ถ อ น ส ะ อื้ น ห า ย ใ จ ไ ห ว ห วั่ น โ อ้ ว่ า คื น วั น อั น อ่ อ น ห ว า น ร อ ย รั ก ร้ า ง ห่ า ง เ หิ น เ นิ่ น น า น ค ว า ม ฝั น จึ ง แ ห ล ก ร า น ใ น น้ำ ต า รำ พึ ง . . . คิ ด คำ นึ ง ถึ ง ค ว า ม ห ลั ง โ อ้ ว่ า ค รั้ ง ห นึ่ ง ข อ ง เ ส น่ ห า ห ล ง เ ห ลื อ เ พี ย ง คำ อำ ล า เ พื่ อ ช อ ก ช้ำ ช้ า ช้ า . . . ใ น ใ จ
20 ธันวาคม 2550 13:09 น. - comment id 261127
เจ็บนิดเดียว เขาไม่เกี่ยวกับชีวิตเรา เก็บความเศร้า ทิ้งความว่างเปล่าไว้ในใจ เผชิญวันใหม่ หาความสดใสอีกซักหน เดินสู้ทน โลกนี้ยังมีคนที่รักเรา
20 กันยายน 2547 11:08 น. - comment id 334640
แล้วความรักก็ผ่านไปกับสายลมเหงา ซุกตัวเดียวดายในร่องรอยเก่าอย่างอ่อนไหว ดื่มด่ำหยดน้ำค้างที่ปลายตาจนฉ่ำใจ รอวันใหม่...ลบความหม่นไหม้...ให้ไหลเป็นสายธารอดีตกาล กลอนเศร้าและไพเราะมากคะ ใบไม้ ^__^
20 กันยายน 2547 12:42 น. - comment id 334676
รอยรักรอยอดีตที่กรีดลึก ความรู้สึกวาบหวิวใจหวิวสั่น คิดถึงวันมีเธอเคียงข้างกัน ความสัมพันธ์แนบแน่นสุขสมใจ มาวันนี้เธอกล่าวคำลาจาก สิ่งที่ฝากรอยแผลคงเหลือไว้ โอ้นวลน้องนงคราญทำได้ไง เดินจากไปไม่เหลือซึ่งเยื่อใย ----------------------------------------------- แวะมาทักทายจ้า ---------------------------------------------
20 กันยายน 2547 13:22 น. - comment id 334698
เศร้านะคะ ตะแหง่วมาให้กำลังใจ..
20 กันยายน 2547 14:23 น. - comment id 334737
รอยร้าวคงลงลึกกว่านึกฝัน ฝากรอยนั้นฝันสลายกายรันทด รักละลายลับลงจึงจำจด โศกสลดดังรอยมีดที่กรีดใจ @@@@@@@@@@@@@@ เศร้า...
20 กันยายน 2547 17:36 น. - comment id 334833
เก็บความทรงจำนี้ไว้ เก็บไว้ในใจที่อ่อนหวาน เก็บไว้..เก็บไว้นานเท่านาน เก็บไว้ตลอดกาล..ตลอดไป แวะมาเยี่ยมน้องสาวคนดีนะ เศร้านานจังครับ เมื่อไหร่จะหายเศร้าน๊า ขอให้สุขสดชื่อเร็ว ๆ นะคนดี บาย +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
20 กันยายน 2547 21:41 น. - comment id 334930
รอยรัก รอยลึก ตรึกตรองคิด ดวงจิต คำนึง ถึงความหลัง ปราสาท กองทราย ทลายพัง วิมาน วาดหวัง พลันลบเลือน
21 กันยายน 2547 14:29 น. - comment id 335314
เจ็บไหนใดเล่าเจ็บลึก ขังในความรู้สึกไม่จางหาย เสียบทิ่ม รุมเร้าทุรนราย โหดร้ายเหลือคณาเจียนบ้าคลั่ง... *** ปลอบโยน รดา. น้องสาวคนดี (คิดไปเองรึเปล่าไม่รู้นะ) ด้วยความ รู้สึกที่ดีจริง..จริง
21 กันยายน 2547 21:21 น. - comment id 335601
ไม่เหลือแล้วความรักที่มักให้ ไม่เหลือใจเธอห่างไกลไปจากฉัน ทิ้งเราไว้ให้เหงาเศร้าทุกวัน ในขณะที่เธอนั้นมั่นสุขใจ *-*กลอนเศร้าจังเลยค่ะ แต่ก็น่ารักดี*-*