หยดน้ำค้างอยู่กลางแจ้งสู้แรงฝน ช่างมืดมนบนใบไม้ใกล้รินไหล จะอยู่ต่อหรือต้องตกจากพงไพร? เหมือนหัวใจที่มอบไว้ให้แก่เธอ ไม่รู้ว่าจะอยู่ไปถึงเมื่อไหร่ เมื่อหมดใจเธอก็ทิ้งได้เสมอ บอกกันหน่อยอย่าปล่อยใจให้ละเมอ เธอคือเธอไม่ใช่ใครใจเดียวกัน เค้าคนนั้นคือหัวใจใช่หรือไม่? อย่าเกรงใจให้พูดมาอย่าหลอกฉัน พูดไปเลยคนรู้ใจหรือเพื่อนกัน ขอแค่นั้นแค่วาจามาจากใจ หลอกกันไปก็ไร้ค่าอย่าดีกว่า เสียเวลาอยู่กับฉันให้หวั่นไหว ถ้ารักก็บอกฉันแล้วจากไป ไม่เป็นไรไม่คิดโทษโกรธใจเธอ ก็ขอโทษที่เคยทำให้ลำบาก เพราะรักมากจากหัวใจที่มันเผลอ ฉันผิดเองที่มอบใจไว้กับเธอ ฉันผิดเองคิดว่าเจอ...คนรักจริง
17 กันยายน 2547 22:58 น. - comment id 333534
แม้จะจากกันไปใช่ไม่รัก แต่ประจักษ์ในจิตคิดแถลง อันดวงใจดวงนี้ใช่เปลี่ยนแปลง แต่เพราะแคลงคลางใจในรักเรา.... มาแอบแจมด้วยน่ะค่ะ...
17 กันยายน 2547 23:01 น. - comment id 333539
หากวันนี้เธอเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า เพราะเธอรักกับเขาจึงสับสน ก็ขอบอกมาเลยว่าจำนน แล้วฉันจะไปให้พ้นเพื่อหลีกทาง *-*กลอนโดนใจค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
18 กันยายน 2547 19:04 น. - comment id 333984
เขียนได้ดีมากครับ เมกแวะมาให้กำลังใจอีกคนนะครับ ^_________^ โชคดีครับ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
28 กันยายน 2547 22:33 น. - comment id 340016
เศร้าจางเลย ยังไงก็ขอเปงกำลังใจห้ายน๊า คำบาดใจ ...ToT แวะมาทักทายจ้ะ^^