เจ็บลึก ลึก

หลักไม้เลื้อย

วันนี้เจ็บปวดร้าวรวดนัก
คนที่แอบรักมาบอกรักคนนั้น
ให้เราสานสายใยแห่งสัมพันธ์
สร้างสรรเชื่อมใยรักของเธอ
ฉันต้องเจ็บเพื่อเธอให้ได้รัก
ใจตระหนักรักร้าวเฝ้าแอบเพ้อ
รู้ว่าความผูกพันในใจเธอ
ไม่เคยเพ้อถึงฉันตลอดมา
แค่เพียงได้พบได้เจอก็ดีเกินพอ
จากนี้ฉันจะไม่ร้องขอความปราถนา
จากใจผูกพันที่มีมา
ขอบอกว่า..ไม่เสียใจ...ที่ได้รักเธอ				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    21 ตุลาคม 2547 10:00 น. - comment id 355032

    แม้จะเจ็บสักเพียงไหน
    ใจยังจำเธอเรื่อยไปให้ห่วงหา
    ด้วยเพราะรู้ในจิตที่คิดมา
    เธอนั่นคือคนที่รักปักอุราสำหรับเรา
    
    *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
  • พี่พุด

    21 ตุลาคม 2547 10:05 น. - comment id 355036

    พี่พุดค่ะ
    มาปลอบประโลมใจน้องน้อย
    ด้วยบทเพลงนี้
    ที่พี่พุดรักและชอบร้องประจำนะคะ
    และ
    พีพุดรักนามปากกาน้องมากๆค่ะ
    หวัง
    น้องจะพบหลักอันหนักแน่นมั่นคง
    แห่งรักให้น้องคนดีพักใจได้พลีใจได้
    เลื้อยพันฝันฝากร่างใจ
    ไปตราบนานเนานิรันดณืนะคะ
    แต่
    หากคิดตัดรักได้..จะพ้นทุกทุกข์รักเลยค่ะ
    ฝากอ่านงานพี่พุดนะคะ
    ที่มีทั้งธรรม ธรรมชาติ
    และ
    ฝากให้กราบกราน
    ขอหยาดน้ำค้างพร่างใสแห่งพระเมตตา
    จากพระบารมีแห่งคุณพระศรีรัตนตรัย
    ได้ช่วยปกป้องคุ้มผองภัย
    ให้น้องๆทุกดวงใจ
    ไม่ต้องไหวระทมนะคะ
    ฟังเพลงนะคะ
    http://thaipoem.com/web/songshow.php?id=77
    หลักไม้เลื้อย   
    จิตติมา เจือใจ : : Key Dm  
    เพราะเธอเหมือนหลัก ไม้ตั้งตรงนั่น
    ไม้เลื้อยอย่างฉัน ได้พันอาศัย
    ขาดเธอเหมือนขาด หลักชีวิตไป
    ก้าวเดินทางใด ขาดความมั่นใจ แน่นอน
    เพราะเธอเหมือนสร้อย พระห้อย คอนั่น
    คุ้มครองป้องกัน ภูตภัยหลอกหลอน
    ขาดเธอหัวอก หวั่นไหวสั่นคลอน
    แม้ยามจะนอน ประสาทยังหลอนตัวเอง
    กลับ มา หาฉันเถิดนะคนดี
    มาปลอบชีวี ฉันให้หายวังเวง
    ฉันเหมือนพิณ ขึ้นสายรอเธอบรรเลง
    ดีดเป็นเพลง ฟังชื่น ฉ่ำอุรา
    ขอวอนเดือนเด่น และดาวลอยลิบ
    ช่วยเตือนกระซิบ ให้เธอกลับมา
    อยู่ชิดเคียงข้าง ดั่งคำสัญญา
    คิดถึงเจียนบ้า ปิ่มว่า จะขาดใจ
    
    ขอวอนเดือนเด่น และดาวลอยลิบ
    ช่วยเตือนกระซิบ ให้เธอกลับมา
    อยู่ชิดเคียงข้าง ดั่งคำสัญญา
    คิดถึงเจียนบ้า ปิ่มว่า จะขาดใจ
    ฮือฮือฮือ
    ฮือฮือฮือ
    ฮือ...
    
     
      
    ด้วยรักล้นใจ
    พี่พุด..สาวบ้านนา
    สองนามปากกาค่ะคนดี
    
  • ผลิใบสู่วัยกล้า

    21 ตุลาคม 2547 10:52 น. - comment id 355048

    เจ็บจงเก็บเจ็บจำคอยย้ำคิด
    คอยพินิจใคร่ครวญทวนหักเห
    อย่าเปิดใจให้โตอย่าโลเล
    แกว่งดังเปลชิงช้าแค่สาใจ
    
    
  • ไอติมรสต้มยำ

    21 ตุลาคม 2547 12:35 น. - comment id 355121

    การให้เป็นสิงที่ยิ่งใหญ่แล้วล่ะค่ะ
    
  • ใจปลายทาง

    21 ตุลาคม 2547 13:13 น. - comment id 355158

    ไม่เสียใจที่ได้รักเธอ...ใช่ค่ะ คำนี้ใช่เลย
  • หลักไม้เลื้อย

    21 ตุลาคม 2547 14:15 น. - comment id 355230

    ขอบคุณทุกท่านมากเลยที่เป็นกำลังใจ
    ขอบคุณมากค่ะพี่พุด
    อ่านเองก็จะร้องไห้
  • ผู้เฒ่า....โง่งม

    21 ตุลาคม 2547 15:58 น. - comment id 355300

    ก็ทำความรักให้เหมือนไม้เลื้อยด้วยซิ...
    
    ความผิดหวังเป็นเรื่องของธรรมชาติในรัก  อีกหน่อยคุณก็จะเข้มแข็งขึ้น อย่าคิดมากเลย พักผ่อนนอนให้หลับ พรุ่งนี้ลืมตามา ย่อมต้องมีสิ่งดีๆบ้าง..สวัสดีครับ..
  • คุณชาย สะ หนิม เลิฟ

    21 ตุลาคม 2547 17:34 น. - comment id 355357

    ดีใจครับ ทียัง รักให้ผม
    ผมขอชม นิยม ในหัวใจ
    ที่คุณนั้น ยังบอก ว่ารักใคร
    แต่หัวใจ ผมไม่บอก  หรอกรักคุณ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน