ขอแค่ร้องไห้สักครั้ง กับหัวใจพังๆที่ไร้ค่า ใช่ว่ารักเธอมากจะมีน้ำตา แค่ใจมันอ่อนล้ามากเกินไป
11 กรกฎาคม 2550 22:29 น. - comment id 170369
บางทีคนเราก้อเหนื่อยทำให้บางครั้งความเข้มแข็งมันหายไปไหนก้อไม่รู้ แต่เมื่อเรารู้ว่ามีใครที่ยังคอยเปนห่วงเปนใยเรา เพียงแค่คนเดียวมันก้อเพียงพอแล้ว อย่าลืมว่าพิมก้อยังเปนห่วงโบ๊ตเสมอนะ
19 กันยายน 2547 13:58 น. - comment id 334316
สวัดีครับ............. ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
21 กันยายน 2547 12:40 น. - comment id 335260
อ่อนล้าเพียงใด แค่เรารักเขาตลอดไปมันก็คงเพียงพอ
21 กันยายน 2547 19:32 น. - comment id 335521
สู้ ๆ นะคะ บางครั้งความอ่อนล้าที่ได้มา อาจทดแทนได้ด้วยความสุขของคนที่ เรารักนะคะ จะเป็นกำลังใจให้นะคะ
22 กันยายน 2547 14:38 น. - comment id 336017
คะโดนดีนะดีคะ