ปล่อยปลิดปลิวลิ่วลอยเหมือนคอยหวัง โปรดอย่าชังมุ่งมาอย่าหน่ายหนี พี่ก็เจ็บเกินล้นนะคนดี ชายคนนี้พลาดแล้วโปรดอภัย วันนี้มาหาน้องต้องขอโทษ ชายชั่วโฉดขอชี้แจงแถลงไข พลาดซ้ำซากจากดวงจิตที่ผิดไป กรรมทำไว้ลงทัณฑ์นั้นสมคน รักถลำมัวเมาเพราะเขลาโง่ ต้องการโชว์ โห ข้าเด่นเป็นที่สน ดูหมิ่นหญิงหยิ่งได้กับใจตน รักท่วมท้นเกินพอก็ขอไกล เที่ยวระรานสานรักถักไปทั่ว หลงเมามัวหมกมุ่นวุ่นหลงใหล รักก็ขังชังก็ปล่อยลอยจากใจ คนโหยไห้ หาสนไหมฉันไม่แคร์ มาวันนี้ที่ก้าวสู่ประตูนรก ใจตระหนกหนีทุกข์ใจไม่พ้นแผล ผู้ชนะจะต้องคลายกลายเป็นแพ้ เอดส์คือแผลแปรคนหยิ่งดิ่งอารมณ์ ************** ** ที่รัก.. พี่มาเพื่อ *ขอโทษ* **
8 ตุลาคม 2547 16:24 น. - comment id 346619
จะขอโทษไปไยมันไร้ผล เธอคือคนทำให้ใจเป็นแผล เจ็บเกินเจ็บกับรักอันผันแปร สายเกินแก้กับกาลที่ผ่านไป แหม ถ่ายทอดได้ดีนะคะ เพราะค่ะ ว่าแต่สวมหัวใจชายคนไหนมาบอกเล่าคะ
8 ตุลาคม 2547 17:59 น. - comment id 346673
อันนี้เรียกว่าสนุกจนเกิดทุกข์ ^o^
8 ตุลาคม 2547 18:05 น. - comment id 346678
อิอิอิหนุ่มหน้ามนคนทรนงคนนั้นต้องเป็นหวานใจสุดที่รักพี่ปรายแน่ๆเลยใช่เปล่าค่ะคิกๆๆๆๆ เพราะอีกแย้วทำไมมีแต่คนเก่ง แต่หนูไมไม่เก่งอ่ะค่ะคิกๆๆๆไปแย้วค่ะคิดถึงเสมอค่ะพี่ปรายจ๋า
8 ตุลาคม 2547 18:32 น. - comment id 346692
ให้อภัยซิครับ... เขียนดีครับ ทรนง และน่านิยมที่กล้ากล่าวคำขอโทษ...
8 ตุลาคม 2547 18:53 น. - comment id 346702
วันนี้เนตติดดีแต่วัน เข้ามาดูงานสวยของคุณเสื่อกก..ใจ-ใจ...แผล-แผล...คงมีตำหนิตรงนี้นิดหน่อย นอกนั้นไล่ความได้ดีครับ.... อย่าสงสัยนะทำไมผมชอบเรียกเสื่อกก...เพราะว่าเป็นที่ให้คนเราใช้ประโยชน์ ผ่อนอารมณ์นั่ง-นอน ทำเพื่อคนอื่นแม้จะหนักบ้าง ก็คงคล้ายๆนิสัยส่วนตัวของคุณ ตามที่ดูๆมา เก่งครับ ไปเที่ยวกลับมาไม่เหนื่อยเลย อ่านแล้วครับที่เล่าตอนไปเที่ยว..สวัสดีครับ..
