ตอนนี้เรามีกลอนมาให้ต่อแข่งกันล่ะ ไม่ใช่ต่อที่เราแต่งไว้นะ แค่แต่งในหัวข้อเดียวกัน เอาล่ะ เริ่มเลยดีกว่า ได้เพียงแค่มอง ไม่อาจจับจองอย่างที่ฝัน เป็นได้เพียงกระต่ายหมายจันทร์ ที่ไม่มีวันติดปีกบิน ฉันคงได้แค่รัก ยืนยันความแน่นหนักที่แว่งวิน เพราะรักของฉัน มันแค่ขี้ดิน จะให้เธอมาอิน หรือเก็บเอามากิน ไม่มีวัน *เอาล่ะใครว่าตัวเองเจ๋งก็ลองต่อเข้ามากันนะ นักติอย่างเราจะคอยอ่าน( อ้อ..ขอโทษเรื่องที่ตินั่น ตินี่นะ แต่ที่ติไปเพราะหวังดี ให้นำไปปรับปรุง ดีกว่าแวะมาทักทาย เพราะคุณจะได้ความรู้กลับไปไง) เอ้า--ว่าแล้วก็เข้า มาต่อกันเยอะๆนะ ถ้าเรตติ้งดี งานนี้มีภาค2
เฟี้ยตเตอร์ 4 ต.ค. 2547 20:44 น. - ID 62894 
769
15
0
4 ตุลาคม 2547 21:02 น. - comment id 343907
คงได้เพียงแต่มองจ้องเท่านั้น ไม่มีวันชิดใกล้ใจเธอนี้ ด้วยเพราะว่าทุกเวลาและนาที เธอนั้นมีเพียงเขาเฝ้าผูกพัน เราจึงเหมือนกระต่ายที่ไร้ค่า ได้แต่เฝ้ามองหามิเหหัน เธอเปรียบเช่นสิ่งสูงค่าดั่งดวงจันทร์ ที่ตัวเรามิเทียบทันแค่ฝันไกล *-*แวะมาประลองยุทธด้วยคนค่ะ อิอิ*-*
4 ตุลาคม 2547 21:39 น. - comment id 343948
.........
4 ตุลาคม 2547 21:39 น. - comment id 343950
เพราะเธออยู่ใกล้เกินเอื้อมคว้า ดวงจันทร์ที่มองเห็นอยู่ไกลตายากไปถึง เป็นเพียงแค่เศษดินเพ้อรำพึง หวังเพียงแค่แสงเงาจันทร์ส่องถึง...พอร่ำไร เพราะรู้ดีดินกับจันทร์ไม่ควรคู่ ได้เพียงเฝ้ามองดู..สัมผัสแสงจันทร์สาดส่องให้ จันทร์มีฟ้าอยู่เคียงข้างร่วมทางไป เศษดินก็คือเศษดินอย่าได้หมายไปเคียงจันทร์
4 ตุลาคม 2547 21:41 น. - comment id 343952
เพราะเธออยู่ไกลนะไม่ใช่ใกล้พิมพ์ผิดอะค่ะ ******แนะนำติชมด้วยนะค่ะแต่งสดๆ เลย*****
4 ตุลาคม 2547 21:58 น. - comment id 343963
งั้น มารน้อย เป็น ท่านผู้ชมได้ ไหมค่ะ
4 ตุลาคม 2547 22:20 น. - comment id 343979
ดวงจันทร์อยู่สูง...ไกลเกินคว้า คงไม่มีวันเอื้อมลงมาถึงคนไร้ค่าอย่างฉัน ได้แต่มอง...อยู่ใกล้ได้แค่เงาเท่านั้น เป็นแค่คนที่แอบฝันกลางวัน...เหมือนใครๆ ได้แต่เงยหน้ามอง...บอกเล่ากับต้นหญ้า ความรักไม่มีราคาของฉันคงไม่อาจเอื้อมได้ แต่จันทร์จะรับรู้ไหม...ความรู้สึกที่ส่งไป คือความรักที่ออกมาจากใจ..ของเศษดิน 55+ แอบมาลองแต่งดูสดๆ ได้แค่นี้แหละค่ะ .....นู๋ช็อกกะลังอิน^^
5 ตุลาคม 2547 07:20 น. - comment id 344074
แค่มาอ่านพอดีมีธุระต้องรีบไป ไมขอต่อล่ะกัน ....
