ฟ้าไม่ใสเหมือนใจที่ไหวหวั่น เหมือนมีควันกางกั้นบดบังแสง ต้นไม้น้อยยืนละห้อยไร้เรี่ยวแรง คนระแวงในรักหักอกตน เมฆมีมากเหมือนหมู่คนปล้นความรัก ลอยยึกยักคึกคักทุกแห่งหน เราคนเดียวมองเมฆเชี่ยวเที่ยวอดทน อยากบินวนชนเมฆเช่นเครื่องบิน แล้วฟ้าฝนก็พรูพร่ำกระหน่ำลง เรายังคงยืนสู้คู่ก้อนหิน เป็นเพียงน้ำสร้างความช้ำให้ก้อนดิน อ้าปากกินก้อนฝนจนหมดไป เหลือเพียงแค่หยาดฝนบนเรือนร่าง ยังไม่จางความชื้นจากเม็ดใส เราก็เหลือเพียงแค่ตัวและหัวใจ กับหวัดไข้เรื้อรังใจไปจนตาย
22 ตุลาคม 2547 13:45 น. - comment id 355790
โรคนี้เป็นบ่อย ไม่เจ็บปวด แต่เจ็บลึก
22 ตุลาคม 2547 15:28 น. - comment id 355832
จะพยายามไม่เป็นนะ.. คุณเองก็รักษาใจให้ดีล่ะ..
22 ตุลาคม 2547 15:40 น. - comment id 355845
แต่แตงเป็นประจำแหะ.. อิอิ ... แต่งเก่งจังค่ะ แนวคิดดี ^_________^** ..แตง .. แวะมาทักทายค่ะ
22 ตุลาคม 2547 15:52 น. - comment id 355858
++ เพราะจัง ++
22 ตุลาคม 2547 16:44 น. - comment id 355911
เขียนน่ารักนะ
22 ตุลาคม 2547 17:08 น. - comment id 355961
่ความรู้ใหม่ อิ อิ
22 ตุลาคม 2547 21:37 น. - comment id 356129
อิอิอิ.. ภาพน่ารัก มากเลยคะ..
22 ตุลาคม 2547 21:51 น. - comment id 356135
ถึงเรื้อรัง รักษาได้ ไข้อาจหาย หรือจะปล่อย ให้ตาย เป็นไข้หวัด อย่าคิดพล่อย ปล่อยตนโซ อัตโนมัติ รีบเร่งก่อน ความวิบัติ ลัดมาเยือน
22 ตุลาคม 2547 23:42 น. - comment id 356186
เก็บน้ำมูกปลูกเชื้อเพื่อค้นยา มารักษาหัวใจให้คลายหวัด เปิดหัวใจให้โล่งหายฟึดฟัด อาการหวัดคงดีกว่านี้เอย ช่างคิดนะ...กลอนนี้
23 ตุลาคม 2547 01:00 น. - comment id 356220
มาอ่านกลอนน่ารักสร้างสรรค์ของคนซาดิสค่ะ ไม่อยากเป็นเล้ยโรคนี้
24 ตุลาคม 2547 15:15 น. - comment id 356690
ไข้หวัดใจเป็นอย่างไรใคร่รักษา หากเยียวยาปลอบใจให้คลายเหงา ทุกข์หรือสุขอยู่ที่ใจของเรา อาจบรรเทาถ้าปรับใจในตนเอง.....ฯ ไข้หวัดใจ...รักษาหายไม่ยากค่ะ..ต้องรักษาด้วยตนเอง...หมอที่ไหนก็รักษาไม่ได้นะ..จะบอกให้ ..กลอนน่ารักจัง...ความคิดดีมากค่ะ...