กลับมากอนเถิด

หนุ่มเพรียกไพร

รักวันวานชื้นฉ่ำพร่ำจิต
รักพรำจิตส่งเสริมเกื้อรักหนุน
รักของพี่มีแต่บทรักจนจน
รักบางคนร่ำรวยแต่เงินทอง
   รักของพี่ถึงแม้เป็นรักเนื้อ
รักมั่นเชื่อเหลือไว้แด่นวลไข
รักยึดมั่นในจิตรแต่ทรามวัย
รักมั่นใจรักมั่นนิรันทร์เธอ
 
				
comments powered by Disqus
  • ลอยไปในสายลม

    7 ตุลาคม 2547 18:57 น. - comment id 345930

    บอกใครเหรอคะ อิ อิ 
    แล้วเขากลับมาไหมคะ อิ อิ
    
    แวะมาทักทายค่ะ 
    
    ....ลมยังมีเปลี่ยนแปลงทิศทาง บางทีดวงจันทร์ดวงนั้น ก็ทิ้งค่ำคืนที่มืดมน......
  • ผู้หญิงไร้เงา

    7 ตุลาคม 2547 20:38 น. - comment id 346034

    รักมั่นจิตสนิทมั่นฉันนั้นเชื่อ
    ด้วยคำเหลือที่กล่าวเฝ้าขับขาน
    แบบเพื่อนมิตรที่ห่วงหามานมนาน
    จึงเชื่อการขานกล่าวเราเข้าใจ
    
    *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
    
  • หนุ่มเพรียกไพร

    7 ตุลาคม 2547 21:37 น. - comment id 346104

    แด่นวลน้องที่ตอบหากมั่นจิตร
    รับสักนิดรับใจดวงนี้หนา
    รับไว้เถิดอีดนิดนะแก้วตา
    ให้ใจพาคองรักสุขสมเอย
  • ผู้หญิงไร้เงา

    7 ตุลาคม 2547 21:57 น. - comment id 346125

    อยากจะรับเอาไว้ให้ใจมั่น
    แต่ก็กลัวพี่นั้นจะหวั่นไหว
    จึงขอคิดดูก่อนด้วยย้อนใจ
    ไม่อยากให้เศร้าไปใจพี่เอย อิอิ
    
    *-*ราตรีสวัสดิ์แล้วนะค่ะ พบกันวันจันทร์จะกลับมาปะชันกลอนด้วยค่ะ อิอิ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน