ส า ย เ กิ น ไ ป แ ล้ ว ที่ จ ะ เ อ่ ย คำ ว่ า เ สี ย ใ จ ย้ อ น เ ว ล า ก ลั บ ไ ป ก็ ค ง แ ก้ ไ ข อ ะ ไ ร ไ ม่ ไ ด้ คำ พู ด ทุ ก คำ มั น ทำ ร้ า ย กั น เ กิ น ไ ป สิ้ น เ ยื่ อ ข า ด ใ ย กั น เ สี ย ที เ มื่ อ ต่ า ง ค น ต่ า ง ไ ม่ เ ค ย อ่ อ น เ ข้ า ห า เ พี ย ง เ พ ร า ะ แ ค่ คำ ว่ า ศั ก ดิ์ ศ รี เ มื่ อ ต่ า ง ค น ต่ า ง ก็ ถื อ ว่ า ตั ว เ อ ง ดี ก็ ค ง ไ ม่ มี ท า ง ที่ จ ะ เ ดิ น ไ ป ด้ ว ย กั น มั น ไ ม่ ใ ช่ ค ว า ม ผิ ด ข อ ง ใ ค ร ห า ก อ ะ ไ ร ๆ ไ ม่ เ ป็ น ไ ป อ ย่ า ง ที่ ฝั น ที่ ผ่ า น ม า ค ง เ ป็ น แ ค่ ค ว า ม รู้ สึ ก ผู ก พั น แ ล ะ คิ ด ว่ า เ ร า รั ก กั น ซ ะ ม า ก ม า ย แ ค่ นิ ท า น ห ล อ ก เ ด็ ก ที่ จ บ ล ง ไ ป ล้ า น คำ สั ญ ญ า ใ ด ๆ ก็ ไ ม่ มี ค ว า ม ห ม า ย ฉั น ก็ ไ ม่ ใ ช่ เ จ้ า ห ญิ ง แ ล ะ เ ธ อ ก็ ไ ม่ ใ ช่ เ จ้ า ช า ย บ ท สุ ด ท้ า ย ถึ ง ต้ อ ง ก ล า ย. . . เ ป็ น ก า ร จ า ก ล า
22 กันยายน 2547 13:13 น. - comment id 335954
คงอีกนานกับการรับรู้สิ่งใหม่ ที่ไร้ เค้าโครงเดิม **แวะมาทักทายครับ
22 กันยายน 2547 13:19 น. - comment id 335958
บาด ฮาร์ท มาก
22 กันยายน 2547 13:54 น. - comment id 335971
เข้าใจค่ะ โดยใจเต็ม ๆ ๆ เป็นกำลังใจนะคะ
22 กันยายน 2547 13:54 น. - comment id 335972
การจากลา..ก็ไม่ใช่บทเรียนหรือจุดจบสุดท้ายสำหรับชีวิตและการต่อสู้. ทุกคนย่อมพบเจอ..แต่ใครจะเลวร้ายกว่าแค่นั้น เยื่อใย..ความผูกพันหยั่งรากฝังลึกแค่ไหน ปล่อย..พอเถอะนะสำหรับที่ผ่านมา ปล่อยให้กาลเวลาเกลื่อนกลบไปซะ..ซักวันหนึ่ง จะรู้ว่าชีวิตเป็นของเราเอง..กำหนดเอง ก็แค่นั้น
22 กันยายน 2547 14:15 น. - comment id 335996
จะสิ้นเยื่อ ขาดใย ในใจเจ้า หรือเพียงเฝ้า อยากตัดใย หัวใจนั้น ได้แต่เพียง เพรียกพร้อง ร้องรำพัน แต่ใจมัน ยังผูกมัด ไม่ตัดใย
22 กันยายน 2547 15:47 น. - comment id 336048
อนิจจา ตัวเรา รักเขามาก เป็นเรื่องยาก หากทำใจ ให้เฉลียว รักเขามาก คงยาก เกินยาเยียว เพียงสิ่งเดียว เทียวร่ำ พร่ำหาเธอ อันอดีต รักหวาน ปานน้ำผึ้ง ฉันเคยซึ้ง ตรึงใจ ไว้เสมอ แม้คืนผัน วันผ่าน ขานหาเธอ เฝ้าละเมอ ถึงเธอ ทุกคืนวัน แต่เธอทำ ฉันช้ำ ระกำจิต เธอไปติด ใจใคร ไม่ใช่ฉัน หยาดน้ำใส ไหลรด หยดทุกวัน รักให้กัน ผันเปลี่ยน เจียนขาดใจ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
22 กันยายน 2547 17:14 น. - comment id 336140
อย่ายึดถือสัญญาคนรักกัน แทนคุณแทนไท เมื่อเธอบอกว่าเธอทนไม่ได้ แล้วจะหมายให้ใครเขาทนไหว เมื่อเธอเฝ้ามองหาหนทางไป แล้วจะให้ใครยืนอยู่ที่เดิม เมื่อนับวันรักเธอมีแต่ลด แล้วจะหวังความงามงดจากใครเพิ่ม แล้วจะหวังให้ดวงใจใครดั่งเดิม เมื่ออีกใจหนึ่งเริ่มจะเปลี่ยนไป แค่เสียดายคืนฝันวันก่อนเก่า ในความเง้าความงอนความอ่อนหวาน แค่เสียดายสัมพันธภาพอันเนิ่นนาน ที่กว่าก้าวล่วงผ่านกาลเวลา เธอจะไปใจก็รู้อยู่เป็นสิทธิ์ เมื่อชีวิตพบสิ่งดีมีคุณค่า อย่าหวาดหวั่นถึงวันที่ผ่านมา อย่ายึดถือสัญญาคนรักกัน
22 กันยายน 2547 17:15 น. - comment id 336141
เย้ ทางใครทางมัน!
