..๏ บนบรรทัดสุดท้ายนิยายรัก ฉันอกหักอีกหนดั่งคนเขลา มีแต่ตัวกับหัวใจใครจะเอา รับบทเก่าซ้ำซ้ำ...ช้ำจนชิน ขอยอมรับสภาพตนคนพ่ายแพ้ แม้นย่ำแย่ความหวังพังหมดสิ้น ต้องคอยห้ามน้ำตาอย่าไหลริน ทำใจหินทั้งที่ท้อทรมาน ชีวิตคล้ายตายซากจมขวากหนาม ยากเอ่ยความทุกข์ให้ใครสงสาร ทุกวี่วันกลั้นสะอื้นกลืนร้าวราน แม้นเนิ่นนานเพียงใดจำใจทน หวังฝนซาฟ้าใหม่ในวันพรุ่ง จะถักรุ้งทอรักอีกสักหน สานจากใจใสกระจ่างใครบางคน ฉุดฉันพ้นห้วงทุกข์พบสุขแทน ๚ะ๛
24 กันยายน 2547 15:10 น. - comment id 337450
ใครหนอขีด เส้นนิยาม แห่งความรัก.. คราอกหัก เขารับรู้ บ้างไหมหนอ แม้เจ็บปวด แสนช้ำใจ น้ำตาคลอ ใจยังรอ คอยรักแท้ อยู่ร่ำไป... ...................................................... ไม่มีใครเข็ดกับความรักซักทีนะคะ.. ยังคงมีความหวังว่าจะได้พบความรักแท้อยู่เสมอ แม้จะเจ็บช้ำมานานเท่าไร... ขอให้ได้พบเร็วๆๆ นะคะ.. เอ่อ...อันนี้..กี้อวยพรให้ตัวเองด้วยอ่ะค่ะ.. อิอิอิ...
24 กันยายน 2547 15:12 น. - comment id 337451
มาแวะเยี่ยม..นั่งรอตะวันขึ้น....
24 กันยายน 2547 15:21 น. - comment id 337455
ใครสักคน ฉุดฉัน ช่วยปันทุกข์ ให้ฉันสุข ใจบ้าง อย่าห่างฉัน กำลังใจ ก็ยังดี ปีละวัน ให้ฉันฝัน บางที มีสุขใจ วันที่เหลือ จงเผื่อ เพื่อคนอื่น ฉันคงฟื้น ความเฉา ไม่เอาไหน วันที่ขอ วันทำการ อย่าผ่านไป ห้าวันได้ พบกัน ฉันก็พอ.. ... ฉันเยอะดีเนอะ...แล้วเธอสบายดีเปล่าจ๊ะ... ...
24 กันยายน 2547 15:29 น. - comment id 337458
ตอนนี้ทุกข์ให้สุดใจ เดี๋ยวตอนใหม่สุขใสยิ่งกว่าอะไรดี...
24 กันยายน 2547 15:32 น. - comment id 337461
อันความรักยากนักจักพบแท้ มักผันแปรเปลี่ยนกลายละลายหนอ พอพานพบสบใจคิดว่าพอ แม้นเพียงรอพอมีใจกลับหายไป นี่แหละหนอเป็นชีวิตลิขิตฟ้า โชคชะตามากลั่นแกล้งแล้วผลักไส ให้ตัวเราเฝ้าระทมสุดอาลัย จะมีใครเล่าหนอมาพนอเรา. แก้วประเสริฐ.
24 กันยายน 2547 16:04 น. - comment id 337487
แล้วฟ้าหลังฝนจะสดใส เพื่อเติมใจ เติมไฟ และเติมฝัน มองข้างหน้า ก้าวข้างหน้า ท้าคืนวัน ความสุขสันต์ เกิดขึ้นได้ ด้วยใจตัว *** เป็นกำลังใจให้นะคะ n_n ***
24 กันยายน 2547 16:05 น. - comment id 337490
ขอกำลัง ใจจงมี อย่าหนีหาย อย่าละลาย กับความเศร้า ที่เข้าถม จงหยัดยืน ให้หน้าชื่น แม้อกตรม ความขื่นขม ก็จะหาย มลายไป **บินมาทักทายครับ
24 กันยายน 2547 17:21 น. - comment id 337551
สานจากใจใสกระจ่างใครบางคน ฉุดฉันพ้นจากทุกข์พบสุขจริง ๚ะ๛ // ลับดาบไปฉุดโดยด่วน!