8 ตุลาคม 2547 19:20 น. - comment id 346718
สวัสดีค่ะคุณขลุ่ยหลิบ พอดีวันนี้คุยกับเพื่อนเรื่อง*เอดส์* ว่ายังไม่ได้ลดน้อยลง แต่ขาดการประชาสัมพันธ์จนคนเลิกคิดเลิกกลัวกัน จึงนำมาผูกเป็นเรื่องราวเขียนกลอนค่ะ คนซ่อมกระเป๋าผ้าให้พี่ปรายเมื่อ 2 เดือนก่อน เพิ่งตายด้วย*เอดส์* หลังรู้ตัวว่าเป็นเพียงเดือนครึ่ง น่าเห็นใจจัง ขอบคุณน้องจิ๊กนะคะ มาเป็นคนแรกเลย เดี๋ยวสะสมแต้มให้ดีไหม.. สวัสดีค่ะคุณ extreme life... ค่ะ..สงสาร เห็นใจ แทนคำว่าสะใจนะคะ สนุกจนเกินเหตุ รู้ตัวเมื่อสายไป สวัสดีจ้ะยายเด็กซน.. หากหนุ่มที่กล่าวถึงเป็นอดีตหวานใจของพี่ปรายละก็แย่เลย คงสงสารเขาน่าดู..พี่ปรายโกรธคนไม่เป็นเสียด้วยจะได้สมน้ำหน้า อิ้ อิ้ เป็นตัวสมมุตินะคะ..คนใกล้ตัวพี่ปรายยังไม่ปรากฎเจ็บป่วยด้วยโรคนี้ค่ะ แต่คนที่รู้จักน่ะ เพียบเลย (สังคมชนบท) ก็สงสารและเห็นใจคนใกล้ชิดเขานะคะ เป็นเด็กดีนะคะยายเด็กซนของพี่ สวัสดีค่ะคุณแทนคุณแทนไท.. ค่ะ..หากเราเจอกรณีนี้คงต้องขอชื่นชมนะคะและให้อภัยแน่นอน ขอบคุณค่ะที่มาทักทายกัน คิดถึงอยู่วันนี้เอง (แอบๆ คิดถึง) ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะท่านผู้เฒ่า..(ไม่โง่งม) ดีใจจังเลยที่ท่านผู้เฒ่ามาทักทายด้วยแล้ว แอบน้อยใจเงียบๆ คนเดียวนะคะ เห็นไม่ทักทายกันแต่ก่อนเดินทางแล้วจวบจนกลับมา นึกว่าทำอะไรให้ระคายใจเสียอีก อิ้ อิ้ ฝีมือเลยตกไป..จะขอแก้ไขใหม่ค่ะ เรียกอะไรก็ได้ค่ะ ชอบทั้งนั้น เสื่อกก กอกก มันก็กกค่ะ คล้ายๆ มีคนมาเอ็นดูซึ่งความจริงก็คงหมดวัยให้ใครมาเอ็นดูนานแล้ว แต่ขอเป็นกาฝากอาศัยใบบุญน้องเรน..ด้วยคนนะคะ ฮา.. ขอบคุณท่านผู้เฒ่ามากค่ะ
8 ตุลาคม 2547 19:29 น. - comment id 346726
แวะมาอ่านคร๊าบพี่ปราย ถ้าเรารู้จักระมัดระวังตัวเอง โรคอย่างนี้คงไม่เกิดหรอกครับพี่ ศีล 5 น่าจะเป็นทางแก้ปัญหานี้ได้ดีที่สุดนะ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
8 ตุลาคม 2547 20:26 น. - comment id 346756
คนส่วนใหญ่มักจะทำอะไรก่อนคิดได้เสมอ เหมือนกลอนบทนี้ของพี่นะคะ..คงเตือนใจใครได้หลายคนเลยทีเดียว แวะมาหาด้วยความคิดถึงคับป๋ม
8 ตุลาคม 2547 21:13 น. - comment id 346809
สวัสดีค่ะพี่ปราย น่าสงสารและน่าเห็นใจเหมือนพี่ปรายว่าค่ะ กานต์เคยเห็นค่ะพ่อแม่ตายเพราะโรคนี้ ทิ้งลูกสาวเล็กๆไว้กับยาย น่าสงสารค่ะ
8 ตุลาคม 2547 21:24 น. - comment id 346823
กว่าจะรู้ตัวก็เป็นโรคร้ายเสียแล้ว แต่ก็ยังดีที่กล้าหาญมาบอกกล่าวกัน บางทีความรักทั้งหลายที่เกิดขึ้น ไม่จำเป็นต้องมีความใคร่มาบำบัด สิ่งที่เหนือกว่าสิ่งอื่นใด คือการให้กำลังใจต่อสู้ ประคับประคองชีวิตกันไป :)
