ดูแลเก็บใจไว้ให้เธอ แม้ลมหนาวพัดใจให้ซึมเศร้า จะมีเราเคียงข้างเพื่อสร้างฝัน จะรอคอยหยิบยื่นทุกคืนวัน คอยแบ่งปันอุ่นไอไว้เยียวยา แม้ร้อนกายทุกข์ใจดังไฟสุม มาเร้ารุมลุกลามยามห่วงหา จะมาดับดวงไฟในอุรา ให้ศรัทธาเชื่อมั่นอย่าหวั่นใจ สองมือนี้ประคองคอยโอบล้อม มาสู่อ้อมร่วมฝันไม่หวั่นไหว คอยเคียงคู่อยู่ข้างไม่ห่างไกล ไม่ให้ใครมารั้งมารังแก ๓๐/๐๙/๒๕๔๗ ๑๑:๐๗:๕๖ น. ผลิใบสู่วัยกล้า
27 ตุลาคม 2547 13:10 น. - comment id 358092
อยากเปงคงนั้นจัง............ มัยวันนี้มีแต่กลอนหวานๆน้า มดกัดเจ็บป่ะหมดแระ
27 ตุลาคม 2547 14:49 น. - comment id 358159
คงหายหนาว..
27 ตุลาคม 2547 15:16 น. - comment id 358174
อิจฉาคน นั้นจัง คอย ปกป้อง และ คุ้มภัย เห้อ
27 ตุลาคม 2547 15:23 น. - comment id 358182
ถึง สาวดำ รำพัน ก็อยากลองเขียนกลอนหลายแนวบ้าง..อิ...อิ..อิ....พอไปวัดไปวาได้ไหม
27 ตุลาคม 2547 15:26 น. - comment id 358184
ถึง ฟ้าปราย ก็พอทุเลาเบาบางลงไดเหมือนกัน ได้ระบายซ๊ะบ้าง.............
27 ตุลาคม 2547 15:28 น. - comment id 358188
ถึง ดาหลา ถ้าความเป็นจริงเป็นดังที่เราคิดมันก็น่าจะดีนะ.........
27 ตุลาคม 2547 15:28 น. - comment id 358189
รู้น๊าเก็บไว้ให้หวานใจที่อยู่ข้างๆคิกๆๆ แวะมาทักทายพี่ไก่นะคะ
27 ตุลาคม 2547 15:48 น. - comment id 358215
เขียนได้หลายแนวนะคะ แต่ชอบงานที่เรื่องอะไรน้า กรรมกรอะไรสักอย่างนี่แหละ
27 ตุลาคม 2547 15:51 น. - comment id 358220
ถึง น้องหวานที่น่ารักของคนอื่น รู้ได้ไงง่ะ เก่งจังรู้ใจด้วย อิ...อิ...อิ..
27 ตุลาคม 2547 15:55 น. - comment id 358223
ถึง คิม ขอบคุณนะครับ สำหรับความรู้สึกดีดีที่มีให้
27 ตุลาคม 2547 16:02 น. - comment id 358230
ไออุ่นใดไหนเท่าเจ้าให้พี่ จะถนอมมโนนี้ดังหินผา คงคู่ดินผงาดสูงเสียดฟ้า รับอุ่นมาแอบอิงพิงดวงใจ
27 ตุลาคม 2547 16:14 น. - comment id 358239
อยากมีใครสักคนที่ทำได้ดั่งกลอนเจ้าแต่งไว้ ใครสักคนที่เป็นคนพิเศษ ช่วยให้เหงาที่มีได้จาง หายไป เมื่อไหร่จะมีเทพบุตรขี่ม้า)ไม่จำเป็นต้องม้าขาว) มารับเราไปซะทีนะ
27 ตุลาคม 2547 16:18 น. - comment id 358246
ถึง อาภาภัส ไม่ค่อยได้เจอกันเลยนะคิดถึงจังอ่ะ
27 ตุลาคม 2547 16:21 น. - comment id 358252
ถึง ไอติมรสส้มตำ ซักวันคงมีคนที่ดีดีเข้ามาในชัวิตบางล่ะ รอหน่อยนะ ใจเย็น ๆ ๆๆ ๆ
27 ตุลาคม 2547 16:34 น. - comment id 358267
^_^ ดีจังนะมีคนคอยปกป้องด้วย อิอิ
27 ตุลาคม 2547 16:45 น. - comment id 358282
ก็อยากเป็นคนนั้นเหมือนกันนะ จนปานนี้แล้วยังหาไม่เจอเลย หาให้หน่อยสิคุณผลิใบสู่วัยกล้า อบอุ่นมากเลยนะกลอนนี้
27 ตุลาคม 2547 16:50 น. - comment id 358286
ถึง คนเมืองลิง ก็ดีอยู่อาะครับ...ไม่อยากมีบ้างหรอ
27 ตุลาคม 2547 16:54 น. - comment id 358293
ถึง หลักไม้เลี้อย ไม่แน่นะซักวันอาจจะได้เป็นคนนั้นก็ได้นะไม่แน..........อิ.อิ...
