เคยคิดว่าไม่เป็นไร กับชีวิตที่ใช้จ่ายไปอย่างไร้ค่า จมกับความฝันยามหลับตา ไม่ได้คิดมองดูโฉมหน้าแห่งความจริง ปล่อยตัวเหมือนลูกโป่งสวรรค์ ปล่อยร่างนี้ให้วิญญาณอื่นสิง เปล่าดายไร้ค่า เสาะหาอกอิง ไม่แปลกเลยที่จะถูกเขี่ยทิ้งอย่างง่ายดาย เคยคิดว่าไม่เป็นไร กับชีวิตที่จงจำใจทำหล่นหาย เศษรักที่แตกกระจาย ไม่เคยคิดเสียดายอะไรกับมัน เสียดาย ที่ไม่เคยเสียดาย มันยังพอมีความหมายให้ยึดมั่น มันมีค่าในตัวของมัน อย่างน้อยก็มีความหมายต่อฉัน ในวันเดียวดาย จากนี้จะใช้ชีวิตให้มีค่า แม้สายตาใครจะมองไม่เห็นความหมาย จะเก็บสิ่งดีๆไว้ให้คนสุดท้าย ถึงไม่มีใคร อย่างน้อยก็หมายถึงตัวเอง
15 กันยายน 2547 13:47 น. - comment id 331882
รู้สึกเหมือนจะให้ข้อคิด ปนกับปลอบใจแล้วก็ให้กำลังใจตัวเองนะ แต่ก็จริง คิดได้แบบนี้ก็ดีนะ
15 กันยายน 2547 18:20 น. - comment id 332021
งานชิ้นนี้โดนใจมาก แต่ไม่ชอบชื่อที่เป็นภาษาอังกฤษน่ะค่ะ แต่ขอเก็บไว้ในหน้าส่วนตัวค่ะ.. จะเก็บไว้ให้ใครคนหนึ่ง.. สวัสดี..
16 กันยายน 2547 17:28 น. - comment id 332645
ขอบคุณครับผม