8 ตุลาคม 2547 22:27 น. - comment id 346875
^_^ เฮ้อ.......เวรกรรม
8 ตุลาคม 2547 22:59 น. - comment id 346898
สวัสดีค่ะคุณเมกกะ..ชายอารมณ์ดี๊ ดี ดี ทำไมวันนี้น้องเมกมามาดขรึมจังเลย มีอะไรหรือเปล่าคะ..พี่เป็นห่วงค่ะ น้องเมกคะ บางทีคนเราไม่ต้องผิดศิลห้าหรอก เพราะยังไม่ได้แต่งงาน เพียงแต่สำส่อนก็เกินพอแล้ว ก็สงสารนะ..ถ้าเป็น สวัสดีค่ะคุณนางฟ้าซาตาน.. เตือนตนเองด้วยตนเองนั่นแหละดีที่สุด คุณนางฟ้า..ว่าจริงไหมคะ คิดถึงค่ะ สวัสดีค่ะคุณเพียงพลิ้ว.. น้องกานต์ขา..ยังไม่รู้เลยว่าเด็กคนนั้นที่น้องกานต์เล่าว่าพ่อแม่ตายหมดน่ะ จะพลอยเป็นด้วยไหม เกือบทุกคนค่ะ..ไม่เหลือ สวัสดีค่ะคุณอัลมิตรา.. ถ้ากล้าหาญมาบอก ปรายว่าคงถึงจุดที่ปลงแล้วนะคะ แต่ว่าหากหลบซ่อน..ก็คือยังยอมรับไม่ได้ ปรายอยู่สังคมชนบท พบเห็นมากมายเหลือเกิน และบังเอิญระยองก็ติดอันดับหนึ่งในห้าของผู้ติดเชื้อเอดส์ของประเทศเสียด้วยสิ เก๋ไหมคะ ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะคุณคนเมืองลิง.. พี่ไม่อยากเขียนกลอนแนวนี้เลย ห้องนี้แลเงียบๆ ชอบกล อุ๊ ว่าไหม มัน เงียบ เหงา หงอย ใจพลอยเหี่ยวไปด้วย เฮ๊อ..(ถอนใจ)
8 ตุลาคม 2547 23:16 น. - comment id 346915
งานนี้ผมต้องรับบทเป็นผู้หญิงหรือนี่ เมื่อพี่มา สารภาพ พัวพันเอดส์ หาใช่เหตุ ให้น้อง ต้องขับหนี สำนึกผิด คิดชอบ ประกอบดี ใช่ไม่มี ทางแก้ไข หากใจสู้ อย่างว่าก็ต้องเห็นใจผู้ชายด้วยกัน โรคเอดส์น่าจะส่วนดีในส่วนร้ายคือลดความสำส่อนทางเพศของชายลงบ้าง คิดว่าสักวันหนึ่ง คงมีทางรักษาโรคนี้ให้หายขาดได้ครับ(หวังว่าคงไม่ใช่เรื่องความฝัน)
9 ตุลาคม 2547 00:21 น. - comment id 346963
โห.. วันนี้..น้องปราย... มาแบบ...ขอเป็นชายสักวัน... เขียนได้ดีจ้า.... มันเป็นดรคร้ายน่ะ... บางที..มันก็เป็นผลตอบแทน.. ของคนสำส่อนทางเพศ.. แต่หลาย ๆ ..ครั้ง... ที่พบเจอในสังคม... ก็มีบางคน..ที่ไม่ได้ทำ.. แต่ต้องกลายเป็นเหยื่อ... ของโรคร้าย... ดูไปแล้วก็น่าสงสาร... แวะมาทายทัก.. ตอนดึก ๆ..จ้า
9 ตุลาคม 2547 01:30 น. - comment id 347001
ผมตรวจเลือดเรียบร้อยก่อนมานะครับ เคลีย กลับไปคงไม่ไปบอกเรื่องนี้ คงไปเพราะคิดถึง
9 ตุลาคม 2547 07:03 น. - comment id 347082
คุณกอกกค่ะ พอดีว่า ได้ไปสัมผัส กับผู้ติดเชื้อมาเหมือนกัน ดีใจค่ะ.... ที่มีคนเขียนงานแนว ความจริงของสังคม ที่ทุก ๆ คนควรหันหน้ามามอง มาช่วยกัน แก้ปัญหาบ้าง..ไม่ทางใด ก็ทางหนึ่ง ..................................................................... อีกพัก ขออนุญาตแจมงาน แนวนี้บางนะค่ะ .....................................................................
