อาจเป็นดั่งเช่นเส้นทางที่ผันผ่าน เป็นตำนานความฝันของฝั่งฝัน คือห้วงหนท้องท่วงคำรำพัน ที่จำนรรสรรสร้างมาพร่างพรู... ณ วันนี้เดินอยู่หรือหยุดนิ่ง อาจไหวติงเงียบงันด้วยฝันอยู่ หรือสั่นไหวด้วยมิรู้ยอดพธู แท้เธออยู่ในฝันในบางคน... ...ที่ซอกซอนซ่อนเงื่อน ให้ช้ำตรม... ยื่นความขมชอกช้ำระกำใจ...
6 ตุลาคม 2547 19:25 น. - comment id 345145
ขมความรัก มักขม แค่ตอนแรก ขมแปลกๆ แสบใจ กับความขม พอรู้รส ความช้ำ อยากเป็นลม เลยต้องกลับ มาซดยาขม ดมให้ชื่นใจ
7 ตุลาคม 2547 00:06 น. - comment id 345383
ณ วันนี้เดินอยู่ใช่หยุดนิ่ง แม้ท้วงติงบางสิ่งที่เห็นอยู่ แต่ภายในฤดีที่พธู นั้นมีอยู่คือเดินก้าวทางยาวไกล *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*
7 ตุลาคม 2547 12:59 น. - comment id 345670
ไม่ต้องกินก็ขมได้ ^o^
7 ตุลาคม 2547 15:28 น. - comment id 345798
...ที่ซอกซอนซ่อนเงื่อน ให้ช้ำตรม... ยื่นความขมชอกช้ำระกำใจ... ชอบตรงนี้จังอ่ะค่ะ...คงเหมือนความรู้สึกในใจของ ทะเลดาว ตอนนี้อ่ะมั้ง.... ทะเลดาว มาทักทายอ่ะค่ะ...และขอเป็นกำลังใจให้ เกร็ดดาว ด้วยอีกแรงน๊าาา....
11 ตุลาคม 2547 17:33 น. - comment id 348851
ขอบคุณทุกแรงใจค่ะ...