คนผ่านทางผ่านมาแล้วผ่านไป ใครจะมาสนใจมีไหมเล่า เค้ามีคนรักอยู่แล้วไม่ใช่เรา ค่าของเราเป็นได้แค่ที่พักใจ เป็นดั่งเช่นศาลาอยู่ริมทาง คนเดินผ่านมาพักกายยามเหนื่อยอ่อน เมื่อสดใส หายเหนื่อยเขาก็จร ไม่อาวรทิ้งเราเหงาเส้าริมทาง
12 ตุลาคม 2547 17:42 น. - comment id 349599
เป็นดังเช่นศาลาที่อยู่ริมทาง ให้คนที่ผ่านมาได้อาศัย เมื่อเขาหายเหนื่อย...เขาก็จากไป แล้วทิ้งเราไว้...อยู่เดียวดาย @@@ไอติมแวะเข้ามาทักทาย ช่วยแต่งกลอนให้มันมีสัมผัสระหว่างบท เพื่อเพิ่มความไพเราะของกลอนให้มากขึ้น คงไม่ว่าอะไรนะจ๊ะ @@@
12 ตุลาคม 2547 18:04 น. - comment id 349619
เป็นดังเช่นศาลาที่อยู่ริมทาง อยู่ข้าง ๆ ให้ผู้ผ่าน ได้อาศัย เมื่อหายเหนื่อย...มีแรงก็จากไป แล้วทิ้งเรา ให้เหงา อย่างผู้เดียว จะมีใครบ้าง ... มาพักจิต ผูกฉันท์มิตร กับทางอันแสนเปลี่ยว มีใครบ้าง ละหนอ มาแลเหลียว กับที่พัก ทางที่เปลี่ยว ... ที่ห่างไกล ขอแค่เพียงผู้หนึ่ง เท่านั้นหนอ ถึงจะรอ นานแสนนาน ไม่หวั่นไหว ขอแค่เพียงคนหนึ่ง ซึ่งห่างไกล ขอแค่เพียงหนึ่งใจ ... ที่พักจริง