...คืนวันแม้ผันผ่าน แม้กายห่ายใจห่วงหา ค่ำคืนที่ผ่านมา ในอุรามีแต่เธอ ...ใจหนอใจตัวเรา ไร้ความเศร้าเพราะได้เจอ ความรักเฝ้าละเมอ ในใจเธอป่วนดวงใจ ....ห่างกันระทมจิต....... ในใจคิดแต่โหยหา... คิดถึงเธอทุกเวลา... นับวันมาเพื่อพบเจอ... ..รอคอยวันได้พบ... ได้ประสบพบเราสอง... นับวันที่สมปอง... แม้หม่นหมองยอมฝืนทน.... ...ค่ำคืนคอยมองหา ชะเง้อหน้ามองโทสับ คืนวันแม้ลาสับ คอยโทสับจากดวงตา ...ดวงตาเจ้าอยู่ใย ภายในใจคิดไฝ่หา ค่ำคืนเพียงโทรมา ในอุราพี่ แสนยินดี
16 ตุลาคม 2547 10:59 น. - comment id 352027
เห้อ เป็นเอา มาก วุ้ย ลูกเรา เมา จนหัวทิ่ม บ่
16 ตุลาคม 2547 14:21 น. - comment id 352130
มาแปลกนะ ชอบอะไรๆ ที่เป็นวิญญาณอ่ะ เลยแวะมาดู มาเป็นกำลังใจจ้า
16 ตุลาคม 2547 14:42 น. - comment id 352143
ตามอ่านผลงานเธอทุกเรื่องแล้วนะ เปิดตัวด้วยเรื่องที่เศ้าและน่ากลัวมาก ถึงปัจจุบันก็ยังเศร้าอยุ่ แต่ความน่ากลัวลดลง คราวนี้เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ ขออ่านกลอนรักบ้างจะได้ไหมเจ้าคะ เผื่อจะคลายความรู้สึกเศร้าได้บ้าง แล้วจะแวะมาอ่านนะคะ
16 ตุลาคม 2547 20:13 น. - comment id 352265
พี่พุดนะคะ รักนามปากกามากค่ะ และ อยากปลอบประโลมใจนะคะ ว่าไม่รักได้บุญจัง ให้ทำใจหนักแน่นไม่รักใครง่ายๆ และหากรักแล้วต้องแบบศิลานะคะ และภาวนา ให้หนีรักพ้นค่ะ เพระทุกข์นัก จงรักธรรมนะคะ ที่จะให้หอมห่มใจแบบไม่ต้องไปกังวลคะนึงหาให้ชีช้ำระกำทรวงเลยละค่ะ ลองดู ด้วยปรารถนาดีล้นใจพี่พุด
16 ตุลาคม 2547 21:21 น. - comment id 352298
เพราะคิดถึงรำพึงถึงพร่ำเพ้อ ถ้าได้เจอคงหายเพ้อหายคิดถึง เพราะหน้าเธอเจอในความคิดคำนึง ใยเธอจึงไม่โทรมาหาฉันเลย คิดถึงจึงพร่ำเพ้อรอเธอโทรมาเนาะ ^o^