24 กันยายน 2547 17:46 น. - comment id 337565
หลังจากหนาวสาวสะท้านไม่นานอุ่น คนเคยคุ้นคิดมอบตอบจอมขวัญ สุดก้นบึ้งซึ่งหัวใจให้ชีวัน นิจนิรันดร์นั้นโอบไอรักให้เธอ*** มีทุกข์ร่วมทุกข์ มีสุขร่วมสุขนะคะ มาทักทายคนเหงาๆ สวัสดีค่ะ
24 กันยายน 2547 18:24 น. - comment id 337584
กลอนงามมากๆเลยค่ะ
24 กันยายน 2547 20:17 น. - comment id 337608
ไพเราะค่ะ
24 กันยายน 2547 21:07 น. - comment id 337632
สิ้นชีพ มฤตา อาสัญ หยุดพลัน โปรดอย่า ร่ำไห้ เพียงจาร สลักซึ้ง ตรึงใจ จักเคียง ชิดใกล้ ชั่วกาลป์ คุณimpเขียนอะไรก็ดูดีไปหมดเลยนะครับ ฮิๆๆ นี้แบบอย่างที่เมกพยายามจะก้าวตาม ขอบคุณครับที่เขียนกลอนสวย ๆ ให้อ่านอยู่เสมอ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
24 กันยายน 2547 23:50 น. - comment id 337718
เพียงใครสักคน...แต่ดูเหมือนช่างหายากเสียจริงๆ นะคะ ........................................................................................ ลี่...ผู้มาเยือน
25 กันยายน 2547 00:11 น. - comment id 337735
...ขีดเส้นใต้เอาไว้ว่าเคยรัก แต่ต้องหักใจลาเกินกว่าฝัน จำต้องหลีกหนีไปในกลางครัน แม้โศกศัลย์จาบัลย์ต้องกลั้นใจ ....ดีกว่ารักเธอแล้วแก้วใจเอ๋ย มิอาจอยู่คู่เขนยเลยผลักไส ต้องทิ้งร้างห่างเหินเดินจากไป หวังเพียงให้มีใครได้คู่ควร ....เศร้าครั้งนี้ฤดีที่ขมขื่น เพื่อวันชื่นรื่นกว่าอย่าคิดหวน ดีกว่าเศร้าเนานานสงสารนวล ทุกคำล้วนจากใจไม่อยากเลย.... อิ อิ อิ เศร้า เจง เจง เอาผ้าเช็ดหน้าป่าว
25 กันยายน 2547 00:19 น. - comment id 337743
ตะวันรุ่งพรุ่งนี้คิดมีรัก จะทอถักสายใยตามใจฝัน เหมือนแมงมุมดักจับแมลงวัน อาจมีเสือติดจั่นพรานคนงาม... มีโอกาศแวะมายั่วเย้า...ลูกศิษย์ไม่ได้คิดล้างครูนะครับ ..ระลึกถึงอยู่เสมอ
25 กันยายน 2547 00:35 น. - comment id 337751
คุณkeekie .. ขอบคุณมากค่ะ บางคนเมื่อเจอเหตุการณ์นี้ ต้องเลือกเองว่า จะแกร่งหรือจะกรอบค่ะ คุณฤกษ์ .. แล้วจะถักทอรุ้งมั๊ยเอ่ย .. คุณกุ้ง .. สบายดีค่ะ งานชุกเป็นระยะ ๆ คุณextreme life .. ใช่แล้วค่ะ ทุกข์ก็ให้ใจรับรู้ว่าทุกข์ เมื่อสุขจะได้อิ่มเอมกับความสุขค่ะ คุณแก้วประเสริฐ .. ดีจัง คราวนี้ไม่เสียตังค์สิบบาทค่ะ คุณผู้หญิงไร้เงา .. ขอบคุณมากค่ะ สำหรับกำลังใจ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้ .. ขอบคุณมากค่ะ กำลังใจเกินร้อยเชียวค่ะ คุณหมี่เป็ดผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก .. เชืดลิงให้ไก่ดูหรือคะ หรือว่าจะเชือดเป็ดให้ลิงดู :) คุณกอกก .. นี่สิ เพื่อนเอย ฯ ขอบคุณมากค่ะ คุณคนเมืองลิง .. ขอบคุณมากค่ะ คุณใจปลายทาง .. ขอบคุณมากค่ะ คุณเมกกะ .. จริงหรือคะ ที่จะก้าวตาม คราวก่อนคุณบอกว่าจะเป็นตัวของตัวเองนี่นา หรือว่าอัลมิตราแปลเจตนาผิดไป ในกระทู้ฉันท์ที่ชื่อ ชื่มชม ค่ะ คุณลี่ .. ใช่ค่ะ หายากเสียจริง ยากเสียจนไม่อยากหาแล้วค่ะ คุณพระจันทร์หวาน .. แอบมาหยอกกันตรงนี้ ผ้าเช็ดหน้าเอาค่ะ สัก 7 ผืนคงพอนะคะ ขอบคุณสำหรับคำขีดเส้นใต้ค่ะ คุณพฤหัส .. ระลึกถึงเช่นกันค่ะ .. มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า..
