(ขอ)...อย่าหลอกกัน

ความทรงจำสุดสายที่ปลายฟ้า

หยดน้ำค้างอยู่กลางแจ้งสู้แรงฝน
ช่างมืดมนบนใบไม้ใกล้รินไหล
จะอยู่ต่อหรือต้องตกจากพงไพร?
เหมือนหัวใจที่มอบไว้ให้แก่เธอ
ไม่รู้ว่าจะอยู่ไปถึงเมื่อไหร่
เมื่อหมดใจเธอก็ทิ้งได้เสมอ
บอกกันหน่อยอย่าปล่อยใจให้ละเมอ
เธอคือเธอไม่ใช่ใครใจเดียวกัน
เค้าคนนั้นคือหัวใจใช่หรือไม่?
อย่าเกรงใจให้พูดมาอย่าหลอกฉัน
พูดไปเลยคนรู้ใจหรือเพื่อนกัน
ขอแค่นั้นแค่วาจามาจากใจ
หลอกกันไปก็ไร้ค่าอย่าดีกว่า
เสียเวลาอยู่กับฉันให้หวั่นไหว
ถ้ารักก็บอกฉันแล้วจากไป
ไม่เป็นไรไม่คิดโทษโกรธใจเธอ
ก็ขอโทษที่เคยทำให้ลำบาก
เพราะรักมากจากหัวใจที่มันเผลอ
ฉันผิดเองที่มอบใจไว้กับเธอ
ฉันผิดเองคิดว่าเจอ...คนรักจริง				
comments powered by Disqus
  • keekie

    17 กันยายน 2547 22:58 น. - comment id 333534

    แม้จะจากกันไปใช่ไม่รัก
    
    แต่ประจักษ์ในจิตคิดแถลง
    
    อันดวงใจดวงนี้ใช่เปลี่ยนแปลง
    
    แต่เพราะแคลงคลางใจในรักเรา....
    
    
    มาแอบแจมด้วยน่ะค่ะ...
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    17 กันยายน 2547 23:01 น. - comment id 333539

    หากวันนี้เธอเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า
    เพราะเธอรักกับเขาจึงสับสน
    ก็ขอบอกมาเลยว่าจำนน
    แล้วฉันจะไปให้พ้นเพื่อหลีกทาง
    
    *-*กลอนโดนใจค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
  • เมกกะ

    18 กันยายน 2547 19:04 น. - comment id 333984

    เขียนได้ดีมากครับ
    
    เมกแวะมาให้กำลังใจอีกคนนะครับ
    
    ^_________^   โชคดีครับ
    
    +-*-+-*-+  +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+  +-*-+-*-+
    
  • ช็อกโกแล็ต

    28 กันยายน 2547 22:33 น. - comment id 340016

    เศร้าจางเลย
    ยังไงก็ขอเปงกำลังใจห้ายน๊า
    คำบาดใจ
    ...ToT
    แวะมาทักทายจ้ะ^^

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน