แสงดาว สายลมและกลิ่นไอความคิดถึง ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเหมือนกัน คิดถึงทีไรจะต้องนั่งจ้องมองฟ้า มองดวงดาว มองที่ปลายฟ้าเสมอๆ เขียนถึงดวงดาว เพราะรู้สึกว่า ฟ้า ดวงดาว พระจันทร์ สายลม แสงตะวัน เฆมฝน สายน้ำ หรือแม้แต่น้ำตา มักเป็นตัวแทนของความเหงา ตัวแทนของความคิดถึงเสมอๆๆของคู่รัก ฉันเวลานี้ก็คงไม่แตกต่างกับคนเหล่านั้น ที่กำลังให้ดวงดาว สายลม ช่วยนำพาเอา ความคิดถึงไปยังคนดี ที่ปลายฟ้า..........นั้นอีกครั้ง อาจจะมีใคร ว่า เหน็บแนม ว่าเพ้อฝัน แต่ก็นะ......ใครเป็นแบบนี้บ้าง ให้รู้ไป นะ ว่าแล้วแหนงหน้ามองฟ้าที่ เวลานี้เป็น ฉากสีนิลมันขลับ และยังมีแสงระยิยระยับนั้นๆๆ ระบายแต่งแต้มเต็มฟ้า........ เขียนอยู่ได้ นะ...........คิดถึงก้อนะ ยกโทรศัพท์ ซิ ............ทนคิดถึง เขียนเพ้อละเมอ ครวญไปใย ว่าแล้ว ............ไปดีกว่า เดี่ยวมีคนหมั่นไส้เอา กิกิ ดาหลา คิดถึง ปะการัง
17 กันยายน 2547 13:20 น. - comment id 333201
คิดถึงจึงเข้ามาอ่านจ้า...
17 กันยายน 2547 14:08 น. - comment id 333228
แล้วคืนนี้ ดวงดาว ท้องฟ้า สายลม และพระจันทร์ ก็ทำหน้าที่ หอบความคิดถึงจากที่นี้ส่งถึงอีกขอบฟ้า ดึกดื่นอย่างนี้แม้จะเลยช่วงเวลาหลับตา แต่คนใต้เงาฟ้า..ยังอยากนั่งปล่อยใจไปหาเธอ เขียนได้น่ารักมาก ๆ เลยคะ อบอุ่นในความรู้สึกไม่อิจฉาหรอก..คิดถึงกันนั่นแหละดี ^__^
17 กันยายน 2547 23:05 น. - comment id 333545
คิดถึง คิดถึง และคิดถึง สองคำซึ้งๆที่ทำให้ใครคนหนึ่งต้องหวั่นไหว โอบกอดตัวเอง..ยิ้มให้แสงดาว..บอกว่าไม่เป็นไร เพราะรู้สึกถึงความคิดถึงของคนที่ห่วงใย..ก็ส่งกลับมาให้เหมือนกัน อิอิ..แอบมาคิดถึงด้วยคน
18 กันยายน 2547 12:10 น. - comment id 333770
ขอบคุณค่ะ น้อง แอ๊บเปิ้ล นางฟ้าซานตาน ที่ ผ่านมา เพราะ แรงคิดถึง คนเมืองลิง จริงๆๆม่ายกลิ้งกลอก อยู่ กทม ก็สรรหา เข้า หาเพระคิดถึงจ้า