ขอบคุณที่ให้เกียรติจำฉันได้ และเคยฝากหัวใจไว้กับฉัน กับวิมานกลางอากาศที่เคยวาดด้วยกัน ร่วมซื้อหาคืนวันใกล้ชิดด้วยสองใจ ขอบคุณที่เคยร่วมแชร์ความรัก หล่อเลี้ยงอกที่หักจนยิ้มไหว ขอบคุณที่เคยอนุมัติให้นั่งข้างใน เพื่อใช้จ่ายลมหายใจร่วมกัน ขอบคุณรอยยิ้มที่เคยให้ และคำหวานหว่านไว้ในหูฉัน แม้ว่าพรุ่งนี้ต้องเลิกกัน เธอยังทิ้งคืนวันเป็นที่ระลึกแด่หัวใจ ขอบคุณไอกายที่เธอเคยเจียด ขอบคุณที่ให้เกียรติจำฉันได้ ทั้งๆที่ไม่รู้ว่าจะรักฉันเพื่ออะไร เป็นใคร มาจากไหน ก็ไม่รู้ ขอบคุณที่อย่างน้อยก็บินผ่านมา แม้จะถึงเวลาบินผ่านไปให้หดหู่ มาล้างโง่ให้ศิษย์เซ่อ...เธอคือครู แม้เธอไม่หันมาดู ก็ขอบคุณที่ให้เกียรติจำ
17 กันยายน 2547 23:09 น. - comment id 333554
ขอบคุณที่ให้เกียรติฉัน ได้เป็นคนสำคัญในวันเก่า ขอบคุณที่วันนี้ทำให้ฉันกลายเป็นคนไม่มีเงา ขอบคุณที่หยิบยื่นความเศร้ามาให้กับเราที่มี *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
17 กันยายน 2547 23:45 น. - comment id 333579
ขอบคุณที่ให้เกียรติพี่.. ได้อ่านกลอนดีดีมากหลาย.. ได้อ่านเรื่องรักเศร้าอีกมากมาย.. อย่าได้ห่างหายไปนาน..จากจอ.. เตรียมตัวสอบให้ดีนะคะ สวัสดีค่ะ
18 กันยายน 2547 09:13 น. - comment id 333696
ขอบคุณที่ยังจำฉันได้ ขอบคุณที่ใจเธอไม่ชอบฉัน ขอบคุณวันเรื่องเก่าทุกคืนวัน ขอบคุณที่ทิ้งฉันไว้คนเดียว ขอบแค้นขอบคุณ อิอิ
18 กันยายน 2547 12:30 น. - comment id 333795
Your Welcome!
18 กันยายน 2547 13:39 น. - comment id 333828
ขอบคุณครับสำหรับทุกคอมเมนต์ ขอบคุณที่มองเห็นคุณค่า ขอบคุณที่ไม่ได้คบกันแค่หน้าตา ขอบคุณที่ร่วมบูชาภาษากวี ขอบคุณที่ให้เกียรติครับ ทุกท่าน