เป็นธรรมดาเพ็ญดวงอยู่สรวงสูง ย่อมจับจูงจิตชนให้หม่นหมาย เพราะเกินเอื้อมเรียมจึงหมั่นฝันมิวาย พอคลับคล้ายชายเช่นได้เพ็ญครอง แม้นเสียงเทียนเวียนวับอยู่กับมือ ยังดึงดื้อถือจุดหมายอยู่ปลายสรวง น้ำใจเทียนเพียรเผาเขลากับลวง จวบเทียนดวงล่วงลับค่อยกลับใจ นั้นเพียงเพราะมิอาจแยกที่แตกต่าง นัยระหว่างความเป็นจริงที่หญิงให้ กับความฝันนั้นย่อมงามกว่าน้ำใจ แต่พอไขว้คว้าได้จับกลับไม่จริง
29 ตุลาคม 2547 06:55 น. - comment id 359297
แวะมาเป็นกำลังใจ
29 ตุลาคม 2547 08:31 น. - comment id 359312
กับความฝันสร้างค่าราคาสูง เหมือนพยูงที่สูงค่ากว่าใดนั้น แต่ความจริงที่เราพบประสบกัน กลับไม่จริงเหมือนฝันนั้นสักที *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
29 ตุลาคม 2547 11:29 น. - comment id 359403
ฝัน..ฝัน..ฝัน
22 พฤศจิกายน 2547 09:04 น. - comment id 374809
:)