5 ตุลาคม 2547 09:48 น. - comment id 344116
อ่ะนะ..................ขอเป็งคงดูดีก่า มาทักทายค่ะ
5 ตุลาคม 2547 09:48 น. - comment id 344117
ทุถกคนเก่งๆกันทั้งนั้นเลยนะ ปรบมือให้ อิๆๆ เอ้ามีใครจะเข้ามาประลองอีก
5 ตุลาคม 2547 09:54 น. - comment id 344124
-ว่าแล้วของแจมอีกบทละกัน อาจไม่เพราะเท่าไหร่ สองเรา ห่างกันเช่นผืนน้ำกับแผ่นฟ้า ที่ไม่อาจมาบรรจบด้วยกันได้ ฉัน..ก็ได้แต่ฝันอย่างคนไกล เธอ..ก็ยังดำรงชีวิตเรื่อยไปในทุกวัน ฉันอยากมีเวทย์มนต์บรรจบผืนน้ำแผ่นฟ้า แต่ทว่า--คงได้แค่ฝัน ในความเป็นจริง สิ่งเดียวที่เป็นไปในปัจจุบัน นั่นคือ ความรักของฉัน ที่เคลื่อนไหวในทุกวันอย่างไร้ตัวตน
5 ตุลาคม 2547 14:04 น. - comment id 344233
มองไปบนฟ้าครั้งใด ยิ่งย้ำเตือนว่าเธอเหมือนพระจันทร์สดใส.. ..แต่ฉันเหมือนคนไร้ค่า.. ไม่มีวันเอื้อมมือไปถึง..ไขว่คว้าเธอมา เมื่อไม่มีฉันอยู่ในสายตา เป็นแค่สิ่งไร้ราคาที่เธอไม่เคยใส่ใจ แอบมองพระจันทร์เคียงข้างกับดวงดาว หัวใจยิ่งเจ็บร้าว เหน็บหนาว หวั่นไหว เป็นเพราะฉันไม่อาจได้เคียงข้าง..ไม่ว่าในฐานะใดๆ ทำได้เพียงแอบมองอยู่ไกลๆ..ด้วยหัวใจที่ร้าวราน แวะมาประลองด้วยคนค่ะ ขอบคุณที่แวะไปทักทาย..และให้คำแนะนำดีๆไว้นะคะ
5 ตุลาคม 2547 14:52 น. - comment id 344283
*-* แฮะๆๆ ไอ้เจ๋ง ผมไม่เจ๋งหรอก แต่งอยากต่อ อิอิ *-* - อาจเชื่อม เอื้อมชม อมชอบ นิ่งลอบ นอบลาง นางล้ำ อาจเอื้อม เอื้ออ้าง อ้าอำ ชมจันทร์ ช้ำใจ ใช่จริง - ลองกล้ำ ลำกล้า ลากราบ ครวญทรง คงทราบ คาบสิ่ง คิดท่อง ข้องท่าน คั้นทิ้ง สู้จ้อง ส่องจริง สมใจ
5 ตุลาคม 2547 16:33 น. - comment id 344367
เป็นเพียงเศษดินที่สิ้นค่า ได้เพียงแหงนมองดาราแล้วร้องไห้ ด้วยรักฉันมันต่ำต้อย ... น้อยเกินไป จึงได้เพียงแอบมองเธอ ... ไกลไกล ... เช่นนี้ ไม่คิดร้องขอความเห็นใจ ขอเพียงแอบมองเธอไกลไกล ... ที่นี่ ให้แสงเธอส่องฉัน ... ทุกนาที บอกตัวเองว่าเท่านี้ ... ก็เกินพอ แวะมาประลองด้วยคนค่ะ เฟี๊ยตเตอร์ติชมได้เต็มที่เลยนะ
6 ตุลาคม 2547 09:17 น. - comment id 344834
ดีจัง คุณนางฟ้าเข้ามาร่วงวงด้วย ฝีมือคุณนี่ ดีมากก เลยนะ
6 ตุลาคม 2547 09:19 น. - comment id 344835
คุณยวนพระบาท กลอนคุณมีลอกเล่น สัมผัสดีออก
6 ตุลาคม 2547 09:21 น. - comment id 344837
คุณ- Completely ยังเขียน กลอนเก่งเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนนะ
6 ตุลาคม 2547 09:33 น. - comment id 344841
เข้ามาต่อกลอนกันเยอะๆเลยนะ งานนี้มีเฮจ้า.... ว่าแล้วขอแจมอีกหน่อย มันเหมือนฉันอยู่ไกลเธอมาก... แค่ได้ชื่อว่าเป็นคนรู้จัก..แต่ยังไงก็ห่างเหิน อยากเข้าใจในความเป็นเธอบ้างเหลือเกิน แต่ยิ่งเก็บความรู้สึกมานานเนิ่น ก็ยิ่งไม่กล้า..เริ่มต้นอะไร ...มันเหมือนกับฉันฝันหรือฉันบ้า... หลงคิดอะไรโดยไม่ดูว่า ค่า..ของตัวเองมีแค่ไหน เธอ..เป็นผู้ชายที่สูงเกินเอื้อมมือไป แต่ฉันก็ยังเฝ้าเอาหัวใจ..ป่ายปีน ...มันเหมือนกับชีวิตนี้คงไม่มีทาง... แต่ฉันตั้งใจแล้วว่าจะพยายามทำทุกอย่าง โดยไม่สนใจเหตุผลใดทั้งสิ้น ..เพียงแค่..สักครั้งในชีวิตนี้.. ......ให้เธอ.....ได้ยิน...... คำๆเดียวๆของคนที่หวาดกลัวเธอจะดูหมิ่น แต่ยังอยากให้เธอได้ยิน..ว่ารักเหลือเกิน (อันนี้ลอกมานะ เพราะดี)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
