ยาวนานแค่ไหนแล้วนะ ที่เราปล่อยปละความรักไว้อย่างนี้ นานแค่ไหนที่ไม่เคยสัมผัสความรู้สึกดีดี ที่เราต่างเคยมีให้กันและกัน เนิ่นนานแค่ไหนแล้วนะ ที่เราละทิ้งกันไปตามหาฝัน นานแค่ไหนแล้วที่เราลืมกันและกัน จนความผูกพันเริ่มจะเลือนลาง กลับมาได้ไหม กลับมาตรงนี้ กลับมาที่ที่เราเคยอยู่เคียงข้าง กลับมาพบกันก่อนเราจะเหินห่าง แล้วมาร่วมเดินทางไปด้วยกัน ได้ไหมคนดี กลับมาหา กลับมาจากฟากฟ้าทางนั้น กลับมาอยู่ใกล้ใกล้ในความผูกพัน เดินร่วมกันก่อร่างฝันให้เป็นจริง ..
21 ตุลาคม 2547 20:53 น. - comment id 355479
กลับมาในทันที ที่คนดีนั้นห่วงหา กลับมาทันเวลา หรือเปล่าหนาในตอนนี้ *-*แต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-*
22 ตุลาคม 2547 10:58 น. - comment id 355747
เพราะมากครับ... กลอน ลื่นไหล ต่อเนื่อง มาก.. ชอบครับ...
22 ตุลาคม 2547 14:42 น. - comment id 355803
กลับมาแล้วในวันนี้ ขอโทษคนดีที่ห่างหาย ต่อสู้ ดิ้นรนทุกหนทาง ทุกข์บ้าง สุขบ้าง ตามธรรมดา วันนี้รู้แล้วว่าความฝัน ไม่ได้อยู่บนทางที่ตามหา มันหลบอยู่ใกล้ใกล้ตลอดเวลา ตรงเธอที่ห่างมาเมื่อวันวาน **********กลอนเพราะดีค่ะ********
22 ตุลาคม 2547 14:43 น. - comment id 355804
กลับมาแล้วในวันนี้ ขอโทษคนดีที่ห่างหาย ต่อสู้ ดิ้นรนทุกหนทาง ทุกข์บ้าง สุขบ้าง ตามธรรมดา วันนี้รู้แล้วว่าความฝัน ไม่ได้อยู่บนทางที่ตามหา มันหลบอยู่ใกล้ใกล้ตลอดเวลา ตรงเธอที่ห่างมาเมื่อวันวาน **********กลอนเพราะดีค่ะ********
22 ตุลาคม 2547 14:44 น. - comment id 355805
กลับมาแล้วในวันนี้ ขอโทษคนดีที่ห่างหาย ต่อสู้ ดิ้นรนทุกหนทาง ทุกข์บ้าง สุขบ้าง ตามธรรมดา วันนี้รู้แล้วว่าความฝัน ไม่ได้อยู่บนทางที่ตามหา มันหลบอยู่ใกล้ใกล้ตลอดเวลา ตรงเธอที่ห่างมาเมื่อวันวาน **********กลอนเพราะดีค่ะ********