๏ ชื่นพิกุลเพียงกลิ่นแก้มหอมกรุ่น นุ่มละมุนละไมเกินใครเหมือน คืนตระโบมโลมบ่าหันหน้าเบือน จับแก้มเปื้อนจูบปรางอย่างเปรมปรีดิ์ คืนนี้จันทร์นวลแจ้งส่องแสงจ้า เจ้าหายหน้าแจ่มนวลฤๅผวนหนี ปล่อยพิกุลพาระกำช้ำโศกี ยอกฤดีระทมดับซบกับดิน ๚
วฤก 27 พ.ย. 2544 16:04 น. - ID 6262 
1441
5
0
27 พฤศจิกายน 2544 16:56 น. - comment id 21312
แนวนี้ก็เพราะดีนะคะ เศร้าแต่ก็เข้าถึงจิตใจค่ะ
27 พฤศจิกายน 2544 17:53 น. - comment id 21329
ยังไงก็ชอบนะ เพราะเป็นบทกลอนที่สวยงามทางภาษามาก
27 พฤศจิกายน 2544 18:58 น. - comment id 21355
ใช้ภาษาได้สวยงามจริงๆครับ
27 พฤศจิกายน 2544 20:32 น. - comment id 21359
กลอนเพราะค่ะ...พิกุล..นี่ก็ดอกหอมดีนะคะ
27 พฤศจิกายน 2544 21:35 น. - comment id 21366
ลึกซึ้งจังค่ะ
28 พฤศจิกายน 2544 03:11 น. - comment id 21453
ชื่นชอบเหมือนเดิมจ้า..... ยอดเยี่ยมจริงๆ เลย
28 พฤศจิกายน 2544 07:21 น. - comment id 21469
เพราะจังค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
