คิดถึงพี่..ชายที่แสนดี
นายกระต่ายขาว
จากวันนั้นวันวานผ่านวันเด็ก
วันวัยเล็กเด็กน้อยจูงมีพี่
ท่องเที่ยวโลกโสภาอย่างเปรมปรี
สองน้องพี่ไปไหนเราไปกัน
ยามน้องหนาวพี่หาผ้าห่มอุ่น
ตักพี่หนุนเป็นหมอนนอนหลับฝัน
ยามหิวอิ่มเราก็เป็นอยู่เหมือนกัน
พี่ของฉันเป็นคนดีที่หนึ่งมา
แต่วันนี้วัยวันช่วงเด็กผ่าน
คิดถึงวานวันสุขที่มีค่า
พี่อยู่ไหนห่างหายไม่เห็นหน้า
เหมื่อนโลกาอ้างว้างไม่มีใคร
พี่จากน้องไปไกลถึงชายแดน
เพื่อตอบแทนคุณชาติประเทศไทย
ไปทำศึกสู้รบอย่างชาติชาย
ที่ยิ่งใหญ่อย่างใจพี่ต้องการ
แต่ชีพพี่สิ้นหายในที่รบ
สิ้นชีพกลบธรณีอยู่สุสาน
น้องรอพี่กลับมาหาที่บ้าน
รอแสนนานแต่ก็รออยู่ต่อไป
แม้วันนี้ไม่มีพี่ยืนอยู่
ที่คงรู้ใช่ไหมร้องไห้
คิดถึงพี่ทุกวันน้ำตาไหล
ที่ทำไมไม่กลับมาหาน้องคอย
เรื่องจริงที่พี่ชายผมจากไปไม่มีวันหวนกลับ...ขอแต่กลอนบทนี้ส่งไปให้แด่พี่ชายที่รัก...ผมรักพี่ครับ
นายกระต่ายขาว 3 ต.ค. 2547 14:00 น. - ID 62815 
4448
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
