ไม่ต้องกลัวหรอกนะคนดี ว่าฉันคนนี้ จะทำให้เธอนั้นหวั่นไหว เพราะความห่าง ความแตกต่าง เลยทำให้เธอหวั่นใจ หวั่นว่า จะมีใครมาแทนที่กัน เพราะฉันเอง คงไม่เลือกใคร เพราะฉัน ก็มีหัวใจไว้เพื่อฝัน ร่วมฟั่นฝ่า ในวันข้างหน้า ของแต่ละวัน เธอคนเดียวเท่านั้น ที่ต้องการ ฉันสัญญา ด้วยลมหายใจทั้งหมดที่มี จะจดจำแต่เธอคนดี จนเวลาล่วงเลยผ่าน เธอคือคนของความทรงจำ ของวันวาน ไม่ทำเธอร้าวราน แม้ห่างไกลกัน อย่ายกให้ฉันเป็นเจ้าหญิง หรือดวงดาวบนฟ้าไกล จนเธอไม่สามารถเอื้อมไป ถึงปลายฟ้า อีกฝั่งฝัน เพราะฉันเป็นเพียงผู้หญิงธรรมดา ของในแต่ละวัน ที่จะใช้หัวใจผูกพันเธอเท่านั้น . . . เพียง ผู้เดียว . . .
1 พฤศจิกายน 2547 22:24 น. - comment id 361935
แม้จะห่างระยะทางทำให้หวั่น จงเชื่อกันว่าฉันไม่หวั่นไหว ยังมีเธออยู่เสมอในหัวใจ และมีเธอตลอดไปให้สัญญา ** เข้ามาทักทายเล็กน้อยถึงปานกลางเจ้าค่ะ
1 พฤศจิกายน 2547 23:59 น. - comment id 362032
ไม่ต้องกลัวหรอกคนดี ว่าความรู้สึกที่มีจะแปรผัน เมื่อรักก็คือรักและหนักแน่นดั่งตะวัน ที่ส่องแสงอยู่ทุกวันไม่ผันแปร *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ นามใหม่ไพเราะดีค่ะ*-*
2 พฤศจิกายน 2547 07:09 น. - comment id 362098
สวัดีครับ............. มาเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี คนเรียงถ้อยร้อยลำเป็นคำกลอน คิดยอกย้อนแตกต่างล้วนสร้างสรรค์ บ้างลำนำคำฝากจากร้อยพัน จุดเดียวกันกวีไทยให้คำนึง แวะมาเป็นกำลังใจให้กันและกัน กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
2 พฤศจิกายน 2547 21:05 น. - comment id 362533
ห่างกันอย่าหวั่นไหว ด้วยดวงใจมั่นเสมอ มั่นคงซื่อตรงเธอ ไม่เผยอหาอื่นครอง