เธอไม่มีใคร ไม่มีใครเหมือนฉัน เราจะกลับมารักกันอย่างเดิม..ได้ไหม ไม่มีใครให้เธอได้ เหมือนที่ฉันให้ไป เรื่องที่แล้ว ให้แล้วไป..จะไม่ถือสากัน ฉันก็ไม่มีใคร..เมื่อขาดเธอไปวันนั้น นั่นเป็นเพราะฉัน..เอ่ยปากไปไม่ใช่หรือ เธอเอาความผิดฉัน..มาใช้เป็นเครื่องมือ ฉุด ยื้อ โยนความรู้สึกผิด ให้ฉันกลับไปอย่างเคย เธอเก่ง หาจุดอ่อนฉันได้ แต่ที่รับปากคืนคำไป..มันไม่สนิทใจอยากเฉลย ถ้าเธอคิดว่าการได้ฉันคืนมา..รักเราจะเป็นเหมือนอย่างเคย ก็รู้เอาไว้เลย...ฉันสงสาร....เท่านั้นเอง *-* เมลโล่ฝากให้เพื่อนรัก ที่กำลังจะกลับ ไปรักเขา
14 กันยายน 2547 20:51 น. - comment id 331525
โดนจังอิอิอิอิน้องแมวเก่งจังอ่ะ
15 กันยายน 2547 01:17 น. - comment id 331677
เขียนได้ลึกซึ้งจริงค่ะ
15 กันยายน 2547 06:55 น. - comment id 331728
สวัดีครับ............. ผมเข้ามาอ่านกลอนเพื่อเป็นกำลังใจให้คนที่แสนดี หาก ผลิใบ ยังอยู่ก็จะคอยให้ความอบอุ่นเช่นนี้ตลอดไป กำลังใจจากข้างในส่วนลึก ไม่ต้องฝึกต้องหามาให้เห็น จะแดดร้อนตอนสายจนบ่ายเย็น จะคอยเป็นกำลังใจให้ดนดี
15 กันยายน 2547 09:33 น. - comment id 331782
ขาดสัมผัสบทที่ 1และ 2 ส่วนบทที่3 วรรคสองคำว่าเฉลย น่าจะใช้คำอื่น หรือ เรียบเรียง เนื้องานให้เข้ากับคำคำนี้นะ ตอนแรกๆคุณเขียนดีมากนะ
15 กันยายน 2547 18:52 น. - comment id 332032
เพราะรัก - ขอบคุณคับ หุ หุ ชมงี้เขิรแย่ ทิกิ_tiki ไม่ลงทะเบียน - ม่ายลึกซึ้งไรขนาดนั้นคับ เขียนจากหัวใจ แบะความรู้สึก )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**((( - กำลังใจมากมายเนี่ย ขอบคุณคับ เฟี้ยตเตอร์ - ถ้ากลอนต้องเขียนด้วยสำผัส ด้วยความถูกต้อง ผมก็ขอโทษคับ แต่บางครั้ง ความรู้สึกมันก็มีมากกว่าความคิดพวกนั้น ขอโทษคับ ต่อไปจะเขียนให้ถูกหลัก ต่อไปจะแก้ไข หรืออาจไม่มีกลอนผิด ๆ น่ารำคาญใจให้อ่านอีกก็ได้
17 กันยายน 2547 11:47 น. - comment id 333123
อาจเหมือนก็ได้ ลองพิจารณาบึงน้ำที่มี แหน เขียวเต็มผิวน้ำ เอาหินทุ่มลงไป แหนแตกกระจาย ไม่นานก็กลับเหมือนเดิม ไม่เห็นร่องรอย อิอิ จะไปหวั่นอะไรล่ะ อิอิ