20 น. - comment id 362715
แวะมาส่งกำลังใจให้ครับ
3 พฤศจิกายน 2547 14:58 น. - comment id 362981
ตอบคุณชัยชนะ อย่ามาซ้ำเติมอกันดิ แค่นี้ยังไม่สาแก่ใจ.........:( ขอบคุฯนางฟ้าซาตาน และผู้หญิงไร้เงาที่แว๊บมาเยี่ย่ม กันค่ะ
3 พฤศจิกายน 2547 14:59 น. - comment id 362983
ขอบคุณแสนย์ ที่ มาเป็นกำลังใจนะคะ
3 พฤศจิกายน 2547 15:05 น. - comment id 362988
มีใครพาไปเข้าเฝือกหรือยังน้า..เห็นกัลปังหา&ปลาดาว เดินอยู่ริมทะเล เดี๋ยวจะไปตามมาให้นะ.. madoo มามอง มาลอง มาอ่าน งานเขียน เหมือนเดิมครับ
3 พฤศจิกายน 2547 19:47 น. - comment id 363134
มีใครพาไปเข้าเฝือกหรือยังน้า..เห็นกัลปังหา&ปลาดาว เดินอยู่ริมทะเล เดี๋ยวจะไปตามมาให้นะ.. madoo มามอง มาลอง มาอ่าน งานเขียน เหมือนเดิมครับ จาก : madoo แน่จริง ก็ มาดิ