ราวกับเข็มนาฬิกาล้าแรงเคลื่อน ความไหลเลื่อนของเวลาช้าจริงหนอ ทุกนาทีที่ผ่านกับการรอ มันเกินพอให้คล้ายตายทั้งเป็น ยิ่งวันแล้ววันเล่าเฝ้ารอเก้อ ไม่มีเธอแม้เงาให้เราเห็น คนถูกเมินเหินห่างอย่างเลือดเย็น กลืนลำเค็ญแทบคลั่งทั้งน้ำตา ก็หลงรอเธออยู่เธอรู้ไหม รอด้วยใจเจ็บช้ำคร่ำครวญหา หากยังเหลือเยื่อใยให้รีบมา เพื่อบอกว่าจากนี้ไปไม่ต้องรอ
2 ตุลาคม 2547 18:01 น. - comment id 342850
ดีจ้า.......แวะมาทักเพราะว่ารักและคิดถึงนะค่ะ
29 ตุลาคม 2547 00:45 น. - comment id 359205
เอามาทีเดียว 2 คนเลยนะคะ ทำไมไม่ลองทำเป็นความคิดเห็นล่ะค่ะ จะได้เพิ่มเรทติ้งไง ^-^ http://www.dreampoem.com/forum/index.php?board=3;action=display;threadid=4562 คุณหัดหทัย ตังเม ไม่รู้จักหรอกค่ะ แต่ตังเม รู้จัก ZaQOoya อายุเท่าตังเมเลยค่ะ เพื่อนตังเม เองแหล่ะค่ะ