อากาศอบอ้าวพาร้าวไหว ฝนตกวันใหม่พาใจสั่น หนาวนะหนาวมีไหมอ้อมแขนใครโอบกอดกัน สร้างความอบอุ่นให้ฉันหยุดสั่นเสียที แดดอ่อนพารอนร้าว เวลาแสนยาวต้องการหนี้ ความจริงหัวใจเธอคงไม่มี ฉันหว้าเหว่ขนาดนี้โอบกอดฉันบ้างคนดี ฉันต้องการเธอ ขาดคุณไปฉันอ่อนไหว รักของคุณหมดไป ฉันอ่อนแอ
7 ตุลาคม 2547 13:46 น. - comment id 345700
อากาศหนาวฉันใจสั่น เพราะไหวหวั่นฉันขาดเธอ ตอนนี้ฉันเฝ้าเพ้อ แต่ก็คงจะรอเก้อเพราะเธอจากไป ..มั่วแล้วล่ะ..โย่วๆๆ.. แวะเวียนมาชมเชย..
7 ตุลาคม 2547 14:28 น. - comment id 345737
ขอให้มีความสุขสมหวังครับ ^o^
7 ตุลาคม 2547 15:15 น. - comment id 345780
โอบล้อมด้วยอ้อมรัก เพื่อให้คุณตระหนักว่าห่วงหา โอบล้อมด้วยอุรา ให้รู้ไว้เพียงว่ารักคุณคนดี *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
7 ตุลาคม 2547 16:16 น. - comment id 345838
ขอบคุณหลาย ๆ เจ้าค่ะ ืั้ที่เข้ามาทักทายกัน แหะ ๆ แล้วก็ขอบคุณด้วยค่ะที่อยากให้วงเวียนสมหวัง