ไม่รู้ทำไม ... ถึงต้องยอม
ไวยากรณ์
วันนี้ ... พูดคุยไม่เหมือนก่อน
ไม่เหมือนตอน แรกครั้นเพิ่งคบหา
ไม่หวานซึ้ง .. ไม่โทรมา
หรือเราไม่มีคุณค่า กับเธออีกต่อไป
ทั้งที่รู้ ... เธอไม่ใช่อย่างที่คิด
อย่างที่จิต ต้องการนะใช่ไหม
แต่ทำไม ยากเกินจะตัดใจ
ยอมทุกอย่าง .. เพียงให้เธออยู่กับเรา
เจ็บปวดนัก .. ในใจเรารู้สึก
สามัญสำนึก ถูกผิดแย่งของเขา
ใจก้อรู้ เธอไม่ใช่ แฟนของเรา
เป็นแค่คน เหงา ๆ ที่บังเอิญมาพบกัน
หวังไป ลม ๆ แล้ง ๆ
แอบแฝง ลุ้นว่าสุขสันต์
ว่าเธอกะแฟน คงจะเลิกในเร็ววัน
แล้วเรานั้น จะได้ .. เป็นแฟนกันซะที