เมื่อไหร่จะชิน...กับความเจ็บ เมื่อไหร่ จะชิน....กับสิ่งที่เคยมี เมื่อไหร่จะชิน กับสิ่งที่หายไป เมื่อไหร่จะเลิกหาเรื่องใส่ตัว เลิกหาเรื่องใส่หัว ให้สบสน เลิกสนใจใคร ๆ ให้จิตใจมันวก วน เมื่อไหร่จะสนใจเป็น..แต่ตัวเรา ทำไมต้องแคร์ความรู้สึก ทั้งที่ลึก ๆ คิดไปก็ปวดร้าว สนใจเขา..แต่เค้าไม่เคยใส่ใจเรา แล้วสุดท้าย...ก็มานั่งเหงา เดียวดาย
11 กันยายน 2547 23:03 น. - comment id 329323
แวะมาอ่านและทักทายจ๊ะเป็นเรื่องธรรมดาน่ะที่เราจะชินกับสิ่งที่เรามีอิอิอิโดนใจมากๆเลยนะคะ
11 กันยายน 2547 23:07 น. - comment id 329327
พี่ขออนุญาติเอาไปส่งใหม่กับของพี่นะคะน้องแมว
11 กันยายน 2547 23:30 น. - comment id 329335
ชอบมากครับ โดนใจ ช่วงนี้จิตใจผมแย่ก็เลยแวะเข้ามาหากลอนอ่านทำให้รู้สึกครับ แม้จะทุกข์ เราคงต้องฝ่าฝัน โชคดีครับ
12 กันยายน 2547 09:43 น. - comment id 329464
จินตลีลาของอารมณ์ทำได้ เหมาะสมลงตัวดีมากครับ ๚ะ๛ size>
12 กันยายน 2547 13:59 น. - comment id 329588
น่ารัก .. มากเลยคะ.. พี่เรน .. คิดถึง ..นะคะ..
12 กันยายน 2547 18:08 น. - comment id 329759
เมื่อไรน่ะ เราจะชิน คงต้องใช้เวลา ล่ะน่ะ ** แวะมาทักคะ**
12 กันยายน 2547 20:45 น. - comment id 329850
เพราะรัก - เอ่อ..เรียกเมลโล่ดีกว่านะครับ เรียกแมวแล้วไงไม่รู้ อิอิ มารน้อย - ครับผม คนส่วนใหญ่จะใช้เวลาในการเยียวยา..แต่บางครั้งเวลาก็เป็นตัวซ้ำเติมได้อย่างดีเลยล่ะ rain.. - คิดถึงพี่เรนเหมือนกันครับ ก็ผมหายไปนานมากเลย ดีใจจังที่มาทักทาย อิอิ Robert TingNongNoi - ขอบคุณสำหรับคำชมที่ใหญ่ยิ่งเลยนะครับเนี่ย หุหุ ยิปซี - ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะครับ..ซักวันโชคจะต้องเข้าข้างเราครับผม *-* ทุกคอมเม้น ขอบคุณครับ
12 กันยายน 2547 22:17 น. - comment id 329956
ความรักทำให้เราทุกข์ได้เสมอค่ะ แวะมาให้กำลังใจค่ะ อิ อิ