25 กันยายน 2547 00:40 น. - comment id 337756
...ใครสักคนค้นกว่าจะหาพบ แล้วสยบใจห่วงให้ห่วงแหน ใครคนนี้ที่มอบสิ่งตอบแทน สู่อ้อมแขนของรักไม่จากลา... ..................สวัสดีครับ....................
25 กันยายน 2547 01:27 น. - comment id 337767
มือข้างไหน จะฉุด ยื้อยุดให้ ดึงหัวใจ ทรมาน รานระทม แล้วมือใคร ยื่นมา คราที่ตรม ยามขื่นขม มาจับฝัน อัลมิตรา @@@@@@@@@@@@@
25 กันยายน 2547 10:43 น. - comment id 337844
อันเรื่องเท็จเรื่องจริงทุกสิ่งสรรพ นั้นจะนับให้งง ณ.ตรงไหน เป็นเป้าล่อเป้าหรอกบอกใครใคร ฤาแค่ไม้ประดับสำหรับเธอ ในม่านหมอกบอกรักสมัครเล่น แล้วจะเห็นความจริงทุกสิ่งเหรอ จะพูดบอกดั่งเพ้อพกนกละเมอ คงจะเก้ออีกนานกว่าสานใจ คงกระท่อนต่อกระแท่นแน่นหัวอก เจ็บดั่งนกต้องศรความอ่อนไหว เหมือนน้ำท่วมปากกระฉอกเกินบอกใคร ร้าวภายในช้ำเจ็บต้องเก็บจำ รักคงมั่นวันเปลี่ยนยังเวียนหา คำสัญญาร่วมใจใครคงขำ สนองถ้อยร้อยรักที่ฝากคำ ดั่งเข็มตำเสียดแทงแสลงจินต์ จะให้เป็นทาสรักสักเท่าไหร่ จึงพอใจรัญจวนหวนถวิล จะให้รอจนร่างลับกับแผ่นดิน จึงให้ยินคำว่ารักจากปากเธอ ถ้าฉันตายวันพรุ่งด้วยรุ้งรัก ต่อหน้าพักตร์ท่านยมตรมเสมอ ต้องร้องทุกข์บอกท่านที่ผ่านเจอ มีแต่เก้อเธอกระทำให้ช้ำตาย
25 กันยายน 2547 14:14 น. - comment id 337903
. หลังฝนซาฟ้าใหม่ในวันพรุ่ง จะถักรุ้งทอรักอีกสักหน สานจากใจใสกระจ่างใครบางคน ฉุดฉันพ้นห้วงทุกข์พบสุขแทน .....................คงอีกไม่นานหรอก พาพ้นข้ามหวามวัน ...ที่ฝันหาย เป็นฝันกลายหวานใหม่สุขใจแสน จะกอบเก็บเหน็บรัก สลักแดน ในถิ่นแท่นฐานใจ ไว้คู่เธอ .....เสียรูปกลอนคุณอัลมิตราไหมเนี่ย ..
