น้ำตาอื่นกี่หมื่นหยดจะช่วยได้ ร้องร่ำไห้รำพึ่งพันอันความขม ถึงความรักที่ผ่านมาที่ยอมจม เหมือนเรือล่มกลางทะเลของหัวใจ แรกบอกรักฝันรื่นหมื่นความหวัง คิดจริงจังหวังตามกลับร้องไห้ น้อยใจโชคโลกรวนเรระเหี่ยใจ จะหวังได้สิ่งใดในรักเรา แฟนรักเพื่อนเพื่อนรักแหนแค้นไม่หาย อยากทำลายทำร้ายก็อายเขา ได้แค่เก็บงำแค้นที่โง้เหง้า เขาหลอกเราเป็นสะพานข้ามหากัน ทำไงได้เรามันหมดความหมาย เขาไม่ใคร่ยินดีกับเรานั่น เขาสุขสมภิรมณ์รื่นอยู่คู่กัน แต่เราฝันน้ำตาไหลอยู่ทุกคืน
9 ตุลาคม 2547 13:00 น. - comment id 347298
แสนสุดเจ็บ เจ็บสุดแสน แค้นพันเท่า โดนสวมเขา เขาสวมรอย คอยเสียบที่ เพื่อนทำเพื่อน เพื่อนทำกัน ย่ำไมตรี ทำอย่างนี้ มีแต่ต้อง ร้องให้ตาย แหม มันสุดแค้นเนอะ
9 ตุลาคม 2547 14:14 น. - comment id 347329
ให้อภัยเขาดีกว่ามั้ย ในเมื่อเรารักเขาทั้งสองคน ไม่แก้แค้นนะคะ ไม่ดี
9 ตุลาคม 2547 15:51 น. - comment id 347359
ทำใจไม่ได้..ธันดร
9 ตุลาคม 2547 18:00 น. - comment id 347447
ซาบ ซ่าน
9 ตุลาคม 2547 19:57 น. - comment id 347498
หลอกใช้ได้ไง หัวใจสีดำ -_-
10 ตุลาคม 2547 10:14 น. - comment id 347809
สวัดีครับ............. มาเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี คนเรียงถ้อยร้อยลำเป็นคำกลอน คิดยอกย้อนแตกต่างล้วนสร้างสรรค์ บ้างลำนำคำฝากจากร้อยพัน จุดเดียวกันกวีไทยให้คำนึง แวะมาเป็นกำลังใจให้กันและกัน กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
10 ตุลาคม 2547 16:34 น. - comment id 348052
กลอนเศร้านะ เหงาๆๆๆๆๆ มาทักทายจ้า