ท่ามกลางหมอกควันที่บังตาอยู่ ฉันไม่อาจรู้อารมณ์คุณได้ คุณก็ไม่อาจจะเห็นความนัย จากหน้าต่างหัวใจในสองตา เราต่างฝ่ายต่างยืนสงบนิ่ง จึงไม่เห็นความจริงที่ตรงหน้า ฉันกลัวการเริ่มต้นแล้วต้องลา คุณหัวใจก็ร้าวชามามากมาย ปมหนึ่งในใจระหว่างสองคน อาจเป็นที่มาของความสับสนได้ คุณเชื่อมั่นใจนิรันดร์กว่าร่างกาย ฉันหวั่นในความหมายที่มันมี สักวันหนึ่งข้างหน้าถ้าซาหมอก ฉันอาจบอกคำตอบได้ในใจนี้ รักนิรันดร์ของคุณนั้นหากยังดี จะให้ใจดวงนี้เรียนรู้มัน
17 กันยายน 2547 15:55 น. - comment id 333280
เขียนได้ดีครับ แวะมาให้กำลังใจครับ
17 กันยายน 2547 21:01 น. - comment id 333453
อันความทุกข์ ทั้งมวล ควรเรียนรู้ บรมครู สั่งไว้ อย่าได้หลง สมุทัย ควรละ อย่าพะวง นิโรธจง ประจักษ์ มรรคบำเพ็ญ การเห็นแจ้ง สัจจะ อันประเสริฐ มีผลเลิศ พาตน พ้นทุกข์เข็ญ ย่อมสุขกาย สุขใจ ไร้ลำเค็ญ สงบเย็น ชีวิต ชื่นจิตใจ ฯ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ปู้ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+-*-+
17 กันยายน 2547 21:13 น. - comment id 333466
ขอให้หมอกจางหายไวๆนะจ๊ะจะได้รู้ความรู้สึกกันซะทีจ๊ะมาทักทายและกำลังจ๊ะน้องฟา
18 กันยายน 2547 00:14 น. - comment id 333600
เพราะ สวยงามมากค่ะ