25 กันยายน 2547 21:56 น. - comment id 338116
มาช้าดีกว่าไม่มา
26 กันยายน 2547 08:01 น. - comment id 338300
คุณใบบอนแก้ว.. นี่หรือรักชักหวาดเกินคาดผล ยังสู้ทนหาทางคอยสร้างสรรค์ เส้นทางรักหนักใจใคร่รำพัน แม้ชีพนั้นทุกข์หนักก็จักยอม คุณเรไร.. พึงสดับ ณ ค่ำหนึ่ง ............ให้คำนึงถึงวันวาร ข้างขึ้นจันทร์ตระการ.........สานแสงส่องข้าเดียวดาย รำพึง โอ้ ! อกหนอ.............รันทดท้อมิเว้นวาย มีข้าลำพังกาย ...................กับแสงเดือนเป็นเพื่อนยล... คุณฟ้าใหม่ .. ขอตอบคำจำนรรจ์ว่าจันทร์เจ้า อยู่เป็นเงาราตรีที่สดใส เป็นเพื่อนฟ้าราตรีที่จริงใจ ยังรักใคร่หมู่ดาวพร่างพราวพราย อยากเอาจันทร์นั้นไว้ในอ้อมรัก มิยากนักถึงกับลับสลาย ต้องตักตวงลวงล่อขุดบ่อทราย ยามจันทร์ฉายในบ่อที่ล่อมา เห็นแหล่งน้ำทำเงาเจ้าจันทร์ไหม เชื่อหรือไม่เพราะเล่ห์เสน่หา มิต้องถึงดึงผ่านม่านเมฆา แล้วทำฟ้าเศร้าสร้อยจนน้อยใจ เสน่ห์รักหนักเล่ห์หากเหหัน ดุจดังจันทร์เกเรเถลไถล ทำฟ้าหม่นปนโศกถึงโลกไกล เพราะฟ้าไร้จันทร์งามยามราตรี คุณรัถยา .. คืนค่ำอันเดียวดาย แลจุดหมาย ณ ปลายฟ้า เพ่งพิศดวงดารา อยากจะคว้ามาแนบใจ อยากติดปีกโผบิน ไปทั่วถิ่น ณ แดนไกล ลมพัดกระหวัดไกว ล่องลอยไซร้ไม่อาวรณ์ แต่คืนนี้อ้างว้าง อยู่ท่ามกลาง ณ นคร ร่ำไห้ใจร้าวรอน อกสะท้อนให้คะนึง โหยหาคนใกล้ใจ เหม่อมองไปให้ร้าวรึง เกินยื้อยุดฉุดดึง ไปไม่ถึงซึ่งภวังค์... คุณโอ๋ .. มาช้าไม่เป็นไรค่ะ สำคัญอยู่ที่ว่าตั้งใจมา ยินดีต้อนรับกลับเรือนค่ะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
26 กันยายน 2547 10:54 น. - comment id 338327
เศร้าจังครับ ขอให้เจอคนๆนั้นนะครับจะได้หายจากอาการแบบนี้ แวะมาอ่านเพื่อเป็นอีกหนึ่งกำลังใจครับ
26 กันยายน 2547 22:08 น. - comment id 338543
ขอบคุณมากค่ะ คุณzilver .. :)
26 กันยายน 2547 23:17 น. - comment id 338599
รับสภาพคนผิดหวังนั่งเศร้าหมอง แม้น้ำตาจะเจื่องนองสักเพียงไหน เพราะหากเธอไปดีก็ดีใจ แถมมีรักที่สดใสใจยินดี *-*กลอนโดนใจค่ะ*-*
27 กันยายน 2547 08:06 น. - comment id 338851
ขอบคุณค่ะ คุณผู้หญิงไร้เงา ..
27 กันยายน 2547 08:43 น. - comment id 338871
มาเยี่ยมค่ะ.... คิดถึงเสมอ... สวัสดีคุณมาร์ตี้..คุณ คุณ ทุกท่าน..
27 กันยายน 2547 10:33 น. - comment id 338919
คุณทักทาย ที่บ้านมิตรภาพอยู่ไหนกันแล้วคะ อัลมิตราหาทางกลับบ้านไม่เจอ ค่ะ
27 กันยายน 2547 11:06 น. - comment id 338939
ใจเย็นๆค่ะ... อยู่ชมวิวไปเรื่อยๆก่อน... ตอนนี้เขากำลังรื้อถอนเสาที่ปลวกขึ้น... เพื่อจะซ่อมแซมให้สวยกว้างและทนทานยิ่งกว่าเดิม..เพื่อที่จะรองรับมิตรสหายที่มาเยือนได้มากกว่าเก่า...อีกทั้งยัง...เฮ..โล เพื่อนพ้องพี่น้องเก่าก่อนมาช่วยกันตกแต่ง...ประดับประดา...อีกค่ะ.. คิดว่าคงสักระยะหนึ่งน่ะค่ะ.... ทักทายผู้เดา....ค่ะ
27 กันยายน 2547 11:07 น. - comment id 338942
ลืมยิ้ม.. :) อารมณ์ดี ค่ะ ...