27 ตุลาคม 2547 17:28 น. - comment id 358311
โอ้โห .. ^0^ วันนี้กลอนออกแนวหวานซึ้งนะคะ รูปสวยค่ะ ตังเม แวะมาทักทาย คุณผลิใบ คนที่คอยมอบกำลังใจ ให้กับเพื่อนๆในบ้านกลอนไทยค่ะ ^-^
27 ตุลาคม 2547 18:10 น. - comment id 358341
หายไปนาน... เด๋วมาเด๋วไป อิอิ พี่ผลิใบฯคงงานยุ่ง แต่แวะมาแต่งกลอนที ก็เพราะทุกที แตงแวะมาทักทายพี่ชายค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจในทุกๆครั้งเลยค่ะ
27 ตุลาคม 2547 18:43 น. - comment id 358364
อยากมีสองมือมาประคองมั่งจัง คงอบอุ่นดีนะคะ เขียนดีจังนะคะ
27 ตุลาคม 2547 19:12 น. - comment id 358386
ในส่วนลึกของความรู้สึก ที่เราต่างสัมผัสได้ด้วยใจ เป็นความรู้สึกดีๆที่มีให้ ด้วยหัวใจที่ให้กัน เมื่อมีรัก ต้องรู้จักถนุถนอนความรักให้ยืนยาว รู้จักผ่อนหนักผ่อนเบา รักนั้นจะนิรันดร์ครับน้องไก่ +-*-+ +-*-+-*-+คนในนิยาย+-*-+-*-+ +-*-+
28 ตุลาคม 2547 06:35 น. - comment id 358583
ถึง ตังเม ก็ต้องขอบคุณเช่นกันนะครับ คนเรากำลังใจเป็นสิ่งที่สำคัญไม่ไช่หรอ
28 ตุลาคม 2547 06:38 น. - comment id 358584
ถึง กระดาษกาว ขอขอบคุณแตงมากนะครับ ไช่เลยช่วงนี้งานเยอะ แตถ้าเป็นไปได้ล่ะก้อ อยากเฝ้าอยู่ที่นี่เลยไม่อยากไปไหน
28 ตุลาคม 2547 06:39 น. - comment id 358585
ถึง เพียงพริ้ว ขอใหสมดังใจปราถนานะครับ สังวันคงได้มีบ้าง อิ อิ
28 ตุลาคม 2547 06:41 น. - comment id 358586
ถึง พี่เมกกะ ขอบคุณพี่มากครับที่มาสั่งสอนบทเรียน
28 ตุลาคม 2547 09:14 น. - comment id 358660
สองมือนี้ประคองคอยโอบล้อม มาสู่อ้อมร่วมฝันไม่หวั่นไหว คอยเคียงคู่อยู่ข้างไม่ห่างไกล ไม่ให้ใครมารั้งมารังแก อยากเปง คน คนนั่นจัง คงจา สุขจัย น่าดูนะ ^___^
28 ตุลาคม 2547 13:09 น. - comment id 358799
ก็อยากเป็นเหมือนคนอื่นเขาเหมือนกัน คนที่มีใครคอยโอบอ้อมให้ความรัก อิจฉา..อิจฉามากกกกกกกกกกกกกกก
29 ตุลาคม 2547 12:13 น. - comment id 359439
แต่งดีจังนะคะ แวะมาทักทายค่ะ
29 ตุลาคม 2547 15:43 น. - comment id 359603
มาสวัสดีด้วยคนค่ะ หนาวแถวนี้ที่รัมอยู่..คงต้องใช้เตาผิงน่ะค่ะ แหะๆ... สองมือไม่พอกอดตัวเองด้วยซ้ำ เอิ้กๆๆ