เราสองคน จะรักกัน ให้หวานชื่น จนใครอื่น มาเห็น เป็นอิจฉา เราสองคน จะหวานแหวว ทุกเวลา จนคนอื่น เหม็นขี้หน้า กันทั้งเมือง จะรักกัน แน่วแน่ จนแก่เฒ่า รักสองเรา จะยาวนาน ปานหินเขื่อง รักสองเรา จะมีแต่ ยิ่งรุ่งเรือง จนลือเลื่อง เรื่องหวาน ทั่วบ้านไกล *.......................+...........................* คงเป็นได้ แค่นิมิต คิดสร้างสรรค์ คงเป็นได้ แค่ความฝัน ที่วาดไว้ คงเป็นได้ แค่ภาพหลอน มาหลอกใจ ความเป็นจริง จะมีใคร คิดรักเรา ผมเจียมตัว อยู่แล้วครับ กับทุกสิ่ง ผมเจียมตัว กับความจริง ที่แสนเศร้า มีแค่เพียง ความโสด คอยเป็นเงา มีแค่เพียง ความเหงา เป็นเพื่อนตาย ความรักหรือ เป็นอย่างไร ไม่อาจรู้ ที่คิดอยู่ คิดว่าคือ ความสดใส ความรักหรือ มันคงคือ ความสุขใจ ความรักคือ อะไร-อะไร ที่ต้องการ หากจะหา สิ่งใด มาเปรียบเทียบ จะต้องเปรียบ ความรัก กับตัวฉัน เปรียบเสมือน กลางคืน กับกลางวัน ที่เป็นเหมือน เส้นขนาน ของความจริง
18 ตุลาคม 2547 16:29 น. - comment id 353036
มาอยู่เป็นเพื่อนนะจะได้หายเหงาไง วังวลกล แห่งนี้ ช่างสมแล้วเหลือดี กับคนอาภัพรักอย่างฉัน รักใครก็ต้องเจ็บช้ำกลับมา เหมือนฟ้าสร้างเรามาให้ไร้คู่ควง อิอิอิอยากแต่งอ่ะ มั่วซะ ไปแย้วคิดถึงนะ มิตรภาพไร้พรมแดนจ๊ะ
18 ตุลาคม 2547 17:26 น. - comment id 353080
ไม่จริงรอกจ๊ะ รัก แหละ แต่ ว่านะ งอน หน่อย อ่ะ จ๊ะ
18 ตุลาคม 2547 19:04 น. - comment id 353136
แหม ๆ เหมือนน้อยใจกับโชคชะตาเลยอ่ะ
18 ตุลาคม 2547 22:37 น. - comment id 353251
น่าสงสารจัง คนอาภัพ
19 ตุลาคม 2547 15:32 น. - comment id 353660
เหมือกันเลยค่ะ...อาภัพเหมือนกัน เศร้าเนอะ...แต่ไม่เปงไรหรอกค่ะ ถึงไม่มีใครมารักเรา เราก็ไปรักคนที่เรารักดิค่ะ งง..ป่ะคะ ( พิมพ์เองยังงง ) มาทักทายค่ะ.....^_______^