9 ตุลาคม 2547 10:19 น. - comment id 347184
สวัสดีค่ะคุณชัยชนะ.. ชื่อนี้ดีจังนะ..แพ้ไม่เป็น นอกจากใจตัวเอง อิ้ อิ้ (ทักทายกันพองาม) ไม่สำส่อนก็ติดเอดส์ได้หากต้องเกี่ยวข้องกับคนๆ นั้น โดยเฉพาะคนที่ขึ้นชื่อว่าเมีย เวร หรือ กรรม สวัสดีค่ะคูณภูตะวัน ตะวันรอน.. แล้วต้องทำอย่างไรดี หากคนที่เราเกี่ยวข้องด้วยเป็นผู้นำมา..และเราก็ไม่รู้ เหมือนปัญหาโลกแตกเลยนะคะ มีนักศึกษาแพทย์คนหนึ่งต้องฉีดยาให้คนไข้โรคเอดส์ บังเอิญคนไข้ปัดเข็ม ฉีดยาโดนนักศึกษาแพทย์คนนั้น แย่เลยค่ะ ตอนนี้นักศึกษานั้นคงอยู่ในการดูแลของหน่วยงานนั้นอยู่เลย อนาคต..เริ่มมืดมน สงสารคนที่เป็นพ่อแม่นะคะ แอบกระซิบคุณภูนิดหนึ่ง อย่าเขินนะ ว่าพี่ปรายเกิดปี 01 ค่ะ ต้องเป็นพี่สาวเสียแล้ว แต่หากอยากเรียกน้องก็เอา ติ๊งต่างว่าเป็นน้องของแม่ไง...ชอบค่ะจะได้ละอ่อนหน่อย อิ้ อิ้ แล้วเราคุยกันอีกนะ.. สวัสดีค่ะคุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์.. หลานฤกษ์จะกลับมาแล้วหรือ ที่บอกว่าด้วยความคิดถึงน่ะ บอกยายหน่อยสิว่าคิดถึงใคร ยายหรือเปล่า ยายดีใจจังที่มีหลานเก่งๆ อย่างหลาน เลยอิ๊บเอาไว้ไม่ยอมปล่อยเลย หากยายเป็นอะไรไปจะยกหลานสาวแท้ๆ ให้สักคนนะ เอาไหม ดีกรีนางงามสวนทุเรียนเลยนะ ขอบอก ฮะ ฮ่า สวัสดีค่ะคุณmagic... จะเรียกพี่ว่าพี่ปรายก็ได้นะ คุ้นเคยดี ดีใจค่ะที่มีคนดีๆ อย่าน้องเมจิก มาร่วมด้วยช่วยกันดูแลสังคมนี้ พี่ปรายก็ไม่มีความสามารถอะไรมาก นอกจากเคยอนุเคราะห์ลูกเมียของผู้ตายบ้าง และก็เห็นเขาเหล่านั้นค่อยๆ ร่วงลงไปทีละคน ไม่นานเลยค่ะ..ไม่ถึง 2 ปี หมดทั้งครอบครัว ปลง..ไปเยอะเลย
9 ตุลาคม 2547 10:33 น. - comment id 347191
สวัสดีครับ บอกชายคนนั้นด้วยน่ะครับว่า ผมมียารักษาได้ เป็นดอกไม้น่ะครับ อิอิอิ @@@@@@@@@@@@
9 ตุลาคม 2547 11:40 น. - comment id 347230
สวัสดีค่ะคุณเรไร แหม..ท่านต่อ ไม่เห็นใจกันเลยหรือ ทำเป็นเล่นไปเถอะ.. ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา (โดยเฉพาะคนเจ้าชู้) อ้อ..แต่ขอช่อใหญ่ๆ หน่อยนะคะ อิ้ อิ้
9 ตุลาคม 2547 12:06 น. - comment id 347251
:)
9 ตุลาคม 2547 19:29 น. - comment id 347479
แต่งได้ดีนะครับ
12 ตุลาคม 2547 20:33 น. - comment id 349719
เมื่อเธอเอ่ยรำพันคำขอโทษ ขอได้โปรดอภัยให้ทุกหน จึงขอบอกจากจิตพิชิตตน เมื่อเคยโกรธเธอสักคนนะคนดี *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แถมยังหักมุมได้ดีด้วยคะ ชอบจัง*-*