คนปากแข็ง...

milkkyway


อยากจะเอ่ยอะไรตั้งมากมาย
แต่ก็อายเกินกว่าจะกล่าวออก
อยากจะบอกออกไปว่าแสนชอบ
กลัวเค้าว่าเราลอกมาจากใคร...
สิ่งที่ทำออกมาเลยเมินเฉย
คล้ายมิเคยสนิทหรือชิดใกล้
ทั้งที่ใจก็ร่ำร้องจากภายใน
แต่ทำไมปากแข็งแค้นเหลือทน...
บางทีก็ทำไปตัวไม่รู้
เค้าฟังอยู่ก็ยังทำอยู่ทุกหน
ช่างหุนหันคอยแต่เปรียบเทียบคน
รู้ทั้งรู้ว่าตนมิแย่เกิน...
ทำยังไงบังคับใจตัวเองอยู่
ให้รับรู้ในหัวใจมิขัดเขิล
ณ ผืนทรายปลายฟ้ามิไกลเกิน
อาจก้าวเดินคู่ในฝัน....อันยาวไกล..				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    30 กันยายน 2547 17:52 น. - comment id 341499

    กริยาอาการไม่บอกกล่าว
    ให้เธอรู้เรื่องราวในใจได้
    ทั้งที่จริงรักเธอนั้นมากมาย
    แต่ที่ทำคล้ายคล้ายการเย็นชา
    
    *-*กลอนน่ารักมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
  • tiki

    30 กันยายน 2547 22:24 น. - comment id 341789

    แน่ะ มาเขียนได้ดีขึ้นอีกนิดนึงค่ะ น่ารักดีนะ
    กลอนนี้ อิอิ
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    1 ตุลาคม 2547 07:12 น. - comment id 341967

    สวัดีครับ.............
    
            เข้ามาเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี  
    
           
    
    กำลังใจจากข้างในส่วนลึก
    ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น
    จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น
    จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน