วันนี้เราเรียกกันว่า คนรัก เพราะเธอยังเอ่ยคำลาไม่หนักสักเท่าไหร่ แค่เกริ่นๆ ประเมินภาพวันวานที่ผ่านไป ฉันก็แค่พอเดาเข้าใจ แต่ไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ วันนี้ฉันยังมองเห็นหน้าคนรัก ยังพอได้พูดจากับ ที่รัก ที่ฉันเห็น พรุ่งนี้เราสองจะเดินทางต่างเลน ฉันมีหน้าที่ซ่อนเร้นความรู้สึกที่มี อยากจะมืดบอดทั้งสองตา ไม่อยากเห็นโฉมหน้าวันพรุ่งนี้ จะฝังความทรงจำไว้ในหลุมวินาที ฝังความรู้สึกดีๆในลมหายใจ วันนี้เราเรียกกันว่า คนรัก ไม่รู้ว่าเธอจะเอ่ยลากันหนักสักแค่ไหน เรียกที่รักมาแรมปี พรุ่งนี้...เรียกอะไร ฉันจะพยายามตั้งใจ ฝึกเรียกเธอเสียใหม่ให้ใจชิน
15 กันยายน 2547 15:31 น. - comment id 331938
กลอนของคุณแต่ละบท เศร้านะ แต่ไพเราะมาก ดีใจที่ได้อ่านกลอนดีๆที่มาจากความรู้สึกจริงจากใจของคุณ
15 กันยายน 2547 18:16 น. - comment id 332016
เรียกว่า *คนเคยเคย* ก็ได้นะ.. แต่เอ..เหมือนไม่ให้เกียรติเขา.. เรียกว่า *คนเคยรัก* ดีกว่า.. งานเยี่ยมค่ะ.. สวัสดี..
16 กันยายน 2547 14:42 น. - comment id 332528
ณ ตอนนี้ยังคงเป็นคนที่รัก ต่อไปที่รักจักกลับกลายไม่เหมือนเก่า วันต่อไปเขาอาจไม่ใช่ที่รักของเรา วันวันนั้นเขาอาจเป็นคนเคยรัก ขอต่อหน่อยนะขะรับ^^คุณกอกก
16 กันยายน 2547 17:28 น. - comment id 332643
ขอบคุณครับที่ให้กำลังใจกันเรื่อยมา วันนี้ง้วงง่วง อากาศน่านอน