เพราะไม่อาจเป็นนก จึงยังอยู่บนบก..อยู่บนพื้น อยากจะชมแสงจันทร์ยามค่ำคืน อยากจะรับความสดชื่นของสายลม แต่ฉันไม่อาจเป็นได้ จึงได้แต่ฝันไว้แล้วแหลกล่ม อยากจะอยู่บนฟ้าเพื่อเทียบกับดาวนานาที่เธอชื่นชม แต่สุดท้ายก็เป็นได้แค่คนโง่บรมที่หลงรักเธอ *หายไปนาน คราวนี้เป็นตอนที่ 4 เอามาให้อ่านอีกเช่นเคย ยังจำกันได้อยู่ไหมเนี่ย
เฟี้ยตเตอร์ 11 ต.ค. 2547 15:37 น. - ID 63354 
854
7
0
11 ตุลาคม 2547 15:40 น. - comment id 348754
เขียนไว้นานมากกกกกกกกกกก เกือบจะ5ปีแล้วมั้ง..
11 ตุลาคม 2547 16:18 น. - comment id 348788
แต่งได้ดีมากมายเลยค่ะ อ่านแล้วมันเป็นอารัยที่โดนจัง อยากจะอยู่บนฟ้าเพื่อเทียบกับดาวนานาที่เธอชื่นชม แต่สุดท้ายก็เป็นได้แค่คนโง่บรมที่หลงรักเธอ ชอบจังค่ะ ปลาวาฬมาทักทายนะคะ
11 ตุลาคม 2547 18:56 น. - comment id 348940
กลอนสะเทือนใจดีนะครับ คำพูดแสดงออกถ่ายทอดออกมาได้ดี
12 ตุลาคม 2547 11:24 น. - comment id 349354
ขอบคุณทุกคำติชมนะจ๊ะ
12 ตุลาคม 2547 13:00 น. - comment id 349442
ถึงจะผิดหวังแต่ก็ยังมีพลังสู้ต่อใช่มั้ย ^o^
13 ตุลาคม 2547 09:24 น. - comment id 350049
ใช่แล้วล่ะ (มั้ง) อิอิๆๆ
13 ตุลาคม 2547 21:11 น. - comment id 350469
ว้าวๆกินใจจัง ...^^ มาทักทายนะค๊า เป็นดินแต่เพราะมีดินงา...ถึงมีชีวิตอยู่ล่าย เหอๆ *** ^________________^ ***
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