27 กันยายน 2547 11:13 น. - comment id 338945
ลืมอีกแล้ว! ... เลย ซ่อมแซมห้องโถง เรือนมิตรภาพ.. และ ศาลา ไปในตัวน่ะค่ะ.... ป.ล เนี่ย! ทักว่าจะยกตุ่มผูกโบ..ไปเป็นของขวัญขึ้นเรือนใหม่ด้วยค่ะ ..ว่าจะตั้งหน้าศาลาคุณลุงสาระฯเวลาแขกไปใครมาจะได้ตักน้ำดื่มแก้กระหาย...ค่ะ
27 กันยายน 2547 11:49 น. - comment id 338970
ตุ่มผูกโบว์ .. 5555 ยกให้ลุงศิรินะคะ อัลมิตราขอเปลี่ยนเป็นกระติกน้ำแข็งละกัน ค่ะ เสร็จแล้วอย่าลืมมาส่งข่าวนะคะ รอมาหลายวันแล้ว เดินหลงทางอยู่นานเชียวค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
27 กันยายน 2547 13:29 น. - comment id 339046
ซ่อมแซมเสร็จ.ยืมทำเรือนหอเลยได้เปล่า... ไว้จะไปขึ้นบ้านใหม่นะ..ทำบุญๆคุณ เจ้าบ้านไม่ค่อยดูแลบ้านเลย..จดทะเบียนยึดซะดีมั้ย.. พักนี้ลิงไม่ค่อยซน ต้องแหย่..ไปล่ะ..คิดฮอดหลาย..
27 กันยายน 2547 14:11 น. - comment id 339067
แวะมายืนยันอีกครั้ง เรื่องความตั้งใจรอที่จะถักรุ้งทอรักตามที่ถาม ชัวร์ปาด
27 กันยายน 2547 14:35 น. - comment id 339084
สานจากใจใสกระจ่างใครบางคน ฉุดฉันพ้นห้วงทุกข์พบสุขแทน .. **ชอบสองบาทนี้จริง ๆ.. แต่งได้อารมณ์ซึ้ง..มาก. เยี่ยมครับ..
27 กันยายน 2547 15:51 น. - comment id 339174
คุณ (ไม่รู้ว่าใคร) ..ยินดีคะ จะได้บอกให้คุณทักส่งตุ่มผูกโบว์เพิ่มอีกอีกชุดค่ะ คุณฤกษ์ .. ความพอใจเช่นนี้ไม่ดีแน่ อาจพ่ายแพ้ร่ำไรคล้ายไฟจี้ เหมือนเล่นไพ่หมายคว้าราชินี- ผู้ที่มีเพชรพลอยคอยเพ่งความ อย่ามัวมุ่งหมายมั่นไพ่นั้นนัก เกรงเจ้าจักปักใจจึงหมายห้าม พ่อหนุ่มเอ๋ยที่บอกไปใช่คิดลาม ที่ห้ามปรามเปรียบดั่งผู้หวังดี ราชินีแห่งเพชรฤทธิ์เดชมาก จักฉุดลากลงทัณฑ์พลันป่นปี้ ทั้งแส้หวายหางกระเบนเห็นมากมี โอกาสดีนางจักเฆี่ยนให้เจียนตาย เจ้าก็รู้อยู่แก่ใจมิใช่หรือ สิ่งยึดถือไขว่คว้าก่อนจะสาย ราชินีแห่งรักจักคลี่คลาย- ความแพ้พ่ายเดิมพันเป็นมั่นคง คุณปลายภู ..ขอบคุณมากค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ..
27 กันยายน 2547 17:19 น. - comment id 339269
แวะมาทักทายและขอบคุณนะคะพี่อัลมิตราขาที่เข้าไปทักทายกันค่ะ
28 กันยายน 2547 08:30 น. - comment id 339560
:) ขอบคุณค่ะ คุณเพราะรัก