คืนวันนั้นครั้นยังฝังในจิต ในนิมิตรก็มิลืมเลือนจางหาย นึกที่ไรใจของพี่นี้ละลาย แม่โฉมฉายโทรมาหากลางราตรี เธอบอกว่าคิดยังไงกับเธอเหรอ พี่เผยอ ตกใจในวิธี เธอทำไมถามกับพี่มาเช่นนี้ แม่ราตรีพี่ก็รักเจ้านั่นไง เธอบอกว่าเธอนั้นมีแฟนแล้ว แม่ยอดแก้วบอกมาว่าคือไผ เธอบอกว่าคนนี้ไม่ใช่ใคร คนที่พี่คิดว่าใช่นั่นไงพี่ พี่ฟังความแล้วน้ำตากลั้นไม่อยู่ แม่โฉมตรูมาบอกกันเช่นนี้ เธอลงทุนเอ่ยปากกล่าววจี พี่คนนี้คงไม่ดีสำหรับเธอ เธอบอกว่าพี่นี้ดีมากไป แล้วไฉนไม่รักพี่นี้เลยเหรอ พี่อุตส่าเฝ้านอนคิดละเมอ ไม่นึกเลยว่าเธอมาหักใจ ก็ใช่สิพี่นี้มันสุดเฉิ่ม หญิงที่ไหนจะมาเริ่มรักจริงไหม จากวันนี้พี่ก็ต้องขอลาไกล พี่ก็ขอให้รักกัน......นานๆ ............................................. เศร้าฮะ! เป็นถึงกับเสี่ยแต่ก็อกหักได้ รูปก็หล่อพ่อก็รวย....แต่ทำไมไม่มีคนรัก ................................................ แงๆๆๆๆๆ เสี่ยตายจะมาขี่คอเจ้า.....จำไว้
15 ตุลาคม 2547 16:04 น. - comment id 351620
แวะมาทักทายนะคะ อย่าคิดมากค่ะคิดเสียว่า เขาไม่ได้เกิดมาเพื่อคู่กัน ค่ะ
15 ตุลาคม 2547 17:53 น. - comment id 351712
เอาน่า ๆๆๆ ไม่ต้องเสียใจ เป็นถึงเสี่ย เด๊วก็มีสาว ๆ มาปลอบใจอ่ะนะ อิอิ จริง ๆ กลอนนี้เหตุการณ์มันเศร้านะ แต่แอ็ปเปิ้ลอ่านแล้วอดยิ้มไม่ได้คะ ^___^ ไม่ได้ซ้ำเติมนะ แบบว่ามันมีความตลกปนอยู่นะ อย่าไปขี่คอเค้าเลย ลำบากตัวเองเปล่า ๆ นะ อิอิ