22 กันยายน 2547 17:48 น. - comment id 336172
เศร้า.... สู้ๆ คั๊บผ๊ม :)
22 กันยายน 2547 20:02 น. - comment id 336216
เมื่อความรักมันมาสุดทาง ความอ้างว้างเดินเข้ามากางกั้น ใจสองใจที่เคยโยงใยถึงกัน เธอและฉันเราต่างแยกเป็นสองทาง
22 กันยายน 2547 20:03 น. - comment id 336217
ตัดสวาทตัดใจสายใยรัก ยิ่งกลับมัดยึดติดหมดทางหนี ยิ่งสะบัดยิ่งหลบทุกข์ทวี ลืมคำนี้ตัดยากฝังในใจ ------------------------------------------------------------ พี่กบเองจ้า แวะมาตามสัญญา
22 กันยายน 2547 21:04 น. - comment id 336247
สิ้นเยื่อไม่เหลือใย อยากจะรักเธอเหมือนเก่าที่เรารัก แต่ยากนักแล้วตอนนี้ที่เป็นฉัน เพราะไม่มีหัวใจให้ผูกพัน ตั้งแต่วันเธอจากไปมีใหม่เลย เพราะเคยเจ็บกับสิ่งที่ที่เธอทำ เพราะฉันช้ำเกินกว่าจะเฉลย ไม่มีแล้วคำว่าเราเหมือนก่อนเคย จบแล้วเอยกับสิ่งที่เคยมีมา เพราะตอนนั้นตอนที่เธอตีจาก ฉันเจ็บมากจนยากจะรักษา จนต้องใช้ต้องพึ่งวันเวลา จนอุราฉันหายได้กลับคืน แล้วตอนนี้เธอคิดจะกลับมา ให้ฉันได้โหยหาหรือสะอื้น ทั้งที่ก่อนนั้นฉันอยากยืน เคียงข้างเธอแทนคนอื่นให้ชื่นใจ แต่เธอกลับไม่รักไม่ต้องการ ให้ฉันได้ร้าวรานและหวั่นไหว ซึ่งตอนนี้กลับมาเปลี่ยนเวียนผันไป ให้ฉันเป็นคนในใจที่สำคัญ แต่ตอนนี้ฉันไม่รักเธอแล้วนะ จบแล้วหละตอนนี้ที่เธอฉัน ไม่มีแล้วความรักความผูกพัน สิ้นเยื่อใยเหล่านั้นแล้วคนดี *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ เลยขอแจมด้วยคน แต่เป็นกลอนเก่าเลยขอเอามาเล่าใหม่นะค่ะ อิอิ*-*
22 กันยายน 2547 22:36 น. - comment id 336312
ฉันก็ไม่ใช่เจ้าหญิงและเธอก็ไม่ใช่เจ้าชาย ตามธรรมดาแล้วเจ้าหญิงกับเจ้าชายคู่กัน ไม่ใช่เจ้าหญิงกับไม่ใช่เจ้าชาย ไม่ทราบว่าจะจับคู่กันได้หรือเปล่างานนี้
23 กันยายน 2547 14:41 น. - comment id 336733
บรรทัดแรก ขาดสัมผัส ถ้าวรรคสุดท้ายแรงกว่านี้จะดีมาก
4 ตุลาคม 2547 15:32 น. - comment id 343719
มันก้อยังเป็ฯความทรง จำที่ดีนะคะ :D *+-♥-+-*-+*ผู้หญิงอ่อนไหว..♡..แต่ไม่อ่อนแอ*+-*-+-♥-+*
7 ตุลาคม 2547 02:56 น. - comment id 345441
จากกันด้วยดีนะ...
12 ตุลาคม 2547 01:23 น. - comment id 349153
วันนี้ทำไมเงียบจังเลย มีใครอยู่ตรงนี้บ้าง ผมเดินทางมาจากแดนไกล หมดแรงที่เดินต่อไป ใครก้อได้มาช่วยผมที (ได้ยินไหมมมมมม) หว้า ! เงียบเหงาจางง แล้วคุณจะให้ช่วยไรล่ะ ค่ะคนดี บอกมาซิช่วยได้หมดแระ หมดจายเลยรู้ป่าวล่ะ
16 พฤศจิกายน 2547 13:16 น. - comment id 371225
น้อง อ้อ หายไปนาน อุตส่าห์แวะมาทัก ยินดีจ้าดนักเน้อ