ริมระเบียง มองเมียง เคียงคอยเหงา สายตาสบ พบเข้า เราต่างเห็น หนึ่งนั้นมี น้ำตาพราง อย่างเคยเป็น อีกหนึ่งนั้น เยือกเย็น เช่นเคยมา กี่คืนแล้ว ที่ละเมอ เผลอเพ้อถึง ยังคงคิด คะนึง จึงเหนื่อยล้า ไกลเหลือไกล ทั้งใจ ทั้งกายา สุดมือจะ เอื้อมคว้า หากันแล้ว
1 พฤศจิกายน 2547 22:10 น. - comment id 361922
ยินดีที่กลับมาเยือนบ้านกลอนไทยค่ะ รออยู่เสมอ
1 พฤศจิกายน 2547 23:44 น. - comment id 362027
ริมระเบียง เมียงมอง คล้องความฝัน ที่เธอฉัน ชิดใกล้ ใจห่วงหา นานแล้วหรือ ที่คนไกล ไม่กลับมา ก็ดีใจ หนักหนา คร่าได้เจอ *-*กลอนน่ารักมากเลยค่ะ*-*
2 พฤศจิกายน 2547 07:00 น. - comment id 362094
สวัดีครับ............. มาเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี คนเรียงถ้อยร้อยลำเป็นคำกลอน คิดยอกย้อนแตกต่างล้วนสร้างสรรค์ บ้างลำนำคำฝากจากร้อยพัน จุดเดียวกันกวีไทยให้คำนึง แวะมาเป็นกำลังใจให้กันและกัน กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
12 พฤศจิกายน 2547 09:28 น. - comment id 368582
.......