เธอยังจำได้ไหม โมบายเปลือกหอยริมหน้าต่าง เสียงดังกรุ๋งกริ๋ง มันปลุกเราสองตื่นทุกรุ่งราง ยามสายหมอกจุมพิตฉัน ฉันก็จะตื่นมาพบเธอเคียงข้าง ตั้งแต่วันแรกที่เรารักกัน เสียงของมันกังวานไม่เว้นวาง แขนของเธอเคยเป็นดังหมอน ให้ฉันหนุนนอนแนบข้าง ลมอ่อนโยนพัดม่านลอยล่อง เราสองเห็นสวรรค์รางราง วันนี้โมบายเปลือกหอยเงียบกริบ สายลมไม่กระซิบขอบหน้าต่าง ผ้าม่านสงบนิ่งงัน ฟังฉันร้องไห้ครวญคราง เธอยังจำได้ไหม เธอเคยจูบเปลือกตาใครทุกรุ่งราง 5 สิงหาคม 2546
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์ 1 ต.ค. 2547 16:06 น. - ID 62662 
3117
4
0
1 ตุลาคม 2547 17:48 น. - comment id 342291
ไพเราะจังเลยครับผม
3 ตุลาคม 2547 23:17 น. - comment id 343410
สวัสดีครับ ทักทายกันนะครับ หายหน้าไปหลายวัน ช่วงนี้สอบอะครับ
5 ตุลาคม 2547 22:03 น. - comment id 344638
แวะมาทักทายค่ะ แม้ยังสอบไสร็จ อิ อิ กลอนเพราะค่ะ
6 ตุลาคม 2547 01:31 น. - comment id 344745
แวะมาเยี่ยมชมโมบายเปลือกหอยนะคะ ที่บ้านพี่ปรายมีมากมายเลยเพราะบ้านอยู่ใกล้ทะเล สวัสดีค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
