ฉันไม่ได้ร้องไห้ แต่น้ำตามาจากไหนไม่รู้ แค่หยิบภาพเธอขึ้นมาดู แล้วอยู่อยู่ก็มีน้ำตา เนิ่นนานแค่ไหนแล้วนะ ที่เขาปล่อยปละเราไว้ตรงนี้ ไม่เคยสนใจไม่เคยใยดี ทิ้งเราไว้ในคืนที่เหงาใจ น้ำตา .. ทำไมต้องพากันรินไหล แค่คิดถึงคนไม่มีหัวใจ ทำไม ทำไม ต้องมีน้ำตา เมื่อเขาไม่เคยสนใจ ร้องไห้ไปก็ไร้ค่า หยุดเถอะนะน้ำตา อย่ารินไหลออกมาให้มากมาย อยู่ลำพังในคืนที่เหว่ว้า ไม่อาจหยุดน้ำตาให้เหือดหาย ได้แต่ปล่อยให้น้ำตาที่พร่าพราย ให้ปลิวหายไปกับสายลม
19 ตุลาคม 2547 03:46 น. - comment id 353384
โพสงานเสร็จ มาอ่านงานคุณ.. แหะ แหะ .. ขี้บ่นเหมือนกันเลยเนาะ .. เราสองคน
19 ตุลาคม 2547 05:18 น. - comment id 353405
ไหลออกมาทำไม ให้มันท่วมใจอยู่อย่างนั้น ทำอ่างเก็บน้ำให้มัน อย่ามีใครคิดฝัน..เห็นน้ำตา
19 ตุลาคม 2547 11:24 น. - comment id 353501
ก็แค่น้ำตา ที่เหมือนไร้ค่าและความหมาย แต่เป็นตัวแทนความรู้สึกมากมาย ที่มากความหมายให้คุณ
19 ตุลาคม 2547 12:52 น. - comment id 353564
เพราะดีค่ะ..มาเป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆๆ
19 ตุลาคม 2547 15:39 น. - comment id 353671
เหล่าน้ำตาพากันออกมาดูโลก เพราะความโศกภายในเหมือนไฟร้อน ช่างรุมเร้าเศร้าใจในทุกตอน ขอลาก่อนดวงตาน้ำตาโวย เพราะความรุ่มร้อนในใจน้ำตาจึงไม่อยากอยู่ต่อไปในร่างกายไง ^o^
19 ตุลาคม 2547 17:04 น. - comment id 353771
ทุกครั้งที่ห่วงหา ก็จะมีน้ำตามาเป็นเพื่อน ทุกครั้งที่เขาแชเชือน ก็ได้เพื่อนคือเจ้าน้